Spiegelboeck
(1600)–Jacob Duym–
AuteursrechtvrijEerste Borghemeester. Tvveede Borghemeester.
| |
[Folio T4v]
| |
VVaer Welphus met zijn volck, 'tsamen int velt gestorven,
So vvaren vvy bevrijt, vanden aenstaenden noot,
VVat salt nu vvesen doch, niet dan benautheyt groot,
Sal ons comen aen boort, die haer haest sal verclaren.
Tweeden Borghemeester.
VVaer 'tcrijchsvolck in stadt niet, so mocht ons vvedervaren
Des Keysers goetheyt, en, zijn Majesteyts ghenaed',
Maer nu 'tvolck binnen is, is sulckes al te spaed',
Dus en vveet ick met ons, gheenen raet vvat beginnen,
Buyten is onsen vrient, en den vyant is binnen,
Ongheluckich is die, stadt die sulcx over coemt.
VVelphus met den Veltmaerschalck coemt uyt.
Welphus.
VVel Heeren vvat let u, het schijnt ghy zijt verschroemt,
VVat mach u quellen doch, vvilt sulcx uyt u hooft setten,
Maer laet ons met verstant, op ons bevvaring letten,
Het vvelck al vvel sal zijn, so ghy ons ghetrou blijft.
Eerste Borghemeester.
Tis quaet besloten zijn, als den druck noch verstijft,
VVy en sien gheen goet endt, dan het lant vol ellenden,
Eerst onse stadt verarmt, door des vyants zijn benden
Makende honghers noot, en groot ghebreck van als.
Tweede Borghemeester.
Het vvedervaert ons so, oft mijn sorghe is vals,
VVy vveten vvat vreucht, dat inde stadt can vvesen
Als sy besloten is, en dat neering ghepresen
Ophout, en verjaecht is, als dan t'ghemeynte treurt,
Sietmen oploop en tvvist, diemen mits ghebreck speurt,
Tis reden dat vvy sulcx, vvel in tijts gaen bedincken.
Welphus.
VVie can u misdoen yet, vvie can u een hayr crincken,
VVy zijn veel mannen cloeck, die vroom zijn totten strijt,
Die stadt is sterck en vast, een yeghelijck tot spijt,
VViet oock lief oft leet is, dencken vvy haer te houvven.
Eerste Borghemeester.
| |
[Folio V1r]
| |
Gheen saeck en quelt ons meer, dan 'tgecrijt en 'tbenouvven,
Dat onder 'tschamel volck, sal omgaen meer en meer,
D'een en heeft ghelt noch broot, met kinders belast seer,
Sulckes te hooren is, al te quaet om verdraghen,
En vvat raet isser dan, als sy ons comen claghen,
Isser noch vvel eenich, ontset, bystant oft troost?
Welphus.
Het velt is alom kael, heel te niet is den oost,
Den vyant en can doch, int velt niet langher blijven,
En al bleef hy dan noch, vvy sullen hem vvech drijven,
Door het groot onderstant, dat voor ons vvort vervvacht.
De Veltmaerschalck.
Ons vrienden sullen ons, met ghevvelt en met cracht
Comen ontsetten haest, vvaer voor vvilt ghy doch sorghen,
Den vyant en sal schier, niet vveten vvaer hem borghen,
So vvillen vvy eer lang, hem noch maken beschaemt,
Ghy claecht al veel te vroech, al eer u den noot praemt,
Dus u vrymoedich toont, als vrome cloecke mannen.
Eerste Borghemeester.
VVaert seker dat so vvaer, vvy souden met u spannen,
En lijden t'samen al, vvat ons de oorlooch gheeft,
Maer bedriecht ghy ons, ghy, zijt niet vveirt dat ghy leeft,
Noch dat ghy oyt hier zijt, in onse stadt ghecomen.
Welphus.
VVy soecken met u te, handelen als de vromen,
VVy vvillen hier in stadt, niemant krencken een duyt,
Maer d'een d'ander trou zijn, en maken een besluyt,
Met malcanderen vroom, te leven en te sterven.
De Veltmaerschalck.
Meynt ghy dat vvy int minst, u soecken te bederven,
Och voorvvaer neen vvy niet, maer eenen grooten naem
Crijcht u stadt noch door ons, laet ons in tijts bequaem,
Eendrachtich een verbont, maken, en t'samen svveeren.
Tweeden Borghemeester.
| |
[Folio V1v]
| |
VVat salt ons baten doch, moeten vvy ons verneeren
Voor des Keysers macht die, so sterck ligt voor de stadt.
Welphus.
VVy sullen hem vvel so, moede maken en madt,
Dat hy sal moeten haest, met veel schanden vertrecken,
Elck een sal metter tijt, met sulcken Keyser ghecken,
Die nu zijn eyghen lant, bederft naer zijnen lust.
Veltmaerschalck.
Laet ons ghevvorden slechts, hout u in als gherust,
Al onse cracht en macht, sal eer yet lang vvel blijcken,
De Keyser sal vvel haest, uyt het velt moeten vvijcken,
Blijven vvy maer vast in, liefde trou en huldt.
Geven malcanderen de hant.
Eerste Borghemeester.
VVel aen dan bedriecht ghy, ons, tis t'onser onschult
So vvy noch in svvaerheyt, door u toedoen gheraken,
VVy bidden vvillet met, ons altijt doch so maken,
Dat vvy't noch moghen al, verantvvoorden ter noot.
Noch geven sy noch eens de hant.
Welphus.
VVy vvillen u trou zijn, en blijven totter doot,
Bystaen in aller daet, als trouvve bontghesellen.
Tweeden Borghemeester.
VVy sullen ons met u, cloeckelijck te vveir stellen,
Als fray Lansknechten cloeck, die int vechten zijn koen.
Veltmaerschalck.
VVy sullen t'samen al, so vvel ons besten doen,
VVel hondert jaren lanck, salmer noch af verhalen.
Eerste Borghemeester.
Ons borghers zijn heel goet, haer trou en sal niet falen,
Dus laet ons binnen gaen, vervvachten den Herout.
Welphus.
Antvvoorden sal ick hem, als een Veltheer vvel stout,
Ick vveet met allen vvel, hy sal sulcx niet vervvachten,
Hy en crijcht de stadt niet, dan met d'uyterste crachten.
|
|