|
| |
De tvveede uytcoemst vande tvveede gheschiedenis
Drye VVachters. Den Mayer. Den Steenvvachter.
Den eersten Wachter spreect houdende de Schiltwacht
ter wijle dat d'ander slapen.
Hoe svvaer vvort menich mensch, den slechten cost gevvonnen,
Ander legghen 'tbier in, met heel lasten en tonnen,
En drinckent noch niet uyt, tot dat sulcx vvort half suer,
Een ander sietter op, en leeft in groot ghetruer,
Mits elcken dach en uyr, zijnde in duysent sorghen,
Heeft hy eens drinckens lust, de vvaert en vvilt niet borghen,
Heb ick somtijts vvat ghelt, haest ben ick even rijck,
Quae nering bederft doch, nu al om yeghelijck,
Ick vvaer al lang een lijck, hielp dvvijf niet den cost vvinnen,
Souden vvy eten sy, moet schier nacht en dach spinnen,
Maer vvaerom quelt my sulcx, tis nu so des tijts loop,
Het sal eens beter zijn, alst al is goeden coop,
| |
| |
Ick creech grijs hayr soud' ick, lanck op svvaricheyt dincken,
Desen nacht is voorby, de Son begint te blincken,
Hoe hoor ick clincken nu, der voghelen ghesanck,
Mijn hert verheucht my seer, van al dit soet gheclanck,
En sulcx doet dat my 'thert, tot singhen gheneghen,, is,
De vreucht moet daer uyt, tervvijl dat te deghen,, is.
| |
De vvachter singt, Op de vvijse:
De Sterren hooghe saten.
Den Mey staet nu seer schoone
Lieflijck aen elcken cant,
De bloemkens staen ten toone,
De Goutbloeme staet schoon gheplant,
Het Roosken sietmen bloeyen,
Dus wilt in Liefde groeien.
De Pioen gaet ontsluyten,
Tdoorne boomken fray onbesmet,
Wie sout connen verfoeyen,
Dus wilt in Liefde groeyen.
Christus oock met claren bescheet,
Haer tot vreucht alle spoeyen,
Dus wilt in Liefde groeyen.
De Wijngaertrancxkens teere,
| |
| |
D'angierkens telcken keere,
Vlechten nu 't cransken goet,
De liefde den boeck open doet,
Den dau sal haer bespoeyen,
Dus wilt in Liefde groeyen.
Die met minne zijt vergaert,
Ghy zijt in reden rijcke,
Toont doch der liefden aert,
En vliet doch nijders onbeswaert,
Wilt u met reyn const moeyen,
En wilt in Liefde groeyen.
De Wachter ghesongen hebbende, spreect.
Hou maets hou, slaept ghy noch, tis schoon dach, maect u op.
Is den imbijt ghereet, ick adt vvel een goe sop,
Isser niet voor de hant, so laet my noch vvat slapen.
Ay my, ick en doe claer, niet dan geuvven en gapen,
Mijn hoofd doet my heel vvee, ick vvas gisteren buys.
Hy tast in zijnen bals.
Daer bijt my seker een, ist een vlo ooft een luys,
Die en salt niet meer doen, vvel vvat vvilt ghy nu segghen,
VVilt ghy pasdisen, oft, vvilt ghy een troefken legghen,
So raken vvy aent imbijt, zijt ghy te vreden maet.
Ick sie claer ten coemt u, noch te vroech noch te laet,
Ick troef al mede oock, ick laet my haest verleyden.
Vallen vvy dan daer aen, vvaer naer vvilen vvy beyden,
| |
| |
Fijn lieden moghen niet, leech staen, soudt yet vvel,, zijn.
Hy langt een kaert uyt den sack.
Als ghesellen, fa, sa, slaet elck gae zijn spel,, fijn,
Matroost ghy sit nu voor, en ick moet de kaert gheven.
D'een neemt de kaert af, ende d'ander geeft rontom.
Ia ghy gheeft my fray spel, ghy zijt vvel vveert verheven,
Maer het is so men in, Vlaendren de spiessen draecht.
Ick heb heel leelijck spel, hoe coemt dat ghy doch claecht,
Gheen booser en vvas daer, dan dit in hondert jaren.
Sa vvorpt op, ick en sal, noch vrient noch vyant sparen,
VVel vvat vvorpt ghy daer uyt, het is ten eersten troef.
Dat moet ick halen met, dien leusighen boef,
VVel aen vvie trect nu dat, mocht ick oock met u ghecken.
Conincstabel gheeft vyer, latet hem doch al trecken,
Hy dats goet als elck so, en spaert zijnen vrient,, niet.
Ick bedanck u broers, sulcx, my voorvvaer vvel dient,, siet,
Ick crijchs vvel hondert fray, so ick my vvel laet duncken.
