Het oude Nederlandsche lied. Deel 1

[p. 297]

56.
Als alle die cruydekens spruyten.

1.
‘Als alle die cruydekens spruyten
ende alle dinc verfrayt,
ick wil mi gaen vermuyten,
ick ben mijns liefs te buyten.
Het compas gaet al verdrayt.
Tis recht ic bens ontpaeyt.’

2.
- ‘Hebdy u boel verloren,
wat schaden hebdy daer van?
Ick seyt u van te voren,
een ander had ic vercoren;
daer leyt u seer luttel an,
al kiest ghi een ander man.’

3.
- ‘Wat schaedt den rijm der roosen?
Ghi veleyn door uwen hals,
ghi waert die eerste glose,
die mi brochte in nose;
dus leere ic nu van als:
vlaems, spaens, duyts ende wals.’

4.
- ‘God groete u, schoon kersouwe,
ghi snijt mijn herte ontwee.
Ghi zijt die liefste vrouwe,
aen u staet mijn betrouwen;
int lant en over de zee
en leven nu geen liever twee.’

5.
- ‘U lof, u danck, u waerde,
neme ick nu een verdrach:
ic weet een ander op aerde,
een edel man te paerde,
een rijckaert diet wel vermach,
die vrijt mi nacht ende dach.’

[p. 298]

 

6.

 

- ‘Vrijt u een man teenen boele,

 

een ruyter oft een baroen,

 

wacht u dat hi niet en coele,

 

want ghevoelde hi, dat ick ghevoele,

 

hi en sou niet gaen aendoen

 

een anders mans oude scoen.

7.
‘Adieu wel vuyl clergersse,
tis meer dan scheydens tijt;
al ist dat ick nu messe,
ick leerde u die eerste lesse.
Trouwen ick kent, ick lijdt
boven alle die werelt wijt.’

1, 6. t.: Tis recht, schoon lief, ic, enz.

Tekst.

Antw. lb., nr. I, bl. 2, ‘een amoreus liedeken’. Aangeh. door Dr. Kalff, Het lied in de M.E., bl. 279, 344, aant. 5.

Melodie.

Souterl., 1540, Ps. 56, ‘Mijns wilt ontfermen, Heere - nae die wise: Als alle die cruydekens spruyten // ende alle dinck verfraeyt’.