Spiegelboeck
(1600)–Jacob Duym–
AuteursrechtvrijVVelphus. Zijnen Veltmaerschalck. Eersten der Hopluyden. De Veltmaerschalck des Keysers. Derden der Hopluyden. Vierden der Hopluyden. | |
[Folio V4r]
| |
De knechten vanden Keyser trecken na de stadt. VVelphus vermaent de zijne tot eenen uytval.
Welphus.
Hout u als Crijchslien vroom, bid ick lieve ghesellen,
Ghy moet u draghen nu, ja in als so aenstellen,
Als oft ghy svyants hoop, heel vvout bringhen te niet,
Hy vervvacht ons gants niet, helpt hem haest int verdriet,
Lijf en leven vvil ick, als broeder met u vvaghen,
Als een vader vvil ick, altijt voor u sorch draghen,
Dus vrome knechten al, hebt nu der Leeuvven moet,
Valt vry den vyant in, volcht my naer metter spoet,
Ick hoop vvy sullen nu, prijs en groot eer behalen,
Hy coemt ons naerder aen, vvy en sullen niet dralen,
Laetse vry comen by, sy crijghen haren loon.
De Veltmaerschalck Welp.
Hout u noch vvat bedect, sy comen ons seer schoon
Als eenen blixem snel, moet elck haer overvallen,
VVy van voor inden hoop, en d'ander van de vvallen,
Laetse comen, sy zijn, van ons ter feest ghenoyt,
Sy vvorden vvel haest als, bloode schapen verstroyt,
Arm, arm, arm, arm, arm, arm, arm, arm, arm.
Sy vallen uyt.
Eerste der Hopluyden.
Arm, arm, arm, arm, arm, arm, arm, arm, arm,
Sy drijven die van binnen wederom in stadt.
Sy meynden ons voorvvaer, in onsen slaep verrassen,
Laetse noch comen vry, vvy sullen op haer passen,
Met onervaren volck, lieten sy duncken haer,
Dat sy hadden te doen, maer sy vverden ghevvaer,
Dat vvy in alles zijn, vrome cloecke crijchslieden,
Dus hebt al goeden moet, oft sulcx noch meer gheschieden,
VVy staen u altijt by, met ons leven en lijf.
Den Maerschalck coemt uyt des Keysers tente.
Den Veltmaerschalck des Keys.
VVat hoord' ick voor gherucht, vvat vvasser voor bedrijf,
Dat ick sulck veltgheschrey, int legher hoorde clincken.
De derde der Hopluyden.
Heer Veltmaerschalck als ghy, lichtelijck cont bedincken,
Den vyant en slaept niet, hy doet 'tbest over al,
| |
[Folio V4v]
| |
Met een seer loos verberch, en met eenen uytval,
Meynden hy onversiens, ons al den beck te breken.
De Veltmaerschalck des Keys.
Hy meynt ghy kinders zijt, neen al zijn loose treken
Zijn ons te vvel bekint, hy blijft alom beschaemt,
Van 'tKeysers vveghen dan, bedanck ick soot betaemt,
Al de Hopluyden cloeck, die so troulijck sorghen,
En de knechten oock met, hy sal tavont oft morghen
Eens vveer verdienen al, so het tijt is en stont,
Maer segt my isser veel, doot bleven, oft ghevvont,
Tvvaer reden datmen haer, liet helpen en ghenesen.
De vierde der Hopluyden.
Op onse zijde sal, de schade seer cleyn vvesen,
Maer van des vyants volck, ligter veel doot int velt.
De Veltmaerschalck des Keys.
Hy salder noch bet aen, als vvy hem met ghevvelt
Sullen comen eer lang, als vroom helden bespringhen,
VVat sal hy segghen dan, als hem den noot sal dvvinghen,
En dat hy noch met schandt, sal verlaten de stadt,
Dus denct vry om den buet, daer is ghelt, goet, en schat
Ghenoech, elck vvort noch rijck, doet de knechten sulcks vveten,
Sy sullen het fluvveel, noch metter spiessen meten,
So sy haer laten vvel, ghebruycken metter daet,
By den Keyser gae ick, om te houden crijchsraet,
Om te vveten in als, hoement stuck sal beleyden,
En hoe dat vvy ons dan, sullen tot storm bereyden,
Tmoet alles versint zijn, en met voorraet bedacht,
Maer hierentusschen hout, ghy lieden goede vvacht,
Tlegher vvort u betrout, siet dat ghy d'eer bevvaert,, vvel,
Daer goe vvacht int velt is, het legher altijt vaert,, vvel.
|
|