Spiegelboeck
(1600)–Jacob Duym–
AuteursrechtvrijPyrrus. Vlisses. Astianax.
De gordijnen gaen open, ende Polixena ligt daer doot gesteken.
Pyrrus.
Daer ligt sy nu, sy is, gheoffert mijnen vader,
Haerder lichamen beyd', sullen rusten te gader,
Die te samen by een, hadden hooren te leven,
Nu vvil ick Paris en, de Troyanen vergheven
Dat sy Achillem mijn, vader so verradelijck
Onder het dexel van, vrede so moordadelijck
In Apollinis Kerck, om ghebracht hebben ter doot,
Tis nu van my volbracht, is sy ghecomen in noot,
Sulcx is, datmen met een, maecht niemant sou bedrieghen,
Achilles quam op trou, doen den pijl daer quam vliegen,
Die Paris hem heeft int, hert onversiens gheschoten,
Denct dat sulcx my en de, Griecken vvel heeft verdroten,
Maer Paris heefter oock, door my om moeten treuren,
En tis reden die mijn, vader niet mocht ghebeuren
In zijn leven, daer sy, hem nochtans vvas toegheseyt,
De dienaers van Pyrrus legghen haer int graf by Achilles, ende de gordijnen gaen toe.
Dat die by hem int graf, nu doot sal vvorden gheleyt,
Dus neemtse dan ras op, vviltse int graf legghen,, siet,
O Troya nu en vveet, ick op u te segghen,, niet,
Al de vvraeck is volbracht, ick ben in als vvel voldaen,
| |
[Folio Kk4r]
| |
Priamus, Paris oock, hebben haren loon ontfaen,
En Polites is oock, met mijne hant omcomen,
En Polixena heb, ick hier 'tleven ghenomen,
Andromache Hectors, vveduvve hou ick voor mijn,
Sy sal my vvat tijts lanck, in plaets van een vrouvve zijn,
Dus laet ick my hier met, teenemael vvel ghenoeghen,
Nu sal sonder vertreck, elck een hem t'scheep gaen voeghen,
VVant Calchos bevel is, met my heel en al volbracht,
Tscheep zijnde seg ick u, Troya altijt goeden nacht.
Pyrrus gaet in.
Vlisses van boven op den toren spreect.
Vlisses.
De Griecxsche schepen al, vvachten schier naer my alleen,
Sy vervvachten dit stuck, daer en is anders oock gheen,
Dat nu zijnde volvuert, salmen d'anckers op halen,
Astianax dat ghyt, met de doot moet betalen,
Is my ten minsten, so, God bekent is, al te leet,
Maer Calchos gheboot ons, sulckes met claren bescheet,
Naer der Goden vvil is, my sulcx vvel sterck bevolen,
O Astianax ick, vvou dat ick v sach dolen
Int aller grootste bosch, datmen op aerden oyt vont,
Ofte dat ghy op den, hooghen berch Pernassus stont.
Oft dat ghy vvaert int lant, thien duysent mijlen van hier,
Ghy moet nu sterven dan, o ghy heel onnosel dier,
VVie sou beclaghen niet, sulck een jonck Princelijck bloet,
Van Hector d'eenich kint, die met sulcken cloecken moet,
De Griecken eertijts heeft, so mannelijck bevochten,
Een sulcken kint, dvvelck de, Troyanen altijt dochten
Dat zijns vaders doot, en, al d'onghelijck sou vvreken,
Ghy vvaert haer hoop en troost, daer sy af mochten spreken,
En van u hadden de, Griecken een achterdincken,
Die nu hier moet terstont, de Goden 'tleven schincken,
Ick moet u over sulcx, vvorpen van desen toren.
Hy wil het kint grijpen, ende het laet hem vallen.
Astianax.
Och ick bid om ghenaed'.
| |
[Folio Kk4v]
| |
Vlisses.
Neen tis moeyte verloren,
Ghy moeter aen, en dat, al sonder eenich verdrach,
Hy worpt het kint van den toren.
Nu ligt daer o schoon kint, alst anders niet vvesen mach,
Met u te houvven en, verliesen vvy niet dan tijt,
Nu zijn vvy alle sorch, en achterdincken quijt,
V Troyen vvillen vvy, nu voorts in vvesen laten,
Svyants vertreck coemt een, ghevvonnen stadt te baten.
Gaet wech.
| |
Hier vvort vanden Dichtstelder verhaelt vvat inde vijfde gheschiedenis volghen sal, ghestelt in Refereyn-dicht van derthien Syllaben.Den Dichtstelder.
Ghy hebt ghesien wat den, overwinner vermach,, al,
Als hy met ghewelt heeft, ghecreghen de overhant,
Hy en acht tranen, noch, bidden, noch al 'tgheclach,, smal,
Hem dunct dat hem al is, gheoorloft, roof, moort en brant,
Hy en ontsiet noch God, Duyvel, noch des werelts schant,
Polixenas onschult, mocht Pyrrum niet beweghen,
Vlisses brocht het kint, ter doot, noyt wreeder int lant,
Man, noch vrou, cleyn noch groot, heefter ghenaed' ghecreghen.
Nu sult ghy sien, doet slechts, d'ooghen open ter deghen,
Hoe dat zijt met de arm, verlaten vrouwen maken,
Sy doen alle ghelijck, als ander wreede pleghen,
Sy en achten gants gheen, onteeren oft ontschaken,
Maechden van elf oft twaelf, jaer al tot schande raken,
En gaen noch voor het lest, het lot worpen en spelen
Elck om een, beter waert, dat sy haer ras doot staken,
Dan dat zijt moeten al, haer leefdaghen bequelen:
Wie en sou doch al dees, wreetheyt niet gants vervelen,
| |
[Folio Ll1r]
| |
Wie en waer liever niet, doot dan in sulck ellenden,
Helena coemt terstont, die en sal ons niet helen,
Het ongheluck dat de, Goden hier nu toe senden,
Aen Andromache, en, Hecuba, met haer benden,
Vlisses die crijcht d'een, en Pyrrus die crijcht d'ander,
Agamemnon die neemt, Cassandra om te schenden,
Hy spieghelt hem saecht die, hem spieghelt aen een ander.
|
|