Het oude Nederlandsche lied. Deel 1

[p. 627]

168.
Mijn hertelic lief.

1.
Mijn hertelic lief, wel schoon ioncfrouwe,
ghi zijt certeyn myn lief alleyn;
moet ic u derven, so lijde ic rouwe:
ghi zijt mijn lief, mijns herten greyn.

2.
Als ic dan peynse om dijn figuere,
reyn bloeme yent, seer excellent,
door amoreusheyt, schoon creatuere,
mijn herteken laet ick bi u ontrent.

3.
Ghi zijt die liefste, ghi sultse blijven,
spijt diet benijt, het moet ymmers zijn;
het is mi solaes bi u te wesen,
als liefde met liefde geloont mach zijn.

4.
Ghi zijt die liefste int herte gepresen,
boven silver, gout oft peerlen fijn;
ick hope ick sal noch bi u slapen,
oft craey en sal gheen voghel zijn.

[p. 628]

 

5.

 

Vrou Venus pacxken heb ic gheladen,

 

ic ben die ghene diet draghen moet;

 

al in mijn herteken ligdy begraven,

 

ghi zijt die ghene diet mi doet.

6.
Reyn lieflijck beelde, u minlijck wesen
verdrijft den rouwe van dat herte mijn;
als ic mach comen al sonder vreesen,
ghi zijt mijn troost, myn medecijn.

7.
Ic hebt gheleert, ick salt onthouwen -
hebbe ic anders wel verstaen -
dat heete liefde wel mach vercouwen,
mer reyne liefde en mach niet vergaen.

8.
Adieu, schrive ick met droeven sinne,
lief, peynst om mi als ick om dy;
met quade tonghen draecht reyne minne,
mijn herteken laet ick u altoos bi.

Tekst.

Antw. lb., nr. 112, bl. 170, ‘een amoreus liedeken’. - Aang. door Dr. Kalff, Het lied in de M.E., bl. 329.

Melodie.

Naar alle waarschijnlijkheid werd dit lied op dezelfde wijs gezongen als: ‘Het wayt een windeken coel wten oosten’. Zie nr. 90, bl. 301-2, hiervoren, en vgl. str. 6 aldaar met str. 4 van het hier behandeld lied.