Spiegelboeck

Tot lof des Spieghel-boecx.

Sonnet.

Ghy al die const bemint, het zy oock van vvat staet,
Doorvvandelt jonck en out, dit schoon lustich prieel,
Spieghelt u in dit boeck, en denct vvat een juvveel
V desen crijch-helt schenct, die vroom is in zijn daet.

Cloeck is hy oock in const, dvvelck hy u hooren laet,

En thoont u vvat schat dat, is des Eerbaerheyts deel,

[fol. **3v]

 

Hoe deuchdelick dat is, der Liefden strael gheheel,

 

De Rechtvoordering' goet, betaemt den cloecken Raet,

 

Ghetrou te zijn, maect dat, veel in noot bevvaert,, zijn,

 

Reynicheyt is goet dat, sy haer openbaert,, fijn,

 

Dvvelck u dit Spiegel-boeck, haest sal maken bekint.

 

Vliet Hoochmoet doch in als, vvilt die verachten,, fel,

 

Eert dit boeck, en doet nijt, uyt u ghedachten,, snel,

 

Ter eeren van hem die, daer schrijft Reden verwint.

 

Liefde is crachtich.

 

C.W.