Mestreechter spraok, doe zeute taol!

(1943)–H.J.E. Endepols– rechtenstatus



[pagina 151]

Mathias Kemp (1890 - God wèt wienie) Zomerleedsje Huurste de merel neet zinge? Zuuste de graasvink neet springe? Veulste de lekkere wind Weulen en wèje in d'n krolle? Zuuste de Maos ziech ontrolle Prónt wie e zèllevere lint? Rös noe get ónder de buimkes, Druim dao gelukkige druimkes, Weet niks van lateren tied! Wee dink aon dreufheid en pijne, Es heer de zon zoe zuut sjijne, Wee dink aon haat en aan nied! Loer door 't blajergewiemel Op nao de zonnigen hiemel, Blinkend en blouw es satien. Wat is de zomer toch machtig Wat is de wereld toch prachtig! Wee zou neet mónter noe zien!

[pagina 152]
De maos Dát is de Maos, de brei, de sterke Maos, Die zoelang doors en hónger heet geleie. Noe is ze fors en flink; met groet geraos Zeen iech heur duuster golve, störme, strije Tege de baoge vaan de brögk, die haos Tot ónder de erm in 't water stoon, wie rije Vaan gekke baojers wel in werrem tije Te keule stoon in mager zomer-Maos. Zeet noe de Maos: ze löp door dörpe, wie 'ne Wèlle rouver: sjäöp, kuul, reube, haoze Slingert ze mèt in driftig dreige en raoze! Zeet noe de Maos: wat stroump ze breid en prachtig. Wat rolt ze, groet en grauw, mèt trots en machtig Broesend gedonder nao de wije zie! Gun mij voor 't volk denzelfden klankenvloed Waar liefde 't mee verwelkomd heeft in 't leven, Waar liefde 't zelfs den doodstrijd mee verzoet! (Potgieter). Zoek in u zelf de taal en ken u zelf in haar. (Bilderdijk).