Spiegelboeck

[fol. Y1r]

Het tvveede vertooch vande vierde geschiedenisse, in dicht ghestelt als voren.

Tvvee Borghemeesters. VVelphus. De Keyser.
Veltmaerschalck des Keysers.

Eerste Borghemeester.

Nu bekennen vvy eerst, des Keysers groote macht,
VVy hebbent u voorseyt, 'tvvas van ons vvel voordacht,
Maer ghy en vvout ons niet, ghelooven, noch niet hooren.

Tweede Borghemeester.

Ghy hielt ons voor, ghy sout, den legher vvel verstooren,
Onsen Keyser vvout ghy, haest bringhen op de vlucht,
En ghy zijt oorsaeck nu, datter menich mensch sucht,
Die naer des Keysers coemst, doen ter tijt had verlanghen.

Eerste Borghemeester.

VVaer bleef het groot ontset, dat vvy souden ontfanghen,
Tzijn leughenen al die, ghy ons hebt vvijs ghemaect,
VVy zijn door u in dit, groot jammer nu gheraect,
Selfs vveten vvy nu niet, hoet met ons sal af loopen,
VVy sorghen dat vvy ons, lijf sullen moeten coopen,
Sonder groote ghenaed', moghen vvy niet bestaen.

Welphus.

Ghy hebt gheen claghens noot, tis om my al ghedaen,
Ghy coemter noch vvel af, ghy sult ghenaed' vercrijghen,
Maer vvaer blijven vvy doch, ghy moecht voorvvaer vvel svvijgen,
En vvy vvorden beschaemt, vvy blijven inden noot,
VVaer ick bleven int velt, och vvaer ick doch lang doot,
So vvaer de vrees al vvech, och mijn hert dunct my scheuren,
Moet dees beschaemtheyt my, nu int lest noch ghebeuren,
VVaer zijnse nu die my, tot crijch hebben ghestout,
Och dencken sy nu niet, dat my den moet verflout,
Nu ick my hier in stadt, dus deirlijck vind' besloten,
Gheen saeck en heeft my oyt, ter vverelt so verdroten,

[fol. Y1v]

 

Als gheen uytcoemst te sien, och dan in svyants hant,

 

Hy raect tot zijnen vvil, en ick in groote schant,

 

En 'tmeest is, dat ick vveet, dat ick den hals sal laten.

 

Tweeden Borghemeester.

 

Dit jammer en gheclach, en mach ons al niet baten,

 

Had ghy't voorsint in tijts, so verginct u nu vvel,

 

Tis tijt vvy moeten gaen, eer ons meerder ghequel,

 

Oft noch grooteren last, en noot mocht overvallen.

 

Welphus.

 

Och bidt doch voor my, en, mijn metghesellen allen,

 

Maect doch een goet verdrach, helpt ons uyt dit verdriet,

 

Moghen vvy noch ons lijf, ontdraghen so ist yet,

 

VVant sonder u voorbidt, so moeten vvy't bequelen,

 

Dus gaet in sHeeren naem, dies vvy u hem bevelen.

VVelphus gaet weder in stadt.

 

Den Veltmaerschalck des Keys.

 

Hier comense ghegaen, sy hebben lang ghetoeft,

 

Haer vvesen toont vvel uyt, dat sy heel zijn bedroeft,

 

Haer groot leetvvesen is, aen haer seer vvel te mercken,

 

VVeest haer ghenadich Heer, vviltse met troost verstercken,

 

Door barmherticheyt vvort, een Vorst doch meest gheeert.

De Keyser gaet sitten voor de tente.

Beyde de Borgemeesters liggen op haer knien.

 

Eerste Borghemeester.

 

O grootmachtichste Heer, Keyser u ooghen keert

 

Tot u schamel ghemeynt, dat hier ligt voor u voeten,

 

VVy kennen ons misdaet, vvilt onsen druck versoeten,

 

V ghenaed' ons doch toont, u liefde ons bevvijst,

 

Den ghenadighen Vorst, elck hier ter vverelt prijst,

 

Toont u goetheyt o Heer, daer vvy ons op betrouvven.

