Het oude Nederlandsche lied. Deel 1

[p. 434]

107.
Rijck God, wie sal ic claghen.

1.
Rijck God, wie sal ic claghen
mynen druck en myn verdriet,
hier en is niemant ten daghen
die my oock bystant biet;
dies lijdt mijn herte rouwe
en daer toe groote pijn;
lief, de ick u ontrouwe,
soe waren die schulden mijn.

2.
Eens siaers stondick int herte
van een reyn vrouwelijck graen;
nu lyde ick pijne ende smerte
om dat ick ben wt ghedaen;
van row mijn ooghen leken
en lyden groot verdriet;
ick sie ick ben versteken,
ken weet die cause niet.

3.
In trouwen, lief, wilt hooren
altoos na vrienden raet,
ick en bender niet toe gheboren
om te comen in sulcken staet;
mijn goeyken is te cleene
nae duwe, reyn maechdelijn fijn,
dus leet mijn herteken in weene
om dat ic, om tgoet, ballinc moet zijn.

4.
Och goet, ghy doet my quelen
en lyden groote pijn,
ick ben nu een te vele
daer ick willecome plach te zijn;
dus gae ik achter lande
als een man desperaet;
lief, dit dunct my wesen schande,
dat dat goet voor liefde gaet.

5.
Wat dinghe heb ick bedreven
teghen u, reyn maechdeken soet,
dat ghy my wilt begheven
en worpen onder de voet?
Dies moet my therte trueren
ende lyden pijne groot;
sou dit noch langher dueren,
ic waer veel liever doot.

[p. 435]

 

6.

 

Al ben ick dus bedroghen

 

met u, reyn maechdelijck saet,

 

en valschelijc beloghen,

 

het compt by uwer daet;

 

sprack ick te naer u eere,

 

segt my, maechdeken coen,

 

anders dan duecht ende eere,

 

als ghy moecht u selven doen?

7.
Ten had my niet ghespeten
al tleet dat ghy my doet,
hadt ghy my niet verweten
dat ick was te cleyn van goet;
daer om dat ic sal mincken,
schoon lief, die trouwe van dijn;
ick salder noch langhe om dincken,
alst u vergheten sal zijn.

8.
Oorlof, reyn creatuere,
die eens was die liefste mijn,
meyndy dat ick sal trueren,
alst moet ghescheyden zijn?
Neen ick, ghy bloem verheven,
van u neem ick den keer;
al hebdy my begheven,
schoon lief, men vinter meer.

1, 7. de = dede. - 3, 1. t.: Niet trouwen. - 4, 1. quelen, lees: quellen. - 8, 5. ghy bijgev.

Tekst.

Antw. lb. 1544, nr. 205, bl. 317, zonder verdere aanduiding. Aangehaald door Dr. Kalff, Het lied in de M.E., bl. 318, 320 en onder de 16^e-eeuwsche liederen gerangschikt.

Melodie.

Zie hierna het lied: ‘Rijck God, wie sal ic claghen // dat heymelijck lijden mijn’.