Spiegelboeck
(1600)–Jacob Duym–
AuteursrechtvrijPyrrus Agamemnon.
Pyrrus.
Sal ment Achilli nu, vveygheren 'tgheen dat zijn,, is,
Tversoeck is voor hem, de, begheerte gheensins mijn,, is,
Voor hem, seg ick, door vvien, dat Troyen is ghevallen,
De beleghering vvas, sonder hem niet met allen,
Gheeft dat ghy gheven vvilt, goetvvillich sonder toeven,
Oft so ghy te laet gheeft, so naect u groot bedroeven,
VVant de Hopluyden al, hebben den buet ontfanghen,
Sal Achilles alleen, nu blijven int verstranghen,
Die doen hy leefde so, veel vromicheyt heeft ghetoont,
Is dit nu zijnen prijs, vvort het hem aldus beloont,
| |
[Folio Hh4r]
| |
Nu hy doot is, sal daer, niemant zijnder ghedincken?
Agamemnon.
VVeet ghy vvat ghy begheert, ick bid laet den moet sincken,
Gaet met reden te vverck, en eyscht doch 'tgeen dat recht,, is.
Pyrrus.
Desen man vraecht vvat ick, eysch, oft hy oock so slecht,, is,
Polixenam eysch ick, die mijn vader toebehoort.
Agamemnon.
Hola desen man roept, al vvaer hy gheheel ghestoort,
VVat vvilt ghy met haer doen, vvilet my recht uyt segghen.
Pyrrus.
De Goden vvil ick haer, offeren, en dan legghen
Het lichaem neffen mijns, vaders in zijn doncker graf.
Agamemnon.
Hoe, een onnoosel maecht, dooden, ick hou daer niet af,
Tis schant dat een vroom man, sulckes eens soude peynsen.
Pyrrus.
Ick vvilt nochtans haest doen, ick segt u sonder veynsen,
VVat vvreetheyt isser doch, den vervvinner verboden.
Agamemnon.
Sullen vvy vreesen niet, d'onsterffelijcke Goden,
Het quaet datmen mach doen, salmen om de deucht laten,
Tquaet te laten is een, eer gheacht boven maten,
Den overvvinner moet, bedencken by tijden dan,
VVat hy doen mach, en vvat, de vervvonnen lijden can,
VVant de middel maet en, reden langst dueren moghen,
En alle die 'tghevvelt, te veel hebben gheploghen,
Oock al die door 'tgheluck, ander te seer verachten,
En houden gheenen stant, vvant sy geen deucht verpachten,
Sy en ghedencken niet, dat 'tgheluck haest can keeren,
Troyen alleen behoort, ons sulcx nu vvel te leeren,
Maer opgheblasen maect, sy ons en te hoochmoedich,
Sy vverct vvreetheyt in ons, en maect ons schier vervvoedich,
Priami onderganck, doet my vvel seer verheffen,
| |
[Folio Hh4v]
| |
Maer 'tselfde can my oock, binnen in mijn hert treffen,
Denckende dat my oock, het selfde can ghebeuren,
Het Conincklijcke cleet, cont ghy by my vvel speuren,
Maer tis maer ydel vverck, eenen Conincklijcken naem,
Tis met ons haest verkeert, en behaelt een quade faem,
Daerom vvat vvillen vvy, ons so veel laten duncken.
Pyrrus.
Van quaetheyt ick schier berst, mijn hert dunct my ontfuncken,
Sal dan Achilles siel, gheenen buet te loon crijghen.
Agamemnon.
Achilles is lang doot, maer niemant sal daer svvijghen
Zijnen eevvighen lof, van elck vvort hy ghepresen,
Al de vverelt door sal, zijnen naem bekent vvesen,
Sulcx behoort u ghenoech, te zijn naer mijn verclaren,
Dus bid ick u laet doch, den ouden haet eens varen,
En denct u handen zijn, ghenoech met bloede besmet.
Pyrrus.
O opgheblasen mensch, die u hert te seer hooch set,
Opgheblasen zijt ghy, alst u ter vverelt vvel gaet,
Maer seer bloode zijt ghy, als de saeck in tvvijfel staet,
Ghy vvaert vvreet als ghy ginckt, Briseida ontschaken,
Isser vveer nieuvve liefd', die u nu dus doet haken
Om Polixenam uyt, onse handen te trecken,
Sult ghy onsen roof vveer, nemen en met ons ghecken,
Neen, neen, met dees hant sal, ick Achilles doot vvreken,
Men sal daer niet meer van, bedriechlijcken pais spreken,
En Polixena sal, voor sulck bedroch betalen,
So ghy haer vveyghert, ick, salse met ghevvelt halen,
Ick vveet niet hoe haer mijn, handen connen op houvven,
V by Priamum te legghen, al sout my rouvven,
Dus segt my oft ghy haer, vveyghert, segt my uvven sin.
Hy neemt zijn rapier in de handt gram zijnde.
Agamemnon.
