Het oude Nederlandsche lied. Deel 1

[p. 588]

158.
De sin verblijdt als ic bij haer mach zijn.

De sin verblijdt als ic bij haer mach zijn,
die ic met herten minne;
als ic aenschouwe d' alderliefste mijn,
vrou Venus, die goddinne.
Zij houdt me in haer verblent;
als ic er ben ontrent,
'k en can my niet vermijden;
van liefde comt groot lijden.

3, t.: allerliefste.

Tekst en melodie.

Naar den superius van de vierstemmige bewerking uitgegeven door R. van Maldeghem, Trésor musical (musique profane), 1883, nr. 6, bl. 11, waarschijnlijk door dezen ontleend aan het Hs. nr. 124 van Kamerijk, dat

[p. 589]

in 1542 toebehoorde aan Zeghere de Male, te Brugge, en waarvan men de beschrijving vindt bij de Coussemaker, Notice sur les collections musicales de la bibliothèque de Cambrai, enz., Parijs 1843, bl. 121 vlg. Op bl. 146 geeft de C. den aanvang: ‘Den zyn verbeyt’. - De zangwijze is geen andere dan degene van ‘Den lustelijcken mey’ (zie nr. 79, bl. 356 hiervoren), door meerstemmige bewerking van den ouden iastischen modus naar den modernen durtoonaard overhellende.