Spiegelboeck

[Den Spieghel der Getrovwicheyt]

[fol. S3v]

	{ Den Poeet oft Dichter.
	{ VVelphus.
	{ Veltmaerschalck VVelphi.
	{ Een van VVelphus knechten.
	{ Conrardus Keyser.
	{ Veltmaerschalck des Keysers.
	{ Eenen Heraut.
Dit zijnse die haer int Spelen laten ghebruycken.
	{ Eerste Borgemeester.	{ van Wijnsberch.
	{ Tvveede Borgemeester.	{ van Wijnsberch.
	{ i^enii^en iii^en iiii^en Hopluyden.
	{ Muylken vet.	{ twee Crijchsknechten.
	{ Schoonteuch.	{ twee Crijchsknechten.
	{ Eenen Boer.
	{ Welphi huysvrou.
	{ Een ander vrou.

[fol. T1r]

Het eerste vertooch vande eerste gheschiedenis, in Regel-dicht gestelt van twaelf ende derthien Syllaben.

VVelphus. Veltmaerschalck VVelphi. Een der Crijchsknechten VVelphi.

Welphus.

Och vvat jammer en moort, hebben vvy nu gheleden,
Noyt droeveren dach dan, nu desen dach van heden,
VVy zijn te deirlijck doch, gheslaghen en verjaecht,
O vvee al dat schoon volck, vvort van my nu beclaecht,
Datter om mijnent vvil, is om den hals ghecomen,
My dunct dat ick de doot, noch sie, 'thert doet my schromen,
Als ick eens overdinck, desen groulijcken slach,
Hy heeft doch schier gheduert, al den gheheelen dach,
Tis te beclaghen dat, vvy so zijn overvallen,
O Conrardt, Conrardt vvy, en hielen niet met allen
Van u haestighe coemst, noch oock van u ghevvelt,
Maer vvy hebbent beproeft, daer ligghen nu int velt
Doot gheslaghen so veel, vrome ruyters en knechten,
Mijnen vyant heb ick, veracht, en vvillen vechten,
Ick vvou hem stooten uyt, den Keyserlijcken stoel,
Maer eylacen tis te laet, dat ick u macht ghevoel,
VVat vroom Hopluyden al, vvat menighe schoon vane,
Ligghen daer nu verstroyt, in het velt lancx de bane,
Daer is menich vroom helt, ja menich edel man,
Hier nu ghebracht ter doot, mijn hert dat berst my van
Droefheyt en grooten rou, vvaer sal ick my selfs laten,
Ick vvord' van elck veracht, elck een sal my nu haten,
Ick coem om al het mijn, ja om lieden en lant,
Niemant sal my voortaen, doen eenich onderstant,
Ick bin in grooten noot, in d'uyterste verseeren,
Noyt benoutheyt so groot, vvaer sal ick my noch keeren,
Dus Veltmaerschalck gheeft my, doch uvven trouvven raet,

[fol. T1v]

 

Ghy siet mijn ellend aen, en den soberen staet,

 

Segt eens hoe sullen vvy't, met de rest vant volck maken.

 

Veltmaerschalck.

 

Voorvvaer seer sober is, den staet al van u saken,

 

Maer 'tclaghen is te laet, doet al dat ghy vvel meucht,

 

VVy moeten van de noot, nu vvel maken een deucht,

 

Ten helpt ons doch al niet, oft vvy vveenen en suchten,

 

VVy moeten haest van hier, vvy moeten terstont vluchten,

 

Of vvy vvorden haest van, den vyant achterhaelt.

 

Welphus.

 

VVaer 'tvolck datter noch leeft, te vreden en betaelt,

 

VVy mochten nu van hier, in de stadt VVijnsberch vlieden.

 

Maerschalck.

 

VVel oft qualijck betaelt, het moet vvel so gheschieden,

 

VVant den vyant volcht ons, hy sal haest comen aen.

 

Welphus.

 

Packen vvy ons dan vvech, het sou ons qualijck gaen,

 

So vvy daer eenichsins, raecten in svyants handen.

 

Maerschalck.

 

Beter ghevloden ras, dan ghebleven met schanden,

 

De poort staet open noch, laet ons vlieden in stadt.

VVelphus spreect de knechten aen.

 

Welphus.

 

Ghy crijchslieden coemt met, daer is ghelt, goet en schat

 

Ghenoech, hebt ghy slechts moet, vvilt u in stadt begheven,

 

VVy vvillen te samen vroom, crijchslien sterven en leven,

 

VVy behalen int lest, noch grooten prijs en eer,

 

Dus blijft my doch ghetrou, al schijn ick een arm Heer,

 

De cans can keeren haest, laet ons trou by een blijven,

 

Om onderstant sal ick, aen veel Heeren gaen schrijven,

 

VVy vvorden eer yet lang, ghevvroken van ons leet.

 

Maerschalck.

 

De crijchslieden zijn al, tot s'Heeren dienst ghereet,

 

Zijdy niet lieve maets, spreect den Heer inder noot toe.

 

Een der knechten.

[fol. T2r]

 

VVy blijven hem ghetrou, al vvaert oock totter doot toe,

 

Liever te sterven dan, hem te laten voorvvaer.

 

Welphus.

 

Ick vveets u allen danck, dus volcht my cloecklijck naer,

 

Ick hoop 'tsal ons vvel gaen, vvy sullen den vvijn drincken,

 

Och maer als ick noch om, het groot verlies moet dincken,

 

Thert dunct my sincken schier, deirlijck in mijnen schoen,

 

Ten is ghevaren niet, anders, vvat sal ick doen,

 

O harnas, o ghevveer, o mijn peirden en vvaghen,

 

Maer tis nu al te laet, daer en helpt doch gheen claghen,

 

VVant oft ick oock veel sucht, even vvel ben ickt al quijt,

 

Dus maets volcht my doch ras, eer ghy noch meer ghejaecht,, vvort,

 

Tis misselijc vvaerom, dat een lant so geplaecht,, vvort.

Gaen al inde stadt, alleen een blijft daer buyten

 

Een der knechten.

 

Gaet al daer ghy heen vvilt, ghy en bent niet seer vvijs,

 

Tis quaet besloten zijn, 'truym velt ick seker prijs,

 

Men can niet loopen gaen, alsmen vast is besloten,

 

Och hongers noot heeft so, menighen seer verdroten,

 

Achter den cant vant bosch, sal ick my borghen,, hier,

 

En veranderen dan, tavont oft morghen,, schier

 

Het root velt-teecken mijn, om meerder vreucht t'aenschouvven,

 

Ick prijs alsulck volck meest, diet mette starcste houvven.

Hy gaet hem bergen achter den boschkant.