Spiegelboeck
(1600)–Jacob Duym–
AuteursrechtvrijElips de Gravin, Vleeschelijcke begheerte.Elips spreect alleen voor haer huys gaende.
Elips.
Och dees liefd' boos en vals, des Conincx benout,, my,
Ick en vveet schier vvaer my, nu vvenden oft keeren,
Al zijn voornemen quaet, maect mijn hert verflout,, vry,
Die liefd' die hy my draecht, is gheensins ter eeren,
Ter schanden soeckt hy my, o eevvich verseeren,
Maer neen, liever heb ick, duysentmael te sterven,
Ick pas op Coninck niet, noch groote Heeren,
Al cost ick oock door haer, Cresens schat vervverchen,
Liever heb ick my 'thert, te laten doorkerven,
Dan int minst mijn eer te, krincken eens ghedooghen,
Een eerbaer vrou mach noch, all vreucht beerven.
Als eenen Diamant, blinct in smenschen ooghen,
Oft als eenen Laurier, die niet can verdrooghen,
So is d'eerbaerheyt oock, by de vrouvven claerlijck,
Een eerbaer vrou mach haer, cloeckmoedich vertooghen
Ter vverelt by elck een, niet is haer besvvaerlijck,
Met een opgeherecht hooft, gaet sy openbaerlijck,
En biet elck het ghesicht, sonder achterdincken,
Op haer vvesen eerbaer, neemt elck acht een paerlijck,
In haer sietmen de deucht, als de claer Son blincken,
Maer dees valsche liefd' doet, my nu den moet sincken,
En ick en vant my noyt, so beswaert totter doot,
| |
[Folio B4r]
| |
Oft een Coninck oock meynt, so mijn eer te krincken,
Voorvvaer hy is verdoolt, dat seg ick hem vvel bloot,
En al vvaer hy oock als, Alexander so groot,
So en sal hy claer niet, schenden mijn suyver jeucht,
VVant eerbaerheyt is vvel, der vrouvven meeste deucht.
Vleeschelijcke begheerte comet uyt, ende spreect verre van Elips staende.
Vleeschl. beg.
Tis tijt dat ick my naer, 'tConincx bevel rasse,
Ick moet sien dat ick vvel, op den haspel passe,
VVant den Coninck verlangt, naer mijn coemst met allen,
Ick dacht noyt dat sulck volck, so oock kosten mallen,
VVtsinnich vvort hy noch, can hy haer niet crijghen,
Voorvvaer hy dunct my sot, sulcx moet ick vvel svvijghen,
Soud' ick juyst so seer veel, van een schoon pop houvven,
Daermen vint sulck ghetal, van peirlen van vrouvven,
Voorvvaer ick en sou niet, ick segt al te voren,
Dat al sotten zijn die, moeyte doen verloren.
Elips.
Hier gae ick dus alleen, my vvat vermeyden,, hier,
VVant ick seer sorch dat my, yemant coomt vleyden,, schier,
Met 'tConincx liefde boos, die my maect t'onvreden,
Elips wort des Conincx dienaer ghewaer.
Zijnen dienaer coemt daer, och is dit oock reden,
VVat sal ick nu gaen doen, vvil ick van hier vluchten,
Neen ick en trouvven niet, vvaer voor vvil ick duchten,
Standvasticheyt is t'best, in alles te toonen.
Vleeschl. beg.
Dat ick goe tijding brocht, hoe soud'ment my loonen,
Duysent croonen vved ick, vvaren nieuvvers so goet,
Dus vvil ick my tot t'stuck, gaen voeghen metter spoet,
Maer siet doch eens hoe soet, gaet sy daer vvandelen,
Deed' hy niet qualijck die, haer vvou mis handelen.
Hy gaet by haer.
VVeest ghegroet o Gravin, edel bloeme seer jent,
Coninck Eduwaert my, nu in aller vlijt sent,
Om zijn jonst u bekent, mits desen te maken,
V handen sneeu-vvit, met een vierich blaken,
| |
[Folio B4v]
| |
Kust hy om u ghenaed', in alles te believen,
Aen u schoonheyt sent hy, dees minnelijckse brieven,
VViltse ontfanghen, en, die oock vvel doorlesen.
Hy presenteert haer den brief, maer sy en wil hem niet ontfanghen.
Elips.
Brieven ontfanghen, neen, dat en mach niet vvesen,
Een eerbaer vrou moet haer, voorvvaer van sulcx vvachten,
Op het schrijven van mans, en is niet te achten,
Hjy moecht die vvel met u, vveerom na huys draghen.
Vleeschl. beg.
Veracht ghy s'Conincx brief, des sult ghy beclaghen,
Ontfangt ghy hem niet denct, dat t' u berouvven,, sal.
Sy neemt den brief, ende leest dien.
Elips.
So ick hem lees 't sal zijn, met cleyn betrouvven,, al,
VVant met gheen ooghen goet, en sal ick hem aensien.
Vleeschl. beg.
Ba en vveest so straf niet, vvat hevet te bedien,
Schenckt de Coninck u jonst, vvilt hem doch verhooren,
Als tvvee minnaers vvilt doch, t'samen vreucht oorbooren,
Hoe cont ghy doch sulck een, Coninck vvederlegghen?
Elips.
Haer Majesteyt sult ghy, voor een antvvoort segghen,
Dat ick t'zijnvvaerts gantsch niet, en sal gheneghen,, zijn,
Segt dat hy hem 't stuck schaem, hoe cant versvveghen,, zijn,
Dat hy my soeckt mijn eer, schand'lijck te berooven,
Fy Coninck, fy mans, fy, haer diese ghelooven,
Liever sterf ick de doot, dan sulcx te beginnen,
Een eerlijck hert laet hem, so niet overvvinnen,
Dus segt hem dat hy my, gheen brieven meer en schrijf,
En dat ick vast by mijn, ghegheven antvvoort blijf,
So ick hem eerst gaf tot, Salberick te verstaen,
Met alsulcken bescheet, moecht ghy vvel t'huysvvaert gaen.
Elips gaet in.
Vleeschl. beg.
Ick hebber noch vvel meer, so trots hooren spreken,
Die noch vielen int lest, door fray minnaers treken,
| |
[Folio C1r]
| |
Al vvast dat sy op haer, selven stonden vvel vast,
Als den Coninck dit hoort, hy blijft claer inden last,
Hy coemt uyt zijnen sin, so hy sulcx vvort ghevvaer,
Mijnen vvillecoom gaef, ick voor een duyt dats claer,
Nochtans ist reden dat, ick de kans vvaghe,, siet,
Ist nu misluct, den boom, valt t'eersten slaghe,, niet.
|
|