Van sulcken spel soud' my, thert van vreuchden ontsuncken,
Pralé, pralé, pralé, tisser voorvvaer al schoon.
Steeckt vvech, de Mayer coemt, hy gheeft ons haest den loon,
Flucx elck op zijn ghevveer, laet ons op den dienst vvachten.
Sy steken de kaert op, de Mayer spreket eerst alleen.
Sulcke liefde en quam, noyt in smenschen ghedachten,
Als ick aen Cimon hier, bevinde nu ter tijt,
Doen den vader vry vvas, hoe vvas hy doch verblijt,
Niet achtende den noot, die hem noch vvas aenstaende,
Met blyen herten vvas, hy naer den kercker gaende,
| |
| |
O liefde die 'tkint den, vader nu heeft betoont,
Tis te beclaghen vry, dat ghy so vvort gheloont,
VVant hy moet nu eylaes, den bitteren doot smaken,
Het kint sterft voor den vaer, zijn dat niet droeve saken,
Miltiades is t'huys, ghestorven zijn selfs doot,
Cimon blijdt inden last, die liefd' brengt hem in noot,
Voor den vader moet hy, alle de schult betalen,
En daer en schuylt gants niet, vvant vvaer sou hy't doch halen
En te Athenen hier, is het ghebruyck en recht,
Die niet en betaelt moet, sterven, 'tsy groot oft slecht,
Dus is hy desen dach, van onsen Raet vervvesen,
Mijn Heeren sy zijns moed', d'oncost is svvaer gheresen,
En daer en is gheen hoop, oft middel tot het ghelt,
Sy en vvillen met hem, niet langher zijn ghequelt,
Dus hevet haer belieft, my de saeck te bevelen,
Hy gaet nae de wachters.
VVel gasten vvat maect ghy, sach ick u schier niet spelen,
Den ghevanghen hoe ist, maect hy noch goede chier?
Hy en vvy moghen noch, o heer seer vvel goet bier,
Maer tis jammer dat vvy't, so heel selden ghecrijghen.
Roeptden Steenvvachter hier, vvilt nu van drincken svvijghen
Hier is vvat anders groots, ghecomen voor de hant.
Een van de wachters looptbinnen ende haelt den steenwachter.
Heer Mayer vvat is u, believen, het verstant
En reden van u coemst, vvilt my gheheel ontbinden.
theeft onsen raet belieft, my tot u hier te sinden,
Om dat ghy soudt doen naer, haer ghebot en bevel,
het moet doch volbracht zijn, daerom onthoudet vvel,
Dat ghy Cimon die hier, by u noch ligt ghevanghen,
Sonder eenich respijt, sult laten int verstranghen,
En sterven zijns selfs doot, blijvende vast gheboeyt,
niet ter vverelt en moecht, ghy hem gheven dat voeyt.
| |
| |
Maer dat hy seer haest sterf, sonder medeghedooghen.
Dit vonnis is vvel hart, dvvelck ghy my stelt voor ooghen,
Moet Cimon sterven dan, sulcx had ick noyt ghedacht.
Ghy moet vvel gade slaen, en neemt voor al vvel acht,
Dat daer niemant en coem, die met brengt eenich voetsel.
Zijn dochter besoect hem, dvvelck hem is een versoetsel,
Somtijts vvort hy van haer, vvat ghetroost en ghesterct.
Die mach vvel comen noch, maer dat ghy vvel vast merct,
Dat sy niet met en bring, om zijn lijf t'onderhouvven.
Dat Cimon hier oyt quam, mach my voorvvaer vvel rouvven,
Nu hy dus sterven moet, hy vvas van herten bly,
Doen hy in banden quam, en den vader creech vry,
VVat hem over quam al, dat verdroech hy seer geiren,
Moet hy sterven de doot, voorvvaer sulcx moet my deiren,
Mijn hert verschrict my seer, nu ick dat vonnis vveet.
Dat ickt bevelen moet, is my oock vvel seer leet,
Maer 'tvonnis vanden Raet, moeten vvy te vverck stellen.
Sa ghy Crislieden mijn, als maets en sijn ghesellen,
Laet hier niemant by hem, siet dat ghy daer op past,
Ten sy siende mijn hant, oft van 'sRaets vveghen last,
Laet u van niemand doch, niet onversiens verrassen.
VVy sullen sonder sorch, op den haspel vvel passen,
VVaer daer slechts drinckghelt goet, so vvaren vvy ghepaeyt.
Hy gheeft de wachters drinckghelts.
Hout daer, vvatmen u gheeft, ghy lieden altijts craeyt,
Nu dan ick gae naer huys, u beveel ick de vvijsheyt,
In een saeck vvel te doen, daer in ist dat den prijs leyt.
|
|
Auteursrechtvrij