Kritiek op de gemeinteraod van 1870
Jao werechtig, beste lezers, 't bleif veur us 'n vraog, of veer mote lache of kriete, mèt alles wat in Mestreech gebäört. Euze Raod dee geit op slóffe; ze weurde dao nog erger es de aw wiever. Dao weurd wel väöl gebazeld, mer wienig gedoon, want 't aaid deunsje van väöl te betaole, huurt me weer op nuits fluite. Noe, betaole is niks, es me 't mer kon verdene, en dat lèste is 'n zaak die veer veur 't gelök van Mestreech hope, dat gaw zal komme. Dat ver dat van euze gooie Raod zouwe konne bekomme, geluive ver noets, want in Mestreech besteit gein waar politiek; alles drèjt um persone en d'n eine zeuk mer d'n andere 't veutsje te lichte um ouch ins aon 't roor te komme, en geluif us ins, 't blijf altied ei pot naat.
(Oprechte Maastrichter Almanak 1870)