| |
| |
| |
Vande tweede Gheschiedenis, de eerste uytcomst.
Graeff Philips, Capiteyn Herrogeir.
ICk vervvacht Herrogeir, die ick hier heb bescheyden,
Hoe dunckt een den tijd lang als men vvat moet verbeyden,
Het verdriet een terstond, siet vvaer hy comt ghegaen.
Ic en vveet niet dat miin volck vvat quaets heeft ghedaen,
vvat magh daer schuylen doch, oft vvat mach dit bedieden,
Dat ons Gouverneur my dus vlijtigh laet ontbieden:
Ou, ginder staet hy, daer is vvat vreemds voor de hand,
Hij doet reverentie.
vvillecom u Genaed', vvat nieus doch uyt Holland,
Is daer niet van den Crijch, oft ons Crijchslie ten besten.
Ba jaet, met allen veel, den Criich op veel ghevvesten,
Een tiidingh' my behaeght, en die is boven al
En ick vveet voor ghevvis, dats u behaghen sal,
vvant tis een Romeyns stuck dat daer is te beschicken.
Voorvvaer als ick sulcx hoor, t'hert begint te verquicken,
Als ick slechts met magh doen, om halen priis en eer.
Noyt gheen bequamer daet, die met hulp vanden Heer,
Het Land nut en profijt, jae vreught kan by ghebringhen.
u Genaed' vveet doch vvel, dat ick soo sonderlinghen,
| |
| |
Van ouds altijd seer ben gheneycht, om dienst te doen,
Miin hert lacht in miin lijff alst is des Crijchs saysoen,
En dat ick metter daet mach eer en prijs beseffen,
Den aenslagh prijs ick meest, die vvat groots mach aentreffen
En daer t'Land aff vervvacht een sonderlinghe vreught.
Geen Crijchsman en deed' noyt sulck' een volmaecte deught,
Aen sijnen Heer en Prins, als daer nu magh ghebeuren.
U Genaed' vveet van ouds, dat ick tot aller ueren.
Tot den dienst ghereed ben, en niet is my te svvaer,
T'lijf is voor t'Land al langh gheoffert, dat is claer,
Ick en ontsie gheen dood, niet en magh my verdrieten,
Alst Land door mijnen dienst vvat voorspoed mach genieten,
En dat den vyand daer door vvorden magh confuys,
En meest als ick dienst magh doen aen't Nassausche huys,
Dus seght vrij vvat daer schuylt, vvant ick tot als ghereed kin.
Nu ick sulcx voorvvaer vveet, en daer aff t'recht bescheed bin
Soo heb ick uvv's vermaent, en u voor aen ghestelt
Aen d'Excellenci, die u bekent voor een Held,
En u een vrome daed vvel soude toe betrouvven.
Betrout hy my sulcx toe, o vroom huys van Nassauvven,
Magh ick maer slechts dienst doen, ghebied my vvat ghy vvilt
Miin hert verheucht my seer, den moet my heel verprilt
Ontdeckt my vrij de saeck, vvat soud' voor aenslagh vvesen,
Te VVater oft te Land, oft een stad uytghelesen,
T'ghelt my doch al gheliick, miin lijff dat vvord ghevvaeght.
Het is de stad Breda, als ghy daer naer soo vraeght,
| |
[Folio Ciijr]
[fol. Ciijr]
| |
Daer het Land, en ons oock, soo veel aen is geleghen.
Den visch vvaer vvel seer goet, vvaer hy maer slecht gecregen
Maer segt doch hoe raeck aen, de plaets is veel te sterck,
Met eenen loosen vond moest gy daer gaen te vverck,
Door t'Casteel is den vvegh om de stad te ghevvinnen.
Ick hadder vvel moet toe, had icker hondert binnen,
Daer niemand af en vvist, en veel volcx vvaer ontrent.
