Spiegelboeck
(1600)–Jacob Duym–
AuteursrechtvrijOnmatighen lust. Boosen vvil.
Onmatighen lust.
Ist nu niet seer vvel ghevrijt?
Boosen wil.
Maken vvy ons op den ganck.
Onmatighen lust.
Ia terstont tis meer dan tijt.
Ist nu niet seer vvel ghevrijt?
Boosen wil.
VVat grooten roep, vvat ghecrijt,
| |
[Folio Ff3v]
| |
VVy scheyden met grooten stanck.
Onmatighen lust.
Ist nu niet seer vvel ghevrijt?
Boosen wil.
Maken vvy ons op den ganck,
VVant hier en schuylt niet dan, roepen, tieren en vveenen,
Onmatighen lust.
Het heel lant is alom, in vvapen op de beenen,
Hadden sy onsen Heer, hy vvorde cleyn ghecapt.
Boosen wil.
Hy is al te post door, hy is haer al ontsnapt,
Zijn bootschap vvas hier uyt, tisser nu al verkerft,, doch.
Onmatighen lust.
Knecht dat is al u schult, ghy bent diet al verderft,, doch,
Vvven boosen vvil die, vvrocht hier al dit quaet,, siet.
Boosen wil.
Al ben ick nu den vvil, ick en ben de daet,, niet,
Docht ick dat hy haer sou, so bringhen om het leven.
Onmatighen lust.
Ia eenen quaden steeck, is al te haest ghegheven,
Maer vvat raet met ons, vvaer, sal nu zijn ons bejach?
Boosen wil.
Houvven ons vvat bedect, en nemen vvat verdrach,
En aensien met ghedult, vvat dit volck sal aenvanghen.
Onmatighen lust.
Ia maer crijghen sy ons, sy sullen ons op hanghen,
En sulcx staet my niet aen, daer ist recht uyt gheseyt.
Boosen wil.
Nu broer ghy spreect seer vvel, tis al vvel overleyt,
Naer Orgomenen dan, in dat schoon Coninckrijcke.
Onmatighen lust.
By onsen Coninck goet, dervvaerts ick gheerne vvijcke,
VVy beyde sullen daer, vermeerderen den hoop.
Boosen wil.
| |
[Folio Ff4r]
| |
Gaen vvy daer henen ras, vvy moeten ons op den loop,
En bevvaren met vlijt, steden sterckten en vvallen.
Onmatighen lust.
Tis vvel gheseyt, vvant sy, sullen hem int lant vallen,
VVant dit volck raest te seer, sy schijnen half vervvoet.
Boosen wil.
Sy sullen vvreken noch, dit reyn onnoosel bloet,
Thert int lijf my seer doet, als ick sulcx gae bedincken.
Onmatighen lust.
Ghy ghect met de lien, ghy, sult noch aen een galch stincken,
Zijn hert doet hem nu seer, van 'tgheen dat hy selfs roct.
Boosen wil.
Neef ghy hebter het u, oock al met in ghebroct,
VVy zijnder tvvee daer niet, luttel valt op te segghen.
Onmatighen lust.
Gaen vvy dan door, vvy en, moghent niet over legghen,
Tis meer dan tijt dat vvy, ons maken op de vlucht.
Boosen wil.
Ick hoor van volck, en oock, van vvapens groot gherucht,
Loopen vvy dan ras door, eer dat naer vvort te spade,
Te langhe ghebeyt, heeft, menighen bracht op schade.
Gaen in.
| |
Sluytreden by den Dichter ghestelt in Refereyn-dicht van tvvaelf Syllaben.
Ghelijck het swart by 'twit, het doncker by 'tlicht
Wt steeckt en claerder schijn, heeft in elcks aenschouwen,
Also siet ghy hier de, daet van desen booswicht,
Teghen de groote deucht, deses maechts vol trouwen,
Want sy wilde haer eer, reyn en suyver houwen,
Sy koos liever de doot, dan 'tleven vol schanden,
Sy dacht 'twas al bedroch, voor de arme vrouwen,
Dat de listighe mans, meest namen voor handen,
| |
[Folio Ff4v]
| |
Niemant betroude sy, in swerelts waranden,
Haer eer was allermeest, diep in haer hert gheprent,
Spieghelt u aen haer ghy, maechden van dees landen,
Hout u eer doch altijt, suyver en ongheschent,
Den onmatighen lust, doch altijt van u went,
En wilt den boosen wil, oock eewelijck vlieden,
Gheen coppelerssen laet, gheensins comen ontrent,
Neemt niet wat yemant u, mach jonnen oft bieden,
Ontfangt gheen schrijven oock, van eenighe lieden,
Denct om Stymphalis hier, diet niet wou ghehinghen,
Want wilt ghy suyver zijn, ten mach niet gheschieden,
Schept lust in eenich werck, wilt u sinnen dwinghen,
Vliet het gheselschap der, schoone jonghelinghen,
Wat ghy doet volcht altijt, doch u ouders raet,, wel,
Stymphalis die laet haer, liever ter doot bringhen,
Dan sy oneer begaen, sou, oft eenich quaet,, spel,
Des den tyran haer doot, met een boose daet,, fel,
En al is sy nu doot, sy claer eewich leven,, sal,
En des reynicheyts croon, haer elck een gheven,, sal.
Eynde des Spieghels der Suyverheyt. |
|