| |
| |
| |
Vande tweede Gheschiedenis, de tweede uytcomst.
Graeff Mauritz, Een Pagie, Herrogheir, Adriaen van Berghen.
EEn hert dat naer eer tracht, moet hopen en veel duchten,
In voorspoed ist verblijd, maer teghenspoed doet suchten,
Tis altijd niet voorvvind, t'misluckt oock vvel een reys,
Om dit stuck van Breda, ick schier nacht ende dach peys,
Herrogheir vvord vervvacht, my lust hem eens te hooren,
Mocht ick doch dat spaensch volck daer binnen eens verstooren
Maer vvat ist, het moet claer vvel seker zijn ghevat,
VVant tis miins Vaders volck, miin Vaderlijcke stat,
Niet gheeren soud' ick haer sien te grond' gaen oft schenden,
Ick sal daer miinen vlijd (ist doenliick) oock toe vvenden:
En gave God dat het toeginck nae miinen vvil,
Den Crijch laet ons veel toe, dat beter vvaer heel stil:
Te vooren vvel bedacht en ghedaen naer vvijsselijck
VVant goeden raed, voor daed is altijd seer prijselijck.
Een Hopman gheeren spraeck u Excellenci aen,
My dunckt tis Herrogheir, soo ick vvel heb verstaen,
Hy comt van verr' ghereyst, soo my dunckt aen sijn kleeren.
Ick hope dat dees sijn comst, ons al vvat goets sal leeren,
dat hy vrij binnen com', soo hy daer is alleen,
VVillecom hopman ghy zijt heel vroegh op de been,
| |
| |
Op gister vroegh, soo ick last creegh, vvoud' ick niet beyden,
Maer schickte my op reys, met sijns Genaden brieff.
Graeff Ma[u]ritz leest den brieff.
Dees tijding' die ick hoor, is my met allen lieff,
Hy schrijft my dat hy met u int lang heeft ghesproken,
Ten is niet van nood' schrijft hy u tot t'vverck te stoken,
Van de saeck die hy u breed en vvijd heeft verclaert.
Heer, geen stuck, light oft zvvaer, daer ick voor ben vervaert,
Als d'Excellentie magh een goeden dienst ghebeuren,
Al miinen vvensch die is dat ick tot allen ueren
T' lijf vvaghen magh voor t'Land, en de ghemeene saeck.
Naer sulck een vroom vvoord ick altijd voorvvaer haeck,
Ten ziin gheen Cocken al die met een langh mes treden:
Met allen vvel, als reden,
Den Schipper is die trou, soo gaet de saeck heel vast.
Roept eenen pagie.
Hola, seght Adriaen den Schipper dat hy past
Te comen hier terstont, hy en magh gheensins toeven,
Ick vveet als ghy hem siet, hy behaegt u met lust.
Als ghy Heer hem betrout, ick benner in gherust,
Het ghelt hem soo vvel t'lijff, als my oock doet het miin,
Ick en sorgh nerghens voor, t'verlanghen is my piin,
Ick vvoud' dat morgen vvaer, en dat vvaer nae ons vvenschen.
| |
| |
Heer ick vvacht al naer menschen,
En naer uer ende dagh, my verlanght naer bescheet,
VVant in ses ueren tijds ben ick voorvvaer ghereet,
Als d'Excellenci vvil ick laet my veerdich vinden.
Dit is den Hopman cloeck, die ick met u soud sinden,
Bringht ghy hem slechts daer in, met de rest vveet hy raet.
Daer vveet ick vvel vvegh met, gaet voorts hoe dat het gaet,
Als sy opt Casteel ziin, dan laet ick haer voorts sorghen.
Maer vvat voor een ghetal soud ghy vvel konnen borghen?
Dit dient versonnen vvel, t'vvaer goet dat ick sulcx vvist.
Ontrent de tseventich, soo ick vvel heb ghegist,
Die konnen claer al vvel fijn onder den torf schuylen.
vvord ghy oock nau besocht, het soud daer vvel vuylen,
Ick had ghehoort van hout, en seght ghy nu van torf.
Mids het hout te rou is, ick sulcx niet vvaghen dorf,
Den torf hem beter tast, en kan t'volck vvel bedecken,
En sy ontbieden torf, dus sal dit gheheel strecken
Tot onsen voordeel groot, en tis verr' t'beste vverck.