Ick en vveygher haer niet, neen gheen dinck te vverelt min,
Maer reden die maect dat, ick tot haer bin gheneghen,
| |
[Folio Ii1r]
| |
Ick beken vvel dat ghy, Priamum hebt versleghen,
En Paris ligt daer oock, om ghebracht al door u svvaert,
So ghy Polixenam, hadt, vvaerdy dan al bevvaert,
Ist naer donnoosel bloet, dat ghy so raest, loopt, en jaecht?
Pyrrus.
Is dese saeck so groot, te dooden een jonghe maecht,
Meynt ghy dat sulckes is, eenighe sond' oft schande?
Agamemnon.
Ist gheen sond', ten betaemt, gheenen man van verstande
Maechden te dooden, dus, laetse blijven ongheschent.
Pyrrus.
Ick hebt ghenoech daer af, u slechte reden doch ent,
Dat sy mijn vaer toe coemt, dat moet ghy selfs bekinnen,
Niemant van ons en cost, Hectorem overvvinnen
Als Achilles alleen, mijn vader vvas dien helt,
Die met vvapenen cloeck, hem heeft daer neder ghevelt,
En al des vyants volck, moest voor hem haestich vluchten,
Den vyant niet, maer dit, valsch verraet deed' ons suchten,
Om Polixenas vvil, en heeft hem niet verdroten
In Apollonis kerck, te gaen, daer hy gheschoten
So verradelijck vvort, o stout stuck, voor den outaer,
De bruyt vvas hem belooft, hy salse hebben voorvvaer,
Die in zijn leven hem, gheensins mocht ghebeuren,, niet,
Die crijcht hy in zijn graf, ten baet claer gheen treuren,, siet,
Dus gheeftse my terstont, oft 'tvergaet u ten quade.
Hy tast noch eens nae zijn geweer, ende Agamemnon van gelijcken.
Agamemnon.
Dat ghy svvijcht en af laet, is best dat ick u rade,
Maer een saeck sal ick noch, voor u laten gheschieden,
VVy sullen Calchos den, VVaerseggher hier ontbieden,
Die ons sal den vvil der, Goden vvel claer uyt legghen,
Oftse u oock toe coemt, sal hy ons dan vvel segghen,
De knecht loopt in, Calchos coemt terstont uyt.
Dus mijn knecht roept hem hier, laet hem terstont verschijnen,
Calchos de vvaerheyt ons, te segghen vvilt u pijnen,
| |
[Folio Ii1v]
| |
VVy vveten dat ghy van, hemel en aerd' verstant,, hebt,
De sterren en de locht, ja de zee op u hant,, hebt,
V is gheopenbaert, al der Goden haren vvil,
Segt ons dan hier om te, leven vry sonder gheschil,
Oft de Goden voldaen, zijn, oft datter noch vvat schort.
Calchos.
En keert noch niet naer huys, u daer toe noch niet en port,
Polixena moet eerst, gheoffert zijn de Goden,
Al ist een jonghe maecht, 'tvvert u vvel sterck gheboden,
Sy moet rusten int graf, by den vromen Achilles,
En daerenboven noch, der Goden haren vvil es,
Dat Hectors cleynen soon, d'edelste kint van allen,
Moet oock sterven de doot, en vanden toren vallen,
Dan sal der Griecken vloot, voorspoedich naer huys drijven.
Pyrrus.
Tis ghenoech gheseyt, vvat, vvillen vvy staende blijven,
Onser Goden vvil moet, nu haestelijck zijn volbracht,
Hy is blijde die crijcht, dat hy met lust heeft vervvacht.
| |
Hier vvort by den Dichtstelder verhaelt 'tgheen in de derde gheschiedenisse vvedervaren sal, ghestelt in Refereyn-dicht van tvvaelf syllaben.Den Dichtstelder.
O Wreetheyt al te groot, de stadt ligt te gronde,
D'edel Troyanen zijn, nu meest al om den hals,
De meeste raserny, is over, drucx wonde
Vermeerdert nochtans, door, Pyrrus werck boos en vals,
Vlisses oock met veel, ghetiers en veel gheschals,
Soect Astianax dat, kint ter doot te bringhen,
Ghy sult nu sien dat de, felle Griecken in als
Alle wreetheyt hoe quaet, alom vry ghehinghen,
| |
[Folio Ii2r]
| |
Gheluckigher is hy, die sy ter doot dwinghen
Dan die overblijft, en, aensiet dees ellenden,
De jonghe maechden sy, doodende bespringhen,
Ick laet staen die sy daer, schoffieren en schenden,
Vlissem sult ghy sien, hoe hy met Zijn benden
Andromache de vrou, van Hector wilt slaghen,
Ten waer dat sy het kint, dwelck sy noch ontkenden
Te leven, terstont wees, dwelck was te beclaghen,
Hectors graf is niet vry, wie sach oyt zijn daghen
Ionghe maechden, en cleyn, kinderen ontlijven,
Als een rasende volck, sy nieuwers na vraghen,
Ten helpt nu niet al can, Andromache kijven,
Vlisses gaet haer te, boven met zijn loosheyt,
Schalckheyt is in als quaet, alst gheschiet tot boosheyt.
Gaet in.
|
|