vanden berghe van wonderliker groter eyslicheit .ijde.
Doe si voert ghingen / quamen si teynen berghe van wonderliker groetheit / van groter eyslicheit / ende van eynre woester vasticheit Dese berch hadde eynen enxteliken wech / want aen eyne sijde vanden berghe waest stinckende solfer, vuyer ende doncker. Ende aen dander sijde waest ysechtich snee Ende het weyde ende hagelde eyslic Dese berch was al overal vol van hangdieven / die ghereit waren die selen te pijnen / so datter gheyn wech en was yemant seker te lijden Diese voerseide quaedien / hadden yseren gaffelen al gloyende ende scharpe crouwelen all ghereyt mit dryen [t]anden, daer si mede hurten ende trocken [t]en pijnen voerseit die overlijdende selen Alse dese caytiveghe selen langhe ghepijnt waren int bornende solfer ende mitten gaffelen ende crouwelen ghehurt ende ghetrocken werpmense over in den voerseiden snee Ende dan wieder van in midden dat calde waerpmense vandersijden in dat voerseide vuyer Die seel die dit [...] sach ontsach hoer uutermaten ende seide totten ingel die voer ghinc / Here, ic die nu sien dese pijnen ghereyt te mijnen behoef / hoe salich doeren aen vaen desen wech / Hi antwoerde / En ont\siet
Auteursrecht onbekend