Tis noch goet dat ick hoor, en dat ick aen u merck,
| |
| |
Maer d'onder soecken ist, dat benout boven vvonder.
Sy sien dan hier, dan daer, en meest in den voor onder,
Maer ten heeft gants gheen nood, zijt daer voor niet bevreest
Ick ben daer al om by, dat soud my treffen meest,
En sorght voor gheen misval, die daed die salt betoonen.
En denckt oock niet oft men salt u vvel grootliicx loonen:
De Heeren Staten ziin in als vrij vvat beleeft.
Tis my ghenoegh dat men my den last en eer gheeft,
Dat ick voor t'Land en den getrouvven dienst mach sterven,
Maer ick hoop van den Heer noch t'leven te vervverven,
En d'Ecxellenci noch te doen oprechten dinst.
En ick en begheer my te sparen niet int minst,
Mach ick slechts dees deught doen aen des stads ingheseten.
Maer het ghetal des volcx dat vvild' ick seer vvel vveten,
Dat daer der vvapen draeght, en het Casteel bevvaert.
die en ziin niet seer sterck, vveest daer niet in besvvaert,
Een hondert, min oft meer, vvat is dat voor haer allen:
die kan men onversiens int vvacht-huys overvallen,
den nacht maeckt haer vervaert, en lichtelijck beschaemt.
Och vvaer ick daer slechts aen, dagh ick vvou dat ghy quaemt.
dat ick sulcx mocht bestaen, ick soud' my g'luckich achten.
VVilt ouder u beyd' dan den dagh en tijd vervvachten:
| |
| |
Siet dat ghy tsamen vvel, d'een d'ander onderricht,
En u doch vvel versint, tis een saeck van ghevvicht:
Ghy Adriaen en sult met niemand oock handelen,
Als desen hopman cloeck, vvilt trouliick doch vvandelen,
Maeckt u schip haest ghereed, en timmert soo't behoort,
En ghy herrogeir reyst ghy nae de Schants ter Noort,
houd vaerdigh al u volck, vvilt niet te kennen gheven,
Voor dat ghy op vvegh ziit, vvilt doch voorsichtich leven,
Ick sal my oock met vlijt gaen maken heel ghereet,
En van de Staten oock vercriighen t'vol bescheet,
De Loop-plaets sal ziin in den Clunder naer miin vvenschen
En betrout de saeck doch ter vverelt aen gheen menschen,
Ick salt verdienen vveer al den dienst die ghy doet.
Noyt en had ick tot gheen stuck sulcken goeden moet,
T'hert lacht my in miin liif, ick hoop tsal vvel afloopen,
Ick sal vervvinner ziin, oft met den hals becoopen,
Dus heer alst u belieft, den dienst is t'uvven best.
Trou blijf ick totter dood, t'sal bliicken op het lest,
u Excellenci magh hem dar op vvel betrouvven.
Ick ben seer bly dat ick u beyd' soo magh aenschouwen,
Ick beveel u de saeck, bliift altiid soo ghesindt,
Laet ons God bidden oock, dat hy doch sy ons vrindt:
Laet ons hem de saeckt nu op gheven t'allen stonden,
Tot dat bequamen tijd voor ons magh ziin ghevonden,
Daer aff ick dagh en uer u maken sal bekent,
Al ben ick van u, t'hert bliift u altiid ontrent.
Gaet in.
VVel Matroos, gaen vvy oock elck sijnen last volbringhen.
| |
[Folio Diijr]
[fol. Diijr]
| |
Maeckt ghy de plaets vvel reed', ick sal voor alle dinghen
Sorgh draghen tot het volck, en tot het stuck bequaem.
Dat ghy nu den last hebt, is my seer aenghenaem,
En ick hoop dat vvy tvvee t'stuck sullen vvel uyt vuren,
Ick sal u ghetrou ziin, en blijven t'aller uren,
Daer is miin hand en trou, u Dienaer vvil ick ziin.
Als broeders vvillen vvy de daed nae trachten fijn,
vvy vvillen elck int sijn, ons lustich vvel gaen draghen,
Als de liefd' groot is sal sy naer gheen ghevaer vraghen.
|
|