|
| |
| |
| |
De eerste uytcoemst vande derde gheschiedenis.
Eersten, Tvveeden, Ende derden VVachters.
Cimona. Steenvvachter. Cimon
De wachters comen uyt.
VVel maets cost ick den baes, niet vvel aerdich belesen.
Ia ghy vvel, maer segt ons, hoeveel mochtet vvel vvesen,
My verlangt oft hy oock, vvel bevvaert heeft zijn eer.
Een halven Daller vvast, die hy gaf, min noch meer,
VVat vvillen vvy nu doen, vvilen vvy lant gaen coopen.
Neen, neen, gheeft my het ghelt, ick sal om bier gaen loopen,
Het moet doch door de keel, sulcx prijs ick allermeest.
Ick ben oock van dat volck, dus loopt aerdighen gheest,
En besteet al het ghelt, maer vvilt u neerstich spoeyen.
Soen salt spinnecop, daer oock niet over groeyen,
Tervvijl dat hy vvech is, elck soeck de beste plaets.
Hy hier heb ick sulck bier, noyt beter lieve maets,
Men souder zijnen rock, en caproen in verdrincken.
Coemt sit neder by ons, vvilt lustich rontom schincken,
Ghy hebt te luttel brocht, vvat sal ons helpen dat?
Ba al is de cruyck cleyn, daer is noch meer int vat,
En al vvaer ghelt oock op, de vvaert vvil ons vvel borghen.
VVy zijn nu rijck ghenoech, vvaer voor vvillen vvy sorghen,
| |
| |
Nu broer ick bringt u eens, vanden edelen traen.
Drinct uyt seer gheiren is,t u van herten ghedaen,
Laet den beker om gaen, vveest doch vrolijck en lustich.
Ick sal u oock, bescheyt doen fray en rustich,
Maer quant een saeck hebt ghy, vergheten heel en net.
Meyndy dat ick slecht ben, ick bringse vry al met,
Dat ickt vergheten had, ick vvaer deirlijck bekeven.
Hy is veel te frayen quant, hy vveet te vvel te leven,
Bringhet hem eens, ick vved, hy heeft alreede dorst.
Nu vrolijck vrolijck broers, nu smeiren vvy de borst,
Tis nu al goeden tijt, ick laet de sorghe varen.
Daer leyter veel in d'aerd, diet al vvilden versparen,
Maer dus doende als vvy, is veir den besten sin,
Het ghelt Lansknecht fijn,
VVel ghy en laeter niet in,
Ghy hebbes daer vvel vry, ter deech u meuch ghenomen.
Ba laet hem drincken doch, en vvel moets hem becomen,
het is teecken dat hy, het goet bier noch vvel mach.
Och vrienden mocht ons dit, ghebeuren al den dach,
Had ick het ghelas ick, sout eens rontom bringhen.
Laet ons van vreuchden eens, een fray liedeken singhen,
Een out deunken vvat frays, al vanden ouden tijt,
Al gaeghet qualijck vvy, sullen al vvorden quijt.
| |
| |
| |
Hier singhen sy ghelijcker hant een out dronckaerts Liedeken.
Vrolijck, vrolijck, ba so, men sou so so lustich bieren.
VVel moet ghy so luy tieren,
Het schijnt ghy zijt vervaert, en dat van een vrou juyst.
VVat schaed dat niet en schaed, sa 'tghevveer inde vuyst,
Tis misselijck vvat daer, onder dit cleet mach schuylen.
Cimona coemt ende spreect alleen.
Och te recht mach ick vvel, suchten, kermen, en huylen,
Met aldit groot verdriet, dat my so overvalt,
In vvat deirlijcken staet, in vvat armer ghestalt
Is mijnen armen vaer, die de doot is nakende,
O kinderlijcke liefd', die in my is blakende,
Hoe cont ghy't lijden doch, is dit reden oft recht,
Dat 'tkint voor den vaer sal, sterven, tis claer te slecht,
Sal nu dees leifde hier, aldus qualijck beloont,, zijn,
Om sulcker liefde vvil, moest hy gheheel verschoont,, zijn,
Maer vvat helpt dit gheclach, tis doch nu al te laet,
Tvonnis is gheuyt jaet, daer en is gheenen raet,
Nu 'tvonnis ghegaen is, hy moet de doot sterven,, nu,
O vader, vader goet, sult ghy so bederven,, nu,
Van grooten honghers noot, tvvaer vvel een groot misval,
Ick hoop neen, en dat ick, u noch vvel helpen sal,
Ghy hebt my van joncx kints, so veel deuchden bevvesen,
My een vader ghevveest, jonstich en uytghelesen,
Des ick u nimmermeer, te vollen dancken can,
Natuer die eyscht dat ick, u oock moet helpen dan,
VVant ick vveet noch vvel raet, voor u een groot versoetsel,
| |
| |
Ick bringhe u hier met, spijs en dranck tot een voetsel,
Daer met haest mach vergaen, uvven hongher en dorst,
Met mijn natuerlijck soch, mijn moederlijcke borst,
Die ick mijn eyghen kint, door liefd' nu heb ontoghen,
Voortijden heb ick mijns, moeders borsten ghesoghen,
Nu sal de vader hier, ghebruycken melck en soch,
Van zijn dochter, tis goet, mach ick hem helpen noch,
So is behouden reys, en 'thert sal my verquicken,
Ick hoop den grootsten Heer, salt al ten besten schicken,
Des ick my dervvaerts spoey, ic hoop my naect noch vreucht,
VVaer heen, ick seg blijft daer, gaet vveer om, ghy en meucht
Hier niet meer binnen gaen, noch den ghevanghen spreken.
