Het oude Nederlandsche lied. Deel 1

[p. 489]

126.
U liefde quelt my tot der doot.

1.
U liefde quelt my tot der doot,
o edel schoon goddinne,
verlicht u dienaers lijden groot,
eer dat ick heel ontsinne
en vergae door u minne.

2.
Eer ick u oyt met ooghen aensach,
maer van u hoorde spreken,
des heeft Venus, den selven dach,
my met u liefd' ontsteken:
ist niet, liefken, een groot teken?

3.
Hoe cont ghy, lief, die om u gaet
zijn vleesch en bloedt verteeren,
u troost onthouden vroech of laet,
en u ooch van hem keeren
die u op eer gaet begheeren?

4.
U eerbaer wesen schijnt, lief, niet
te zijn soo straf van natueren,
maer goedertier; dus mijn verdriet
wilt blussen, al mijn trueren,
of de doot sal ick besueren.

[p. 490]

 

5.

 

Reyn suyvere princesse goet,

 

mocht ick soo gheluckich wesen

 

u te crijghen, soo sou mijn moet

 

van veel drucx zijn ghenesen:

 

ontfermt my, lief, door dezen.

2, 2. t.: maer dan u, enz.

Tekst.

Nieu Amst. lb., 1591, bl. 120, ‘op de wijse: alst begint’; tekst hierboven. Aangeh. als stem in deze laatste verzameling, bl. 93 en 129, voor: ‘Men placht eertijts doort loopen snel’, en ‘Met Cupidos strael ben ick gewondt’. De tekst komt reeds voor in Een Aemst. amoreus lb., 1589, bl 157a (beschreven door J. Bolte, Tijdschr. voor Nederl. taal- en letterk. 1891, bl. 175 vlg.) op de voys: ‘Het wasser een nacht, so genuechliken nacht’.

Melodie.

Der Reden-ryckers stichtighe tsamencomste, Schiedam, 1603, sign. Z. II v^o., ‘op de wijse: U liefde quelt’, enz, voor: ‘Gods zegen maect rijc in overvloet’, hierboven weergegeven; - Stalpaert, Gulde-iaers feest-dagen, Antw. 1635, bl. 57, ‘stem: De liefde quelt’, enz., voor: ‘Segt Iuliane! van waer komt’, zelfde melodie met enkele varianten. Deze zangwijs is eene op vijfregeligen strophenbouw gebrachte variante van: ‘Het wasser te nacht’; zie nr. 52, bl. 292 hierboven.