Het oude Nederlandsche lied. Deel 1

[p. 379]

86.
Den soeten tijdt komt aen.

1.
Den soeten tijdt komt aen, laet ons gaen
inde velden, die lustigh staen.
Herderinnen, die wilt minnen,
't is nu den rechten tijdt, dat ghy vrijdt.
Den soeten tijdt komt aen enz.

2.
Ofschoon elck een nu sucht ende ducht,
singht een deuntjen en maeckt genucht,
hoort men claeghen, alle daeghen,
dat al wat neeringh hiet, gaet te niet.
Ofschoon elck een nu sucht enz.

3.
Het is de meeste deught, lieve jeught,
wel te leven in soete vreught.
Wilt dan vieren met de dieren
dees aenghenaemen tijt, en verblijdt.
Het is de meeste deught enz.

4.
Maer waerom doch getruert, want 't gebuert
dat ons leven niet langh gheduert,
en van suchten ende duchten
ons jeugt en glans vergaet door dat quaet.
Maer waerom doch getruert enz.

[p. 380]

 

5.

 

Voort aen dan vreugdig lacht, soet geslacht,

 

en ons droefheyt alsoo versacht.

 

Soo de maeghden altijdt claeghden,

 

de weerelt gingh te niet door verdriet.

 

Voort aen dan vreugdig lacht enz.

4, 1. t.: want gebuert.

Tekst en melodie.

J. Lambrechts Rachel, ofte thoonneel van de oprechte liefde: verthoonende door een herders-spel den arbeyt, ende getrouwe liefde van den Aerdts-vader Jacob. Gespeelt binnen Brugghe op den derden mey 1659. Brugghe, Wed. Joannes Clouwet, 1662, bl. 14, ‘Voys: Estes vous du party, mon amys’:

Den soe-ten tijdt

Willems, Oude Vl. ldr., 1848, nr. 164, bl. 377. - Na vastgesteld te hebben hoe de pastorale door Hooft uit Italië werd medegebracht en hoe kort daarna het eerste stuk van dien aard ‘oneigenlijk treurspel genoemd, en in den grond eene heidensche pastorale’ door Jan Thieullier, op het landjuweel der Peoene te Mechelen in 1621 werd opgevoerd, drukt Prudens van Duyse, Verhandeling over den drievoudigen invloed der Rederijkkameren, Brussel 1861, bl. 94, zich uit in dezer voege: ‘Nog vreemder ziet het er uit met het herderstuk over Jakobs liefde voor Rachel, opgesteld in 1659 door Jan Lambrecht eenen brugschen patriciër, dien wij niet stellig als rederijker opgeven. De boksvoet Pan danste daarin een ballet in gezelschap der herderen van Palestina, en onder de oogen des patriarchs en der dochteren van Laban. Dit spel won de toejuiching des Brugschen bisschops Van den Bosch, die er de vertooning van bijwoonde.’ Zie mede over dit herderspel Edm. Van der Straeten, La musique aux Pays-Bas, Brussel, 1875, III, 23.