Spiegelboeck
(1600)–Jacob Duym–
AuteursrechtvrijOnmatighen lust. Boosen vvil.
| |
[Folio Bb4v]
| |
Onmatighen lust.
VVel broer vvat segt ghy nu, can sy haer niet prat,, houvven.
Boosen wil.
Sulck crijghel volck sou vvel, een seer stercke stat,, houvven,
My gheeft vvonder oft oock, eevvelijck dueren,, sal.
Onmatighen lust.
Niet lang neef, ten zijn maer, der maechden kueren,, mal,
VVat vveygheren staet vvel, tis alom de manier,, nu.
Boosen wil.
Sy en connen niet een, soot schijnt, maer vvel ruym vier,, nu,
Al schijnen sy so slecht, sy vveten vvaert haer let.
Onmatighen lust.
Al te crijghel is dees, sy en vvilt nieuvvers met,
Ick sorch ten sal aen haer, niet vvel vvillen ghelucken.
Boosen wil.
Ba het moet vvel, al sou, ickse metten hayr rucken,
En so bringhen ten dans, ja met cracht en ghevvelt.
Onmatighen lust.
VVel boosen vvil hoe dus, ghy schijnt te mael ontstelt,
Al soet mijn edel helt, vvy sullen haer vvel leeren.
Boosen wil.
Ick can qualijck by sulck, crijghel gheslacht verkeeren,
Ick prijs al cort en goet, al met de bruyt te bed.
Onmatighen lust.
VVy drijven haer te coot, noch met goetheyt ick vved,
Eenen eycken boom siet, hoe diep dat hy gheplant,, is,
Hoe groot, hoe hart, hoe dick, hy moet alsser verstant,, is,
Ten lesten vallen noch, maer niet ten eersten slach,
En daer zijn viermael ses, uren in eenen dach,
Neef dat nu niet en is, dat mach metter tijt comen.
Boosen wil.
Laet dat daer, hebt ghy van, den Coninck niet vernomen,
Het gheeft my vvonder hoe, dat hem niet meer en spijt.
Onmatighen lust.
| |
[Folio Cc1r]
| |
Almanacken druct hy, al vanden nieuvven tijt,
Hy is van liefden sieck, vvy moeten hem vvat troosten.
Boosen wil.
VVy sullen hem gaen vvat, paciencie roosten
En stercken hem ter deech, eer zijn hooft hem vvort cranck.
De Coninck gaet uyt.
Onmatighen lust.
Neef ick heb hem ghesien, hy is al op den ganck,
My lust te vveten vvat, liedt dat hy ons sal singhen.
Boosen wil.
Al den ouden sanck, vant, lief, niet dan beuselinghen,
Maer svvijghen vvy vvat stil, het vvort ons al verclaert.
Aristoclides.
Ick hoop 'tsal noch vvel zijn, tis doch der maechden aert,
Sy houden haer vvat prat, sy vveten haer te veynsen,
Sy segghen dicvvils neen, als sy int hert ja peynsen,
En heden zijn sy dus, morghen anders ghesint.
Sy comen den Coninck by.
Boosen wil.
Heer Coninck dat is vvaer, tis yeghelijck bekint,
Hebt ghy eenighen troost, ghy schijnt van moede lustich.
Aristoclides.
Ick set uyt mijnen sin, so ick best can, en rustich
Set ickt over, ick maeck, vanden noot nu een deucht.
Onmatighen lust.
Diet ghedoen can, het is, den mensch een groote vreucht,
Daer schuylt voorvvaer al vvat, ghy begint moet te crijghen.
Aristoclides.
Ick moet u segghen al, ick en can niet versvvijghen
Hoe ick heb voor de hant, eenen aerdighen vont,
Die nu moet volbracht zijn, des rast u doch terstont,
Ick heb eenen brief aen, d'allerliefsten gheschreven,
Een van u beyden sal, haer dien minlijck gheven
Hy moet ras bestelt zijn, vvant daer leyt verlanck,, aen.
Onmatighen lust.
Och Heer dat moet ick doen, laet my dien ganck,, gaen,
| |
[Folio Cc1v]
| |
Noyt deed' ick liever vverck, ick hoop haer nu te spreken.
Boosen wil.
Ia Heer laet hem vry gaen, hy vveet de oude streken,
Tis vverck dat hem recht dient, hy ist al meer ghevvoon.
Hy gheeft Onmatighen lust den brief.
Aristoclides.
Nu vvel dan hout hem daer, draecht hem aen mijn lief schoon,
En maect by haer so veel, dat sy dien mach lesen,
So sy dat maer en doet, ick hoop 'tsal al vvel vvesen,
Dus siet dat ghy op als, vvel en deghelijck past,
So ghy goe tijding bringt, sult my zijn een vveirt gast,
Maer gaen vvy eerst naer huys, 'tlijf vvat ter deghen stercken.
Onmatighen lust.
Ia Heer een ghelas vvijns, can tot sulcx al veel vvercken,
VVant anders is de mensch, uyt zijn selven gheheel bloo.
Boosen wil.
Ghy hebt meer als ghelijck, 'tgaet ghemeynlijck alsoo,
En daer den voghel so, quaet als hier om vanghen,, is,
Is boven al goet dat, de tong vvel ghehanghen,, is.
Gaen in.
|
|