Het oude Nederlandsche lied. Deel 1

[p. 299]

57.
Die nachtegael int wilde.

1.
Die nachtegael int wilde,
princesse amoreus,
gaet seggen tot mijn beminde:
ick coom terstont by heur.
Pourtant que je suis brunette,
viveray-je en langeur?

2.
Gaet seggen tot mijn beminde:
ick coom terstont by heur.
Savonts by der manen schijn
ick vantse al in haer deur.
Pourtant, enz.

3.
S'avonts by der manen schijn
vant ickse al in haer deur:
‘bon soir, ma matresse!’
- ‘Bon soir, mon serviteur!’
Pourtant, enz.

4.
- ‘Bon soir, ma matresse!’
- ‘Bon soir, mon serviteur!’
- ‘Hoe gaern soud ick draghen
van u, o lieff, faveur!’
Pourtant, enz.

5.
‘Hoe gaern soud ick draghen
van u, o lieff, faveur!’
- ‘Schoon lieff, ghy comt te spade,
daer is een ander veur.’
Pourtant, enz.

6.
- ‘Schoon lieff, coom ick te spade?
is daer een ander veur?’
Hy nam zijn poingiaert in zijn hant:
‘dit is mijn leste uur.’
Pourtant, enz.

7.
Hij nam zijn poingiaert in zijn hant:
‘dit is mijn leste uur.’
Sy sprack met soete woorden:
‘hoe bleeck wort u coleur!’
Pourtant, enz.

[p. 300]

 

8.

 

Sy sprack met soete woorden:

 

‘hoe bleeck wort u coleur!

 

ick sal u noch liefde draghen,

 

al isser een ander veur.’

 

Pourtant, enz.

9.
‘Ick sal u noch liefde draghen,
al isser een ander veur;
al waer die paus van Roomen,
mijn vader, int ghetreur.’
Pourtant, enz.

10.
‘Al waer die paus van Roomen,
mijn vader, int ghetreur,
so sal ick die liefde niet laten
van mijnen serviteur.’
Pourtant que je suis brunette,
viveray-je en langeur?

1, 5. t.: pourtante. - 1, 6. t.; viveray en langeur.

Tekst.

Amst. amor. lb., 1589, bl. 37a, ‘een nieu liedeken, op die voys: Brand Matresse,’ uitgegeven door J. Bolte, Tijdschr. voor Nederl. taal- en letterk., Leiden 1891, bl. 192, hierboven weergegeven; - Nieu Amst. lb., 1591, bl. 62, zelfde wijsaanduiding; str. 7 ontbreekt, het refrein luidt daar:

Pourtant que je suys bruynette,
viveray-je en languir?

Het refrein ‘Pourtant que ie suis brunnette’, wordt aangeh. in Den boeck der gheest. sanghen (Bliden requiem). Ghendt, 1674, bl. 62, voor: ‘Mijn hert' wenscht op te breken’. - De ‘chanson’ XXXVI van C. Marot, met aanvang ‘Pourtant si je suis brunette, // amy, n'en prenez esmoy’, heeft anderen strophenbouw.

‘Nachtegael int wilde etc.’, als stem aangeh. door K. van Mander, Gulden harpe, 1627, bl. 522; voor: ‘Schriftuere doet ons weten’.

‘Brande Matresse’ wordt aangeh. in Den nieuwen verbeterden lust-hof, Amst. 1607, bl. 27, voor: ‘Och waer ic sonder treuren’.

Melodie.

Dr. Land, Luitboek van Thysius, nr. 406, ‘Brande Matresse’ voor ‘Bransle matresse’, de Bransle of Branle is oorspronkelijk een oude Fransche dans:

[p. 301]

Dezelfde zangwijs diende voor het lied ‘Wellustighe ionghelingen // dat edele meysjen fijn’, met stemaanduiding: ‘Portant que je soys brunette’, 4 str. Amst. am. lb., bl. 157b, en Nieu Amst. lb., bl. 30, met wijsaanduiding ‘Brande matresse’. ‘Wel lustige jongelingen’ wordt aangeh. als wijs voor Brederoo's lied: ‘Snachts rusten meest de dieren’, 1622, herdrukt door J.H. Scheltema, Nederl. ldr. uit vroegeren tijd, 1885, bl. 112. Zie mede het lied: ‘Christus is ons verrezen, // o menschen zijt verheucht’.