Het oude Nederlandsche lied. Deel 1

[p. 397]

93.
Verlangen, ghi doet mijnder herte pijn.

1.
Verlangen, ghi doet mijnder herte pijn,
al om te weten oft icx u bade
om troost, om voetsel, om medecijn.
U liefde, lieveken, gaet mi te nade;
eylaes, eylaes, eylaes, ay mijn,
eylaes, het moet gescheyden zijn.

2.
Ghelijck die rose wast op den doren,
heb ick met vruechden mijnen tijt gheleyt;
daer ic voormaels was wtvercoren,
certeyn daer ist mi nu ontseyt;
eylaes, eylaes, myn herte dat screyt,
o doot, coemt rasch en niet en beyt.

[p. 398]

 

3.

 

Ic hadde mi haer selven over ghegeven

 

te doene daer haren sin toe droech;

 

mer quade tonghen die hebbent bedreven

 

dat ic nu lijde dit ongevoech;

 

eylaes, eylaes, ten is niet genoech,

 

eylaes, het scheyden coemt mi te vroech.

4.
O lief die mi mijn herte doorknaecht,
u minne doet mi so grooten pijn;
ic heb u so dicwils minen noot gheclaecht,
mer u driakel is moort ende fenyn;
eylaes, adieu die liefste myn,
eylaes, het moet ghescheyden zijn.

5.
Mocht ick haer noch ter sprake comen,
als ic hier voormaels heb gedaen,
ic soudt haer loonen, het soude haer vromen,
nemmermeer en soude icx haer afgaen;
eylaes, ic mach wel myn handen slaen,
eylaes, si heeft mi ontrou ghedaen.

6.
Mer troost begheer ich noch aen dy:
och hertelijck lief, mocht mi gheschien,
mi en roecx in wat manieren dat si,
mocht ic u voortstel noch eens aensien;
eylaes, eylaes, wat sal myns geschien,
o doot, coemt rasch, ic sal u mi bien.

1, 2. t.: Al om te weten, boelken, oft. - 1, 5. t: eylaes, eylaes, eylaes, boelken, ay mi; vgl. 1, 5, nr. 135 van Een dev. en̄ pr. b., 1539: ‘ailácy, ailácy, ailácy, ay míjn’. - 2, 5. t.: eylaes, eylaes, eylaes, mijn. - 2, 6. t.: o doot, comt voor rasch; vgl. 6, 6. - 3, 5. t.: eylaes, eylaes, eylaes, ten. - 4, 1. mi, bijgev. - 4, 4. driakel; triakel of theriakel, een zeer samengesteld geneesmiddel door de ouden tegen den beet van vergiftigde dieren aangewend. - 4, 5. t.: eylaes, eylaes, eylaes, adieu. - 5, 1. noch, bijgev., ter herstelling van den voorslag aangeduid door de melodie. - 5, 5. t.: eylaes, eylaes, ic. - 6, 1. Mer bijgev. - 6, 5. t.: eylaes, eylaes, eylaes, wat.

Tekst.

Antw. lb., nr. 157, bl. 233, ‘een oudt liedeken’. Aangeh. door Dr. Kalff, Het lied in de M.E., bl. 34, 314, 316.

Melodie.

Een dev. en̄ prof. boecxken, Antw. 1539, nr. 135, uitg. D.F. Scheurleer, bl. 166, ‘dit is die wise alst beghint’, vergeestelijking van bovenstaand wereldlijk lied (zie onder de geestelijke liederen onzer verzameling); - J.C.M. van Riemsdijk, Vier en twintig liederen uit de 15^e en 16^e eeuw, nr. 17, bl. 30. - Van Riemsdijk, Tijdschr.

[p. 399]

der Vereeniging voor N.-N. mzgsch. II (1887) bl. 206, deelt, naar een schutblad van een in het jaar 1476 aangelegd Hs. uit het Rijksarchief te Maastricht, de volgende variante mede (de door v.R. voorgestelde fis behoort niet tot de oorspronkelijk iastische melodie, doch ontstond waarschijnlijk uit de meerstemmige bewerking):

Ver-lan-ghen doet mijn her - - te pijn
al om te we-ten⁽¹⁾
om troiste om voet - sel om me - de - cin
om trois - te om voet - sel om me - de - cin
Uw lieff-den lieff - ken de walt mi swa[e]r
He - las, het moet ghe - schei - - den sin.

Vgl. den aanhef der melodie: ‘Het wasser een coninc’, nr. 14, bl. 89, hierboven.

(1) Onvolledige tekst.