Spiegelboeck
(1600)–Jacob Duym–
Auteursrechtvrij
[Folio X1r]
| |
Schoonteuch. Muylken vet. Eenen boer.
Schoonteuch.
Matroost vvaer zijt ghy nu, de vvacht is lang beset,
VVillen vvy niet int velt, so moecht ghy Muylken vet,
Lustich om den hoeck sien, of daer niet schuylt den besten.
Muylken vet.
Ghy sult loopen so lanck, tot dat ghy noch ten lesten,
Den rinck om den hals crijcht, yevvers aen eenen boom.
Schoonteuch.
Daer hoed my sint An af, daer toe ben ick te vroom,
VVs ghelijcken zijnt doch, diemen sulcx siet ervaren.
Muylken vet.
VVaer u deucht elck bekent, men sou gheen basten sparen,
Om u te loonen fray, so ghy't vvel hebt verdient.
Schoonteuch.
Svvijcht doch die en zijt, ter vverelt niemants vrient,
Ghy en laet nieuvvers niet, dan dat u veel te heet,, is.
Muylken vet.
En ghy Schoonteuch laet niet, dan dat u t'onghereet,, is,
Ghy vveet vvat ghy bedreeft, lest in dat boeren huys,
Ghy namet daer doch al, ghy lieter niet een cruys,
En den armen boer creech, daer toe zijn lijf vol slaghen.
Schoonteuch.
Voor den boer ist cleyn saeck, sy moeten veel verdraghen,
Maer vervvijt ghy my dat, een sulck deghelijck man,
Ick sulcx voorvvaer van u, niet vvel lijden en can,
VVant ghy zijt boven al, de vuylste vander scholen.
Muylken vet.
Om dat ick somtijts vvat, behendich heb ghestolen,
Dat is maer een fray const, als het niemant en siet,
| |
[Folio X1v]
| |
Maer laet dat blijven doch, maer en vveet ghy ons niet
Daer vvy yevvers vvat buets, voor ons mochten ghecrijghen.
Schoonteuch.
En oft ick oock vvat vvist, sout ghy vvel connen svvijghen,
Ick sorch ick bleef int lest, met u al heel beschaemt.
Muylken vet.
Ick can vvel svvijghen vry, en doen soot vvel betaemt,
Duycken, hooren, en sien, muysen en niet meouvven.
Schoonteuch.
Al te veel sprekens bringt, menich mensch int benouvven,
Laet ons stil int velt gaen, en vvesen heusch van mont,
Vyant oft vrient, daer moet, yemant nu aen goetront,
Sy gaen liggen aen het bosch.
Gaen vvy hier slechts int bos, in 'tgroen vvat ligghen loeren,
Hy doet een seer goet vverck, die can straffen de boeren.
Den Boer coemt uyt.
Eenen Boer.
Hoe ongheluckich zijn, doch ons ghelijcken,, al,
Ick en vveet niet vvaer gaen, oft vvaer ick vvijcken,, sal,
So vvorden vvy geplaecht, vant crijchsvolck die vuyl boeven,
Sy nement ons doch al, den droes moetse bedroeven,
Al ons beesten zijn vvech, al onsen pant is door,
Sy sullen ons int lest, dooden, daer sorch ick voor,
Sy soecken ons het vel, heel en al af te stroopen,
Maer ick heb vvat ghedacht, ick sal in tijts gaen loopen,
Ick heb noch al vvat ghelts, dat ick lang heb ghespaert,
Dat mijn vvijf niet en vveet, ick hebt looslijck bevvaert,
Tsou my voorvvaer leet zijn, dat ick sulcx sou verliesen,
Tis gheborghen ghevveest, vvel drye jaer inde biesen,
Al stil svvijghens heb ickt, ghehouden aen d'een zy,
Tis al te goet in tijts, alst noopt vvat hebben vry,
Ick hebt in tvveen ghedeelt, d'een om den hals gheborghen,
En d'ander in mijn broeck, en dat van grooter sorghen,
Oft het gheboefte my, onversiens overviel,
Al verloor ick dan d'een, dat ick d'ander behiel,
Dus gae ick nu ras door, om t'ontvlieden haer handen,
| |
[Folio X2r]
| |
Muylken vet.
Matroost noyt beter noop, laet vry nu sien u tanden,
Desen Boer moeter aen, dus valt hem vry aen boort.
Sy grijpen den Boer, ende worpen hem neder.
Schoonteuch.
Sa, sa, slaet den schelm doot,
De Boer.
Mijns lijfs ghenaey, moort, moort,
Och laet my leven doch, ick doe al u believen.
Muylken vet.
Slaet hem doot, tis een spie, vvant hy draecht valsche brieven,
Hy moet hanghen, het is, claer zijnen lesten dach.
De Boer.
Mijn lijfs ghena bid ick, gheeft my doch vvat verdrach,
Gheen brieven en draech ick, ten baet tieren oft vloecken.
Den Boer meynt op te staen.
Schoonteuch.
Neen coemt ick moet u eerst, dees valsche brieven soecken,
Sy steken hier oft daer, hier heb ickse ghetast.
De Boer.
O vvat jammer en noot, vvat ellendighen last,
Och sy hebben mijn ghelt, sy hebbent al ghevonden.
Schoonteuch vint dat gelt onder de arm.
Muylken vet.
Ia schelm ghy hebtse hier, in dees doecxkens ghebonden,
Dus pact u ras van hier, oft vvy slaghen u doot.
De Boer staet op.
De Boer.
Och vrienden tis mijn ghelt, dat ick heb voor de noot,
So ick dat nu verlies, so moet ickt claer besterven.
Schoonteuch.
Maect u ras van hier, oft, ick sal u hooft doorkerven.
De Boer.
Och nemet my niet al, laet my arm man oock vvat.
Sy jagen den Boer wech, ende gheven hem eenen voet int gat.
Muylken vet.
Hout daer dat u toe coemt, dats eenen voet int gat,
Pact u dan door, oft vvy, sullen u den beck breken,
De Boer.
| |
[Folio X2v]
| |
De Boer tegen sy selven.
Ick mach gaen, vvat vvil ick, teghen sulck volck veel spreken,
Gheraeck icker so af, ick heb noch goeden coop.
Schoonteuch.
Nu maet behout ghy dat, ick neme desen hoop,
Sy deylen den buet.
VVy moghen ons also, beyde te vreden houvven.
Den Boer.
Dat ben ick quijt, ten baet, gheen crijten oft hooft crouvven,
Maer dat is noch int schot, dit is nu hoop en al,
De Heer vveet hoe lang dat, ick sulck behouden sal,
Al ist dat het crijchsvolck, vals, moetvvillich en boos,, is,
Nochtans menighen Boer, haer noch al veel te loos,, is.
De Boer gaet in.
Muylken vet.
Gaen vvy naer 'tlegher eer, vvy vvorden achterhaelt,
Den Keyser so ick meyn, neerstich naer de stadt taelt,
So daer yet te doen vvaer, vvy moetender ontrent,, zijn,
En als crijchslieden ons, toonen so vvy ghevvent,, zijn.
|
|