Het oude Nederlandsche lied. Deel 1

[p. 393]

91.
Ick arm schaepken aender heyden.

1.
Ick arm schaepken aender heyden,
waer sal ic henen gaen?
Mijn lief wil van mi scheyden,
dat cost mi menighen traen.
Waer sal icx mi onthouden?
Die ic laetst coos is troosteloos;
dus blive ic inden rouwe.

2.
O radt van avontueren,
wildi niet ommeslaen,
dat mi mocht troost ghebueren,
alsoot voormaels heeft ghedaen?
dus moet ick daer om trueren;
den bitter doot, na liden groot,
schoon lief, moet ic besueren.

3.
Ghi ionghers int hanteren,
die nu ten spele gaen,
met vrou Venus camenieren,
ghi moecht int wilde slaen
wildy altijt ghelooven.
Peynst om dat int, eer ghi beghint
so en wort ghi niet bedroghen.

4.
Ghelijc Sampson die stercke,
en verloos hi niet zyn cracht,
al door der vrouwen wercken?
Ende Salmon wijs bedacht
moest oock den doot besueren,
die een yeghelijck can, tsij wijf oft man,
brenghen in swaer dolueren.

1, 1. arm, tweesyllabig uit te spreken: arrem. - 2, 6-7. t.: den bitter doot besueren // och lief, wilt dit wel verstaen. - 3, 6. t.: eynde.

[p. 394]

Tekst.

Antw. lb., nr. 93, bl. 140, ‘een oudt liedeken’. Vgl. zelfde verzameling, nr. 139, bl. 207, str. 2 en nr. 101, bl. 153, str. 5, met zelfden aanvang als str. 2 hierboven. - Aangeh. door Dr. Kalff, Het lied in de M.E., bl. 314, 316, 331. - Aangeh. als wijs: Refereynen ende liedekens van diversche rhetoricienen, Brussel 1563, bl. 91, 124 v^o en 149, voor: ‘Sijt vroet, wijs en voordachtich’; ‘O christen mensch, wilt u verblijden’; - ‘Erm schaepkens van Christus weyden’. - Wackernagel, Lieder der niederl. Reform., nr. 30, bl. 103, deelt, naar Veelderhande liedekens, 1569, eene vergeestelijking mede, ‘na de wijse, alst beghint’, waarvan de aanvangstrophe volgt:

Ic arm schaep aen de groen heyde,

waer sal ick henen gaen?

Van vrienden en magen moet ic scheyden

en alleen op Christum staen,

ende my op hem verlaten;

alder werelt jolijt in deser tijt

en mach mijn siele niet baten.

Volgens de overlevering, zong Anthonis Frederiks dit lied, bij zijnen marteldood, in den Haag, op 26 October 1529 (Dr. P. Fredericq, De Nederlanden onder Keizer Karel, bl. 94). - ‘Ic arm’, enz. wordt nog aangehaald als wijs: Wackernagel, nrs. 60, 63, bl. 135, 139, voor: ‘In den jaer vijfthien hondert// en achtenvijftich claer’, - ‘Wy die nu zijn in banden’ (zie mede Dr. Wieder, De Schrift. liedekens, Reg. nrs. 398, 399, 54, en 54 na 459, 888); - K. van Mander, De Gulden harpe, 1627, bl. 176 en 229, voor: ‘De Schrift is alder weghen’, - ‘Felix was even ghierigh’; - 't Groot achter-hofken, Alckmaer, 1664, bl. 117, voor: ‘Ick kan, o Godt! my niet vernoegen’.

Melodie.

Souterl. 1540, Ps. 7, ‘O Heer mijn God almachtich’, - ‘na die wise: ‘Ick arm schaep aen gheen groen heyde’; - Het ierste musyck boecxken, Antw. 1551, vierstemmige bewerking van een onbekend componist, met den tekst van bovengemelde vergeestelijking in partituur herdrukt door J.C.M. van Riemsdijk, Tijdschr. voor N.-N. mzgsch., III (1891), bl. 104.