|
| |
| |
| |
Vande derde Gheschiedenis, de derde uytcomst.
Capiteyn Herrogeir, Capiteyn Lambert, Adriaen van Berghen.
Herrogeir met de Hoplieden comen uijt en sommighe knechten.
WAt ramp, vvat droes is idt, my dunct vvy sijn verraden,
Och Schipper ick dachts vvel, ziit dit u cloecke daden
vvy had dit doch van hem, ter vvereld oyt ghedocht,
Hoe hebben vvy ghegaen, hoe hebben vvy ghesocht,
Gevonden Schipper, noch het schip, noch knecht eenpaerlijc,
Den heelen nacht ghedoolt, int doncker seer vervaerlijck,
Ick sorgh vvy ziin vercocht, vvaer levring' slechts gheschiet.
Is dan t'voornemen al, en aenslagh heel te niet,
O eeuvvigh groot verdriet, hy vvaer vvel vveert ghehangen,
Als d'Excellenci dees quae tijdingh' sal ontfanghen,
vvat sal hy segghen doch, t'misval is veel te groot,
Dan t'vvaer goet en quaem daer noch niemand in den noot,
vvant ick sorgh voorvvaer seer, dat daer verraet moet schuylen,
Het vvaer een jammer groot, het soud voor ons vvel vuylen,
vvant tis om ons ghedaen, vvy komen noch om hals.
Adriaen van bergen comt uijt.
Ick hoop dat al vvel is, maer ick hoor vvat gheschals,
My dunckt dat ons volck is, vvat sal dit doch bedieden.
Sa, sa, ghy schelm, ghy en sult ons nu niet ontvlieden,
Meynt ghy dat vvy dood ziin, en den vvensch is vervult.
| |
| |
Miins lijfs ghenae, ick en heb nerghens doch in schult,
Ick meyn my al stil en dier, by u t'sgheep te vinden.
VVaer is het schip ghy Loer, den Necker moet u schinden,
Daer en is schip, noch knecht, tis al bedorven vverck,
Den knecht moet slapen, vvant hy en is niet seer sterck,
vvy hebben over nacht ghetimmert vvy tvvee tsamen,
Soud nu bedorven ziin, dat soud' ick my claer schamen:
En t'schip moest ziin verbrand, eert onsen vyand creegh,
Maer ick hoop noch dat al sal comen vvel ter deegh,
Geeft den moet bid ick noch niet gheheel nu verloren:
Ick sal selfs dervvaerts gaen en naer de vvaerheyt sporen,
Heeft hy slechts noch geen vveet, so ist noch al cleyn schaed'.
En vvaert op morghen nacht niet doenlijck, ist te spaed'?
Oft noch eens hervat vvaer, dunckt u dat vvel soud dooghen.
Het beste dat my dunckt sal ick u gaen vertooghen,
Dat voor ons raedsaem is, ick sal met grooten vlijt
Het schip gaen soecken eerst, en ghy sult tusschen tijt
Opt Sevenberghsche Slot u allegaer onthouvven,
Ist daer noch vvel ghestelt, soo sal ick u vvaerschouvven:
Iae comen selfs tot u, en halen u alst past.
vvel die l oos is heel goet, aenvaert ghy dan den last,
Aen d'Excellenci sal ick schrijven dees tijdinghe.
Och, dat noch dooghen vvoud', dat vvaer een verblijdinghe,
| |
| |
vvant tis verdrietich als d'oncosten ziin ghedaen,
Dat de saeck dan niet en vvilt vvel, oft voorvvint gaen,
Het verdriet een Soldaet, die vroom is van ghemoede.
Nu vvel ick gae, de Heer zy uvver aller hoede,
En laet ons morghen vveer bly comen al te gaer,
Miin hert verlangt daer naer, ick vvoud dat terstond vvaer.
Gaet in.
Gaen vvy naer Sevenbergh', en houden ons verborghen,
Tis eenen cleynen tijd, te beyden noch tot morgen,
Soot dan noch lucken vvil, maer het moet ziin beproeft,
Een die een bruyd vervvacht, vvel veel ghedulds behoeft.
Gaen in.
|
|
Auteursrechtvrij