|
| |
| |
| |
Vande vierde Gheschiedenis, de tweede uytcomst.
Schoffierighe begheerte, Quaet regiment.
Schoffierighe begheerte comt uijt heel beslijckt.
VVel Neef, hoe dus verdrayt.
VVat macher schuylen doch,
VVel Neef, hoe dus verdrayt?
Ghy ziit gheheel begayt, van boven en van onder.
Soud' ick niet begayt ziin, jae ick, ten is gheen vvonder,
Laet my met vreden doch, segh ick ghy helsche slangh.
VVel Neef, hoe tiert ghy dus, ghy maeckt my vrij heel bang,
Seght my, vvat ruyster doch? ist met u al verloren.
Ick segh noch eens, svvijght stil, ick ben heel kael gheschoren
| |
| |
Groot jammer en verdriet, is nu met my de loos.
Hoe ziit ghy dus beclad, en soo begayt mer moos?
Ghy hebt nu erghens doch te leeliick aengheloopen.
Den Necker moet u vel van u vleesch heel aff stroopen.
Ist noch niet lang ghenoech met my arm knecht ghegeckt.
Het misquaem dat ghy hebt, my bid ick doch vertreckt,
Ghy en ziit noch niet dood, vvat vvilt ghy doch al treuren.
Men sagh ter vverelt noyt sulck een boos stuck ghebeuren,
Maer seght eens ghy Loudaet, en hebt ghy niet ghesien.
VVel, vat heeft dat te bedien?
het brand-schip, heeft dat ooc vvat vvercks gedaen ter degen.
Dat vveten sy vvel die int slijck hebben gheleghen,
Daer ick niet verr' af vvas, denckt dat my vvel seer deirt.
Ba, segghet al recht uyt, ghy maeckt my heel verveirt,
Is daer oock schaed' ghebeurt, men salt vvel eens hervatten.
De schaede vvaer noch cleyn, en vvaer de groote Katten
Die daer ghebleven zijn, dat is het principael.
| |
| |
Een ander inde plaets, dats de saeck altemael,
Maer vvie is daer doch dood, vvilt my sulcx eens vertellen.
Van Rijsbroeck de Marquis is dood, tmach my vvel quellen,
En miin heer van Billi, met menich Edelman,
Het vvas noch groot gheluck dat yemand quam daer van,
Het ghevveld vvas te groot, t'bederf schier al de lieden,
t'Quam te seer onversiens, men konder niet ghevlieden,
Den Prins van Parma selfs vvas ridder in het zand,
Al dat daer ontrent vvas, al vvast op't vaste land,
Sy meynden sterven al, en ick vvel alder meesten,
Het vvas een boos bedrijf, een stuck vreemd van tempeesten
d'vvelck blixem, donder oock, verr' ginck te boven,, fel.
VVy moghen, den heer noch hoor' ick al loven,, vvel,
Dat Parma onsen Prins dat mael noch is behouvven.
Ten schou voorvvaer niet veel, hy vvas in groot benouvven,
hy bleef vvat acher dijcx, hy vvaer al anders voort,
Noch lagh hy daer bycans int leelