Vaderlandsche poëzy. Deel 2
(1840)–Prudens van Duyse–
Auteursrechtvrij
[pagina 194]
| |
De Nederduitsche Tael. Feestdronk.aant.O, laet dan maer de donders rommelen;
dat vry de bliksem om hem schiet'!
Dit zal hem tak, noch kruin doen schommelen:
Den boom der tael verdelgt men niet.
f. rens, aen de belgische dichters.
Wiens ziel in Belgies heil geniet,
En jubelt in zijn glans,
Verruilt de tael der vaedren niet
Voor 't haer niet waerdig fransch.
‘Die trotsige arme!’ o Arouet,
Schreeft gy, zoo 'k wel vertolk.
's Lands tael is rein van vreemde smet:
De tael is gantsch het volk.
Gespierd, oorspronklijk, vry en los,
Gelijk de aloude Belg,
Verheffe zy den schedel trotsch,
Zy, echte vrymans telg.
| |
[pagina 195]
| |
Haer ryken schryverschat begraeft
Nooit de vergetelkolk.
Ze zijn met kunst en deugd begaefd:
De tael is gantsch het volk.
Gy, zonen van de moederspraek!
Bewaerheidt deze spreuk.
Haer schut is u een dierbre taek,
Wie haren eerstam benk'.
Ze vond een weêrgalm in uw hart,
Dat zy verstrekt ten tolk:
Ze ontvlamt en redenaer en bard:
De tael is gantsch het volk.
Zy winne in groei, zy winne in bloei,
Wat storm haer tegenloeit.
Door elken vlaemschen boezem gloei'
't Gevoel, dat ons doorgloeit.
Dit 's onze vaderlandsche wensch:
Haer walme een wierookwolk!
Belg, is de schrijfstijf gantsch de mensch,
De tael is gantsch het volk.
Dat u het harte sneller klopp',
Uw blik ten hemel rijz',
Taelgeuzen, heft de bekers op,
Naer vaderlandsche wijz':
De tael deez' feestdronk toegebracht!
Die feestdronk zy een dolk
In 't hart van 't franschzot aepgeslacht!
De tael is gantsch het volk.
|
|