De voorreden by den Dichter oft Poeet voortgebracht in Reghel-dicht van xiii. syllaben.
De Duytsche Schrijvers veel, doen in haer schriften vermaen
VVat VVelphus een stout helt, met Conrardo heeft gedaen,
Die Roomsch Keyser gecroont, vvas, d'vvelc veel heeft verdroten,
En VVelphus meestendeel, met al zijn bontgenoten,
Die int afvvesen, des Keysers, te samen brachten
Al haer Crijsvolck int velt, en met moetvvil naer trachten,
Haer van des Keysers croon, Heer en Meester te maken,
Maer Conrardus seer cloeck, rechte soo uyt zijn saken,
Dat hy seer onvoorsiens, met zijn volc haer quam ontrent,
Met eenen vromen strijt, heeft hy haer heel geschent,
Ia heel en al verstroyt, en uyt het velt geslagen,
VVelphus die in VVijnsberch, had veel vrienden en magen,
Met luttel volcx dat hem, noch vvas over gebleven,
Heeft hem met aller spoet, verbaest in stadt begeven,
VVelphus hout hem eerst cloeck, en vvou d'uyterste proeven,
| |
Maer des Keysers gevvelt, dede hem haest bedroeven,
Hy moest vvel eer yet lang, bidden en schoon gaen spreken,
Maer sulcx en hielp hem niet, hy bleef van als versteken,
Hy en coste int lest, tot geen verdrach gecomen,
De borgers vander stadt, zijn ingenaed' genomen,
VVelphi huysvrou vol trou, erdacht eenen cloecken vont,
Daer sy haren man met, mocht bevryen, en gesont
Crijgen uyter stadt, des, valt sy den Keyser te voet,
En sy begeert genaed', voor haer en haer beste goet,
Sulcx te mogen uyt stadt, te dragen sy daer versocht,
De Keyser haer sulcx iont, sonder dat hy oyt bedocht,
Dat sy met 'tbeste goet, meynde haren lieven man,
Doen 'tvvoort gesproken vvas, de Keyser vvijcter niet van,
En neemt VVelphum door, de vrouvven in genaden,
Dees daet van VVelphi vrou, en trou coemt hem te staden,
Die een trouvve vrou heeft, mach haer voorvvaer vvel eeren,
Hoort svvijcht doch stil, de rest, sal u dit spel vvel leeren,
Eert Retoricam doch, met toe sien en stilsvvijgen,
De vrouvven sullen hier, heerlijcken lof gecrijgen.
|
|
Auteursrechtvrij