Het oude Nederlandsche lied. Deel 1

[p. 696]

189.
Rijck God, hoe is myn boelken dus wilt!

1.
Rijck God, hoe is myn boelken dus wilt!
So menich alsmen inden weghe vint!
Wee mi, die grote ellende!
Doen mi myn boel die liefste was,
doen moeste ic van haer scheiden.

2.
Dat wout is breedt, die liefde is groot!
Dat ic dit homoet lijden moet,
des wil mijn ionge herte breken.
Die minen boel ghestolen heeft,
dat wil ic noch eens wreken.

3.
Mi rout so seer haer ghelu ghecrult hayr,
ende dat haer God in duechden spaer!
Si is so wel gestallet.
Ic en weet in alle den lande geen,
die mi so wel bevallet.

[p. 697]

 

4.

 

Schoon lief, nu wilt u keeren tot mi,

 

ende wilt mi doch u vrientschap bien,

 

een troostelick woort toespreken.

 

Uwen oorlof is mi so bitteren cruyt;

 

des wil mijn herteken breken.

5.
Mijn boel is alder eeren waert.
si heeft al dat haer herteken begeert,
dat wil ic haer wel gonnen.
Al heeft si myn hert so seer beswaert,
ic hope ic salt verwinnen.

6.
Die ons dit liedeken eerstwerf sanck,
een vroom lantsknecht was sinen naem,
hi hevet so wel ghesonghen:
hi hevet van sinen schoonen boel ghedicht.
God scheynde der nijders tonghen.

1, 4. mi bijgev. - 4, 1. t.: Nu ghi, schoon lief, wilt tot mi keeren. - 4, 2. t.: ende wilt ghi mi u vriendschap gheven.

Tekst.

Antw. lb., nr. 138, bl. 206, ‘een amoreus liedeken’. Aangeh. door Dr. Kalff, Het lied in de M.E., bl. 325, 332.

Melodie.

Souterl. 1540, Ps. 13, ‘Een dwaes die spreect in sijn ghedacht’, ‘nae die wise: Rijck God, hoe is mijn boel dus wilt’; - I. Fruytiers, Ecclesiasticus, 1565, nr. 1, bl. 13, zelfde melodie, voor ‘Van Godt comt alle wijsheyt goet’. - Zie het lied: ‘Helpt nu u self, soo helpt u God’.