| |
De tvveede uytcoemst vande tvveede geschiedenis, gestelt in veirsen van derthien ende twaelf syllaben.
Quaet ingheven. Vleeschlijck begheert.
Coemt alleen uyt.
VVaer blijft mijn metghesel, hy blijft te mael lang achter,
De Coninck ghelijct vvel, eenen bedroefden vvachter,
Ick vved' zijn hert clopt hem, als een die de doot vreest,
Heel ongherust is hy, en svvaermoedich van gheest,
Door dien hy van 'tlief, gheensins en can ghedueren,
Crijcht hy nu geenen troost, ick sorch hy salt besueren,
Hy vvort van liefden schier, half rasend', ja heel dol.
Coemt van daer Elips woont.
Goy ick heb pijn int hooft, en mijn maech is schier hol,
Ick vved' dat den buyck meynt, dat de keel al vervvorcht,, is.
Vvel hou maet, hou, segt ons, oft al te deech besorcht,, is.
VVil ick voor loopen om, verdienen 't boden-broot.
Ia, oft slaghen voor 'tghelt, ick behael ondanck groot,
Neef 'tisser al vant vercken,
Daet meucht ghy claer aen mijn, bedroeft gesicht vvel mercken,
| |
| |
Dat ghy veel anders denct, tis verloren arbeyt.
Iae ghy hebbet verbrod', segt dat u een nar seyt,
Heeft sy u vvoorden dan, gantsch gheen gheloof ghegheven?
Neen sy en trouvven, ick, had beter t'huys ghebleven.
Maer ick hoop ymmers vast, den brief is vvel bestelt.
Sy moesten nemen, maer, schier met louter ghevvelt,
Ter vverelt en mach daer, sulcken fieren dier gheen,, zijn.
Sy sal hem lesen noch, als sy slechts sal alleen,, zijn,
Sy moet seker een zijn, die haer preuts houvven can.
Maer segt, is sy oock schoon?
Maer sy vvetet oock vvel, men derfs haer vry niet segghen.
Ghe en ick moetent stuck, al anders overlegghen,
Oft vvy bleven beschaemt, dus soect vvat voor de hant.
Ghy zijt d'ingheven quaet, uvven raet bringt voorts, vvant
Tot sulcken bedrijf fray, vvent ghy doch uvven vlijt,, snel.
Ghelooft den Coninck my, 't gheluct noch metter tijt,, vvel,
VVy sullen den strijt fel, vvel vvinnen heel en gants.
VVy hebbent meer ghevvaecht, en ghevvonnen de cants,
Van datter qualijck vvas, gheroct van vele menschen.
Gaen vvy, de Coninck sal, seer na u coemste vvenschen,
Hy en haect niet dan naer, goe tijding van zijn lief.
| |
| |
Ick sal lso vvilcoom zijn.
Svvijcht doch ghy vuylen dief.
Ia so vvillecoom als, den eersten vande vasten,
Brochten vvy goe tijding, so vvaren vvy fray gasten,
Tis nu so, voor dees reys, vvy visschen achter 'tnet.
Tsal noch vvel zijn, vvort slechts, van ons op 'tstuck ghelet,
vvy tvvee connen het vyer, vvel onderden vvint stoken.
Laet my ghevvorden dan, ick salt vveten te koken,
Ghevvroken vvort ons leet, en dat in corter stont.
Ghevvelt moet ghebruyct zijn, dat is den rechten vont,
So blijft sy inden gront, sy moeter vvel om quelen.
VVy hebben noch al meer, ghevvonnen sulcke spelen
Met siscincq inden houck, segt eens ist niet vvaer,, maet.
Streken vvy slechts dat ghelt, so vvaert voor ons claer,, jaet,
Het sy hoe dat naer gaet, al sout om en om keeren.
Gaen vvy den Coninck ras, zijn les ter deghen leeren,
VVat sal hy segghen doch, als hy u antvvoort hoort.
Rasende vvort hy schier, ten minsten heel ghestoort,
Maer als honich so soet, sal ick naer den mont preken,
En die ons tvvee ghelooft, sal gheenen troost ontbreken.
|
|