Mestreechter spraok, doe zeute taol!

[p. 108]

Giel Bekker (1864 - God wèt wienie)

Den typograaf

Typograaf zien is 'n aordig ambach,
Dat höb geer zeker noets gedach.
Es geer dat allemaol zalt wèlle;
Daan gaon iech uuch dat ins vertèlle.

Es me dat vak daan wèlt goon liere,
Kump me iers ins bij de hiere.
Neet bij eine, meh wel bij tien;
Want me wèlt gere lierling zien.

Heer moot 'ne jong zien mèt fatsoen,
Moot ouch e good exame doen;
Ouch nog höbben 'n ierlik weze,
En veural good kinne leze.

Heet heer good gewèrk aon dee stiel,
Kint heer ouch dat vak gehiel,
Geit heer wèrke aon 'n gezèt:
Nou, dat is erg en vèlt gaar neet mèt.

Veur daag en douw is heer prezent,
Daan vreug, dan laat, toch zier kontent.
Kump heer op 't werrek binne,
Moot heer dad'lik flink beginne.

[p. 109]

 

Aon ze mesjien begint heer te tikke

 

Zoe gaw ze dat mer kinne flikke.

 

Want dao is 'nen houp kopie:

 

Oet eder stad en nog väöl mie.

 

 

 

Ederein dee wèlt mer sjrieve,

 

Of ze 't kinne, moot 'ch boete blieve.

 

Heer moot 't aocherm mer verstoon,

 

En mer gaw aon 't zètte sloon.

 

 

 

Is heer drökker of aon de rotasie,

 

Dat is miech ouch 'n allegasie.

 

't Maag neet bleik, noch vèt van kleur,

 

Roed, blouw, en greun kump ouch nog veur.

 

 

 

Opmekers zien ouch nog errem minse,

 

Zouwen 't soms nao d'n duvel winse.

 

Alles moot bovenaon de ‘page’ stoon.

 

Of 't geit of neet, 't móót mer goon.

 

 

 

Smoutzètters en drökkers zien ouch neet gelökkig,

 

't Publiek is verweend, daobij nog hiel nökkig.

 

Al is de proof dèks nog zoe sjoen:

 

Toch mote ze 't soms euver doen.

 

 

 

Plezeer heet heer noets van ze werrek.

 

Is alles klaor, - huurt, dat is sterrek! -

 

Daan smiete ze alles mèt eine sjmak,

 

Zoe gaw es 't geit, mer in 'ne bak.

 

 

 

Nein, 'nen typo heet noets gedoon.

 

Zelfs es de wereld ins zou vergoon,

 

Wèlle de abonnees nog zeker wete,

 

Boe d'n aardbol is neergesmete!

1932.