|
| |
| |
| |
| |
Paul Chambille (1889 - God wèt wienie)
Twie aordige meitskes
't Waore twie aordige meitskes
Ze wèrregkde op 't fabrik;
De ein had e kroezele köpke,
De aander 'n kouf met 'n strik.
Hun awwers die woende te same
Op kamer zes, zeven en ach,
't Waor op de derde verdeping
Al in 'ne bouw in de Grach.
En 's mörreges gónge ze same
Al nao de fabrik op en neer,
De koffiefles in e pepèrke
Of in 't kalbeske vaan meer.
En 's aovens daan zónge ze möpkes,
Of gónge ze stoon bei den tróp,
Of zaote gezèllig te kletse
Bei hun veur de deur op de stóp.
De kroezelekop dee kraog kinnes,
'n Pottemaan kaom op heur aof;
Heer heet häör zien leefde gezwore
En zij häöm 't jaowoord belaof.
| |
| |
De ander die trof e menierke,
Dee vrijde mèt häör alle daog,
Ze heet 't fabrik laote loupe
Góng bei 'n femilie es maog.
De kroezelekop zag: ‘Meh meidske,
Den awwers die deiste verdreet,
Dee kale mesjeu, laot 'm stikke.
Dee trouwt diech jao toch jummers neet.’
En 't is häör auch zjus zoe gegaange,
Heer wou häör al hiel gaw neet mie.
Ze góng toen nao andere zeuke,
't Snuutske vol poeder de riz.
Te lestig woort häör noe 't werrek,
Ze waor noe zoe deftig gekleid,
De bouw in de grach waor vergete,
Ze heet met väöl hiere gevrijd.
Nao jaore toen kaom me häör hole,
Ze woort nao Calvarie gebrach,
Ze storf en kraog toen twie kranse
Al vaan 'ne bouw in de grach.
't Waore twie aordige meidskes,
De ein góng te vreug nao 't graaf,
De ander is mooier vaan kinder
En bleef hiel oppassend en braaf.
| |
Ze leefsteke
Heer zaog häör 't iers in de Staat aon de Zon,
Dao stónt ze toen veur de roete,
Heer sjroevelde langs häör en knawelde stèl:
‘Geistiech get mèt nao boete?’
En toen is heer stiekum 'n hiel stök veuroet
De Breuselse-straot opgeloupe,
Heer drèjde ziech um en zij kaom häöm toen nao,
Heer góng get zoerboene koupe.
Aon de brouwerij heet heer op häör gewach,
Häör toen 'n hendsje gegeve,
| |
| |
Heer doog get verlege en vroog stom eweg:
‘Kaomstiech gein kinnisse tege?’
Zij zag niks, mer flèjde ziech tegen m aon,
't Munneke spraok in gefluuster:
‘Aoch sjat! kom get wèjer, dao is 'ne weeg,
Dao is 't hartstikke duuster.’
Heer heet häör gekäörd en gepuund en geduid,
Mer langer kós ze neet blieve;
Toes zou ze zègke, tot z' op 't kentoer
Get langer had mote sjrieve.
En langs 'nen umweeg góng heer mer nao hoes:
Niemand zou dao get van weite.
Dat maagkde dee suffert ziech zellevers wies;
Toch zaot heer 'm stiekum te zweite.
En 's Zondags toen leep heer de Vriethof mer rónd,
Maagkde wel tien, twellef toere.
't Keend zaog heer goon, meh heer dorref toen mer
Sjuinsweg ins nao häör te loere.
De aofspraok die góng op den hook van de Staat,
Touvallig kaom heer häör tege,
En doog toen zjus, of heer häör gaar neet zaog,
Mer fluusterde: ‘Um haaf nege.’
De leefde, die doorde, iech weit neet wie lang,
Zij kós neet zónder häöm leve.
Mer wie miejer tot zij vaan häöm hawwe góng,
Wie minder kós heer um häör geve.
En op 'ne kier, jao toen is 't gebäörd:
Zij doog h'm de groetste verwiete;
Heer smeerde 'm gaw, góng op zeuk nao 'n nui. -
Zij doog niks anders es kriete.
| |
Zeet neet gruuts...
Zeet neet gruuts, de rang en stand heet gaaroet gein weerde,
Zien zie daorum soms miejer Mins, de good gesitueerde?
Höb veur ederein e woort. Kint numme, meh ouch geve!
En lach den hiele wereld aon, daan rolt geer door 't leve.
|
-
-
[tekstkritische noot]pottemaan = arbeider in aardewerkfabrieken.
-
-
[tekstkritische noot]sjroevele = streek langs.
|
Auteursrecht onbekend
