Het oude Nederlandsche lied. Deel 1

[p. 335]

70.
Ic had een alder liefste.

1.
‘Ic had een alder liefste
die ic met ogen aensach,
om haer quam ic gereden
vanden avont al totten dach,
om haer quam ic gereden
vanden avont al totter tijt;
och woude si mi in laten,
dat reyn trou salich wijf.’

2.
Hi clopte also lijselijck
al met sijn hamerkijn,
dat al die plancxkens sprongen
al van dat camerkijn:
‘staet op myn alderliefste,
staet op ende laet mi in,
ic swere u bi mijnder trouwen,
ick waer so geerne bi di.’

3.
Dat meysken schoot aen een hemdeken wit;
ter dueren dat si ghinck,
in haren blancken armen
dat si haer lief ken omvinck:
‘nu weset wellecomme,
mijn lief, mijns herten bruyt,
wi willen genoechte hanteren
ende maken gheen gheluyt.’

4.
Dat verhoorde die wachter,
op hoogher tinnen hi lach:
‘hier is een schoon frisch iongelinc
gecomen inne, te nacht;
wat sal hi mi gheven?
twee hooskens ende een paer schoen,
oft ic sal van hem clappen
wat si opter cameren doen.’

[p. 336]

 

5.

 

- ‘Och swiget, wachter, stille,

 

laet dat verholen zijn,

 

ick sal u laten maken

 

van goude een vingherlijn.’

 

Met eenen siden snoere

 

dat meysken haer hayr op bant,

 

haer mantelken liet si glijden,

 

haer eere en duerde niet lanc.

6.
Hi dede eenen bode seynden
daer hi den wachter vant.
Wat gaf hi hem te loone?
een vingerlijnc aen zyn hant.
Dat meysken hief op een liedeken
ende soetelick si sanck:
‘rijc God, here vanden hemel,
waer den nacht noch eens so lanc.’

7.
Die dit liedeken dichte
dat was een ruyter fijn,
hi hevet so wel ghesonghen
tAmsterdam al inden wijn,
hi hevet so wel ghesonghen
ter eeren die liefste zijn;
God sceyn der nijders tongen,
bi schoon vrouwen ist goet zyn.

2, 2. t.: met sinen hamere. - 2, 4. t.: van die camere. - 3, 1. Vgl. Antw. lb., nr. 79, ‘Het reghende seer’, str. 3, v. 1. - 3, 5. t.: wellecom. - 4, 2. hi lach, bijgev. - 4, 4. te nacht, bijgev. - 5, 5. t.: snoer. - 6, 6. soetelick, bijgev. - 7, 7. t.: dees nijders.

Tekst.

Antw. lb., nr. 86, bl. 129, ‘een amoreus liedeken’, hierboven weergegeven; - Hoffman v.F., Niederl. Volksldr., nr. 60. bl. 146. - Aangeh. door Dr. Kalff, Het lied in de M.E., bl., 293. Het is bij vergissing dat Erk u. Böhme, Deutscher Liederhort, II, bl. 98, beweren, dat alleen de aanvangsregelen door de Souterl. bekend zijn. - Aangeh. als stem door Coornhert, Lb. 1575 (Byvoeghsel), nr. 28, voor: ‘Men vint twe snelle krachten’.

Melodie.

Souterl., Antw. 1540, Ps. 68. ‘O God wilt mi salveren’ - ‘na de wise: Waer is mijn alder liefste / die ick met ooghen aensach’. In de tafel van het Kamper lb. (zie Dr. Kalff. t.a.p., bl. 644) wordt eene meerstemmige bewerking vermeld. - Deze zangwijs diende voor het lied: ‘Waect op ghi Christen alle’ (zie het schriftuurlijk lied: ‘Het blijct nu alle dagen’).