Het oude Nederlandsche lied. Deel 1

[p. 418]

100.
Een aerdich vrouken.

1.
Een aardich vrouken hevet mi bedroghen,
daer ick was op verghect;
haer smeekende woorden zijn al ghelogen,
dat vinde ick nu perfect.
Si is mi te doortrect,
te dubbel ooc van gronde:
dus keer ick mi van haer.
Si payter so vele met haren valschen monde,
ic en achtse niet een haer.

2.
Ghesellekens, wilt u sinnekens keeren
van sulc een schoon samblant,
want si soude u plucken ende minnen leren,
ja, hebdijt wel in die hant;
daer af heb ic tverstant.
Gaet Vlaender gheheel int ronde,
gheen wijf so wanckelbaer.
Si paeyter so vele, enz.

3.
Nu laet ic een ander zijn goet verquisten
van sinnen ionck ende mal;
want met hare subtijle listen
si u wel plucken sal,
ende doen vallen eenen val:
dat is daghelicx bevonden
met u hier ende daer.
Si paeiter so vele, enz.

4.
Wat heb ic met u al tijts versleten,
ic en spaerde gelt noch goet;
nu ben van den back ghebeten,
ic en weet niet wiet mi doet;
des ic mi bedwingen moet
het aen horen van haer faconde,
dat segghe ic u voorwaer.
Si paeiter so vele, enz.

[p. 419]

 

5.

 

Joncfrou, ghi laet nu voor u knielen,

 

ghi zijt daer voor bekent;

 

in een osbaer met drie wielen

 

suldy nemen u endt.

 

Ick triumphere gent

 

als ghi tot allen stonden

 

sult sitten int liden swaer.

 

Si paeiter so vele, enz.

6.
Adieu, ghi waert eens mijn princesse,
met uwen soeten rel;
adieu, ghi paeyter vive oft sesse,
toeft Hanneken ende Wuyten wel.
Adieu mijn dubbel vel.
Doen ic met haer triumpheerde
en vraechde ic niewers naer.
Si paeiter so vele, enz.

2, 2. ‘semblancie maken’ = simulare, Kiliaan. Oudemans: Oud- en Middelndl. Wdb.: samblant = schijn; schoon samblant beteekent hier dus: valsche vrouw. - 2, 3. t.: souden. - 3, 5. doen, bijgev. - 4, 1. t.: altijts. - 4, 3. = nu ben ik alles kwijt. Woordenb. der Nederl. taal, op het woord back (III). - 6, 7. ic bijgev.

Tekst.

Antw. lb., nr. 44, bl. 62, ‘een nieu liedeken’, hierboven weergegeven; - Een Aemstelredams amor. lb., 1589, blz. 49a, ‘op de wijse: van die blauwe schuyt of: Danct god den heere’. - Aangeh. door Dr. Kalff, Het lied in de M.E., blz. 314, 317. Over de ‘blauwe schuyt’, gekken- of narrengilde, zie denzelfden schrijver, blz. 464 vlg.

Melodie.

I. Fruytiers, Ecclesiasticus, Antw. 1565, nr. 54, bl. 112, ‘op de wijse: Een aerdich vrouken heeft my bedrooghen’; - Een dev. ende prof. boecxken, Antw. 1539, nr. 142, uitg. D.F. Scheurleer, bl. 173, voor: ‘Die werelt erch heeft mi bedroghen,’ vergeestelijking; de melodie aldaar is bedorven.