En oft ick u den vvegh daer maeckten toe bekent,
Soud' ghy voor al de rest vvel vvillen sorghe draghen.
Ick en kan niet meer dan ghetrouliick t'lijf ghevvaghen,
En dan beleyden t'stuck in als soo't vvel behoort.
Ick sie vvel ick moet u noch segghen t'leste vvoort.
Als dat daer middel is om in t'Casteel te raken.
Soo vvaer het preken uyt, dat vvaren goede saken,
Is daer nu middel toe, soo ist ghevvonnen spel,
Maer eerst moet sulcx voor al oock sijn versonnen vvel,
Ick vvoud' dat ick vvist, door vvat vvegh, oft met vvat listen.
Om niet veel vvoorden hier te vergheefs te verquisten,
Een schipper, een cloeck man, bringht veel hout opt Casteel,
Die oock tot dees saeck, en tot ons, is ghesint heel,
Hy vveet raed, tsestich oft meer Crijchslie fray te borghen,
Beneden in sijn schip, men magh vrij sonder sorghen,
| |
[Folio Ciijv]
[fol. Ciijv]
| |
Op hem betrouvven vvel, hy meynt de saeck ghevvis,
Als dan den vvegh by nacht heel goet en open is,
Om de nacht-vvachten al onversiens t'over vallen,
Een poorte kan men ras die staet aen d'achtervvallen,
Met haest open ghedoen, en laten t'volck soo in.
Maer oft de Schipper vvaer een boef, moest niet te min
Het Crijchs-volck int ghemeyn niet al om den hals comen,
Men heeft sulck een vverck boos voortiids vvel meer vernomen,
Maer hoe dat nu is, miin lijff sett ick gheeren by,
Al soud'ick in miin dood gaen, ick vvaeght even bly:
En al dat ick doen kan, en sal ick gheensins laten.
Het beste Criichs-volck sult ghy nemen t'uvver baten,
Het cloeckste dat daer is, ghevvillich, en seer stout,
Dat heel onvertzaeght is, en gheensins en verflout,
Dat ghy te vinden vveet: al vvaert by veel Hoplieden,
T'moest met een snelle daed ter middernacht gheschieden,
Sy moesten inder eyl, met cloeckheyd ziin verrast.
Ick vveet daer vvel raed toe, ick bid gheef tmy den last,
Ick heb naer sulcke daed, lang ghevvacht met verlanghen,
Om goeden dienst te doen, daer vvat veel mocht aenhangen,
Miin hert dat vvenscht doch steeds na een goet Romeyns stuc.
Alst tiid is soo vvensch ick u daer met goet gheluck,
Het is een saeck die u gheheel vvel sal gheliicken,
De daed sal uvven staet (hoop ik) oock seer verriicken.
Maer houd het noch by u, ten dient gantsch niet verhaelt.
| |
| |
Een die niet svvijghen kan, seer selden eer behaelt,
Maer die kan svvijghenen doen, kan veel dinghs beginnen.
Om dan den Schipper selfs, en vvaerheyd vvel te kinnen,
Soo sult ghy nu terstond gaen naer des Graven-Haegh,
By d'Excellenci self, die u nu allen daegh,
Met ernsten moet vervvacht, draeght hem dees miine brieven.
Graeff Philips geeft hem den brieff.
Al vvat u Genaed', nu eenichsins magh believen,
Ben ick ghereed te doen, en dat met aller spoet,
Des gae ick dervvaerts ras, en dat op staende voet,
Oorloff neem ick nu Heer, ick beveel God u G'naden,
Gaet in.
Hem soo te senden docht my voor al vvel gheraden,
vvant tis een Crijchs-man goet, een Heldt van herten vroom
Seer selden vind' ick sijns gheliick vvaer dat ick coom,
En ick vveet ghevvis, oock dat hy stuk vvel claren,, sal,
Ick vvil naer huys, en sien hoe allen dingh varen,, sal.
Gaet in.
|
|