|
| |
| |
[Folio Biijr]
[fol. Biijr]
| |
Vande eerste Gheschiedenis de tweede uytcomst.
Graeff Mauritz, Graeff Philips.
Sij comen tsamen uijt.
ICk ben vervvondert seer, van sulck een cloeck ghemoet,
Voorvvaer des Schippers hert en sijn jonste is heel goet,
In een slecht schippers kleed kan vvel een mans hert schuylen.
Maer oft soo oock al is, soud sulcx niet naer vvel vuylen,
Hy vvist sijn saken vvel te bringhen voor den dagh,
De vvoorden ziin goet, soo men haer betrouvven magh,
T'vvaer schaed' dat yemand soud' door hem int verdriet comen.
Neen, ick houd' hem voor trou, een onder hondert vromen,
Ick houd seer veel van hem, ick binner in gherust,
vvant tot de ghemeyn saeck heeft hy te grooten lust,
En ick heb hem vvel meer in als seer trou ghevonden.
Voorvvaer soo heeft de Heer hem hier tot ons ghesonden,
Om dat Breda soud ziin verlost van desen hoop.
Nu is miin vvenschen meest, vvaer dat ick een beloop
Vol trou en cloecheyt oock, die de daed vvoud' aenvaerden,
Die geen beroemer vvaer, noch die niet luyd' ghebaerden,
Maer als toegrijpens quam, hem dan droegh als een Held.
Daer ziinder vrij ghenoegh, vveest daer met niet ghequelt,
| |
[Folio Biijv]
[fol. Biijv]
| |
En meest soo vveet ick een, een Crijchs-man onder hondert,
Quam daer bequamer uyt, daer vvaer ick in vervvondert,
Ick heb hem vvel beproeft ghelijck t'vyer doet het gout,
In het aenvanghen cloeck, hoogh-moedich, ende stout:
Die sijnen vyand oock gheensins en sal ontvvijcken,
Hy is den rechten man, die ons vvel sal gheliicken,
Gheen beter oock als hy, vol trou voor groot en cleyn,
Een Hannibal van vvil, van daden een Romeyn,
h heeft sulcx in den dienst van t'Land seer vvel bevvesen.
hy vvord van u ghenoegh voor d'eersten hier ghepresen,
het gheeft my vvonder oft ick hem gants niet en kin.
Ick soud' vvel meynen jae, vvant hy light by my in
de Schansse vander Voort, van Camerijck oock gheboren,
Herrogeir is den naem, een hopman uytvercoren,
Die siin liiff menichvverf voor het Land heeft ghevvaeght.
Herrogier ken ick vvel, tis recht die my behaeght,
De saeck vereyschst nu haest, ick bid vvilt nae hem trecken,
Verhaelt hem van dit stuck, beginnet hem te ontdecken,
En sendt hem dan tot my, de rest vvord hem verclaert,
De saeck dient hem soo ras niet al gheopenbaert,
hy dient eerst ondertast, eer men van't feyt magh ruren.
Ick vind' sulcx oock heel goet, met moet tot aller uren,
De saeck beproeven vvel, eer dat men hem gheeft blood,
Een saeck te vroeg ontdeckt, brengt menich mensch in nood
En alst daer dan tijd is, ist niet vveer in te halen.
Ick beveel u de saeck, vvilt neerstich naer hem talen,
| |
| |
hy moet ghevonden ziin, God gheef vvaer dat hy is.
Op de Schants vind' ick hem, dat vveet ick voor ghevvis,
Ick vvil my dervvaerts nu met grooten vlijt gaen spoeyen,
Soo't u gheraden dunckt, ick vvil my gheeren moeyen,
hem hier te senden ras, tot voordeel vande saeck.
Ick bid vvilt sulcx doch doen, vvant ick naer hem seer haeck,
Ghy sult my grooten dienst daer met voorvvaer betoonen,
In al dat ick doen kan vvilt my gants niet verschoonen,
Ick ben in als ghereed te doen nae u bevel,
Dus neem ick oorloff Neef, de heer bevvaer u vvel,
En laet u dit stuck cloeck, voorspoedich gaen in handen,
Dat het streck tot ons eer, en vvelvaert vande Landen.
Gaen in.
Dit vvord vvel een stout stuck, voor Breda een ghenaed'
Soo het ghelucken vvil, maer men moet vroegh en spaed'
God daer om bidden seer, vvant tis niet sonder sorgh,
Eerst moet ik vast gaen, dan stel ick t'lijf tot borgh
Voor de saeck selfs, en dat aen d'Edel Heeren Staten.
T'hangt al aen haer, vvat ick sal moghen doen oft laten,
Maer haerder hert is goet, en t'Land in als ghetrou,
En het moest groot ziin, dat daer yeamnd my nu sou
Affslaghen, oft een goet vverck soecken te verhinderen:
vvant al dat ick doe is voor t'Land, haer, en haer kinderen,
En naer de vvelvaert s'Lands ist dat ick altijd tracht,
Maer Herrogeir vvord nu van herten seer vervvacht:
Ick vvil bestellen dat schier allen dinck ghereet,, is,
En d'ijser smeden oock ter vvijlen dat noch heet,, is.
Gaet in.
|
|
Auteursrechtvrij