Ick seg dat ick vvel mach, vvat sal u doch ghebreken.
Hebt ghy oorlof, so toont, ons dan eenich bescheet.
Hoe tierdy dus, siet daer, daer heb ickt al ghereet.
Moeder nu ist al goet, nu zijn vvy vvel te vreden,
Ghy vvort gheholpen haest, maer met voordacht en reden,
Hier steenvvachter coemt uyt, hier is onraet int velt.
De steenwachter comet uyt.
Vrouken vvat maect ghy hier, tis te qualijck ghestelt
Metten ouden man, hy, is in groote verfloutheyt.
Laet my hem troosten doch, in zijn meeste benoutheyt,
Oorlof nemende noch, eens spreken voor het lest.
Laetse ondertasten dan, over al, 'tdunct my 'tbest,
Steect hier nieuvvers niet in, vvy moeten claer vvel soecken,
Sy tasten allom oft sy geen eten verborghen heeft.
Deet ghy't niet, te recht sou, de Mayer op u vloecken,
| |
| |
Besoectse vry al om, steect hier niet inden sack?
Oft schuylter oock gants niet, yevvers onder u pack?
Neen, tisser al te deech, coet vrymoedich hier binnen.
Och vvie coemt doch nu hier, my besoecken uyt minnen?
Ock mijn kint, ick ben in grooter noot,
Van hongher en van dorst, overvalt my de doot,
In d'uyterste ben ick, vergaen zijn al mijn crachten,
Het hert dat begheeft my, ick sal schier in onmachten,
Ghy coemt juyst te pas, vvant, haest gheef ick mijnen gheest.
Vader grijpt eenen moet, zijt ghetroost, niet en vreest,
Thert ick verquicken sal, ick sal u haest verblyen.
Broers laet ons slapen vvat, laetse binnen betyen,
Ick hoop daer coemt voor ons, haest drincghelt voor de hant.
Och lieve dochter mijn, segt my vvat onderstant
Cont ghy my doch ghedoen, vvilt sulcx my doch ontvouvven.
Sy langt haer borst uyt, ende biet die den vader aen.
Ick bring mijn borst vol sochs, om u met t'onderhouvven,
Dus u tot sulcx vry schict, sy is heel vol en stijf,
Latet u niet vreemt zijn, al ist kinders bedrijf,
Suychtse stoutelijck uyt, 'tsal u seer vvel becomen.
VVaer heeftmen oyt ghesien, oft vvaer heeftmen vernomen,
Dat een vaer suyghen sal, de borsten van zijn kint.
Och nemes vry u meuch, tot dat ghy u sterck vint,
Het vvort u voorvvaer vvel, ghejont uyt goeder herten.
| |
| |
Och nu ben ick verquict, vaergaen zijn al mijn smerten,
O vveirste dochter mijn, ick vveets u grooten danck.
Daghelijcx sal ick so, tot u nemen den ganck,
En met mijn borsten u, overvloedich versaden.
O gheluckighen vaer, die zijn kint coemt te staden,
VVaer vvas de liefd' oyt sulcx, des ick u dancken moet,
Keert doch vveder naer huys, dat ghy met goeden spoet,
Op een ander tijt moecht, tot my noch vvederkeeren.
Oorlof mijn vader dan, vreucht moet in u vermeeren,
Och mocht ghy met my gaen, so vvaer ick heel verlicht,
Ick hoop 'tsal metter tijt, noch zijn, dus droef heyt svvicht,
Dus oorlof, ick sal u, den oppersten bevelen,
Steenvvachter een saeck can, ick u quaelijck gheheelen,
Datis dat ick vveer soud', comen int 'tvvesen mach.
Coemt stoutelijck, ja ghy, al vvaert oock al den dach,
VVant ick vvel merck dat niet, meer en sal te doen,, zijn.
Vaert vvel steenvvachter goet, en u knechten die koen,, zijn,
Gheef ick drinck-ghelt, neemt daer, sulcks vrolijck verteert,, schier.
Cimona gaet naer huys.
Dats recht, elck een van ons, dat gheren begheert,, hier,
En vvy bedancken u, o ghy jonstighe kare.
Het vvaer jammer dat haer, yet te cort gheschiet vvare,
Dus gaen vvy binnen dan, en snijden elck een stuck,
Die met vrouvven om gaet, crijcht somtijts vvel gheluck.
|
|
Auteursrechtvrij