 

Tweede Borghemeester.

 

Tis den vyant die ons, heeft ghebracht in benouvven,

 

Dat hy oyt in stadt quam, vvas teghen onsen danck

 

VVy zijn van hem verrast, hy hiel ons in bedvvanck,

 

VVy en costen hem niet, quijt vvorden naer ons haken,

 

Spaert Heer u eyghen stadt, vvilt u borghers doch maken

 

Verblijt, die om u te, dienen seer zijn ghesint,

 

Siet u ghemeynte aen, die haer schult hier bekint,

[fol. Y2r]

 

Heer Keyser vvilt haer doch, de misdaet nu vergheven.

 

De Keyser.

 

Nu vvel aen ick schenck haer, al haer goet en het leven,

 

In haer vryheyt stel ick, haer ten eevvighen daghen,

 

Maer sy moeten my nu, d'oncosten helpen draghen,

 

Die ick om harent vvil, nu lijde overal,

 

Ruyters en knechten zijn, hier in seer groot ghetal,

 

Sy moeten betaelt zijn, dat en mach haer niet falen.

 

Eerste Borghemeester.

 

Och Heer vvy zijn benout, vvaer souden vvy't doch halen,

 

Daer gheen neering' en is, is de ghemeynt heel arm,

 

De schappray is heel hol, daer is niet dan ghekarm,

 

Tvolck is alom bedroeft, niet dan hongher ten besten,

 

VVeest haer ghenadich doch, ghy bevindet ten lesten

 

Dat sy al in noot zijn, door 'tbeleg vander stat,

 

Sy gavent geiren noch, vvaerder te gheven vvat,

 

Maer neent, ick bid doch Heer, gebruyct met haer goe reden.

 

Den Keyser.

 

Nu vvel aen staet dan op, ick ben met u te vreden,

Sy staen op.

 

Keert vvel ghemoet naer huys, u voortaen vvel aen stelt,

 

Dat u oor niet meer naer, des vyants hoop en helt,

 

Toont u als borghers goet, tot deucht altijt ghestadich.

 

Tweede Borghemeester.

 

VVy bedancken u Heer, dat ghy ons so ghenadich

 

Onse misdaet vergheeft, en so goedich verhoort,

 

Maer u Majesteyt sal, believen noch een vvoort

 

Te hooren, dat vvy haer, gheiren souden ontdecken,

 

Dats dat ghy den vyant, liet uyt der stadt trecken,

 

En hem zijn leven schonct, 'tvvaer hem een groote vreucht,

 

Voor sulcken Keyser vvaert, een al te groote deucht,

 

Doet vvat u belieft, vvy, bidden voor hem ootmoedich.

 

De Keyser.

 

Tuvvaerts is mijn ghenaed', vvel ghevveest overvloedich,

 

Maer siet dat ghy niet meer, een vvoort voor hem en spreect,

[fol. Y2v]

 

Laet hem ghevanghen zijn, mijn hooft doch niet en breect,

 

Hy moet voor mijn staen tot, ghenaed' en onghenade,

 

Die goet doet, die crijcht goet, 'tvvelck by hem is te spade,

 

Dus trect ghy naer de stadt, en hout u voorts gherust.

 

Eerste Borghemeester.

 

Oorlof Heer Keyser dan, vvy gaen met grooten lust,

 

De goe ghemeynt' haer hert, en ghemoet doen verblijden,

 

De Heer vvil s'Keysers daet, altijt ghebenedijden.

Gaen na de stadt.

 

De Keyser.

 

Laet ons oock binnen gaen, en houden 'tsamen raet,

 

Veel saken moeten vvy, bedincken eert vvort laet,

 

VVat vvy met 'tvyants volck, nu voorts sullen aenrichten,

 

Menich heft den moet hooch, die naermaels moet svvichten.

Gaen in.