Vaderlandsche poëzy. Deel 2
(1840)–Prudens van Duyse–
Auteursrechtvrij
[pagina 126]
| |
Het Heldengraf.aant.Ja, Neêrland zal steeds aen den krijgsman gedenken,
Die sneefde voor Koning, voor de eer en voor 't recht;
't Arduin zal zijn roem de vereeuwiging schenken,
Aen 't glorierijk sneuvlen des dappten gehecht.
cath. bilderdijk, Waterloo.
Zoon van den lande, dat ge mocht verweeren,
Slaep in de grafnacht by uw groote vaderen!
Vaek komt de Vlaming, die de deugd blijft eeren,
Dankbaer u naderen.
Vaek als de stilte daelt met de avondstralen,
Vaek als het maentjen, van de grauwe kimmen,
Zilveren tintling op de groene dalen
Neder laet glimmen,
Knielt hier, ontweken aen de lentvermaken,
't Maegdelijn neder (als het kunstig marmer,
Dat op een tombe plechtig schijnt te waken),
Neêrlands beschermer!
| |
[pagina 127]
| |
O, hoe aenvallig wemelt op uw terpe
't Bloemtjen dat aenpreêkt: Wil my niet vergeten!
Lieflyker zucht hier de onverslaefde harpe
Van de poëten.
Moge hier de afgrond d'onverlaet verzwelgen,
Lager dan slaven, en zoo diep verbasterd,
Dat hy de glorie van de dappre Belgen
Spotziek belastert;
Dat hy naer 't frankisch schandejuk durft wenschen!
Roereloos staert hy op uw grafgesteente:
Witte en verrotte, ver van Belgies grenzen,
't Vuige gebeente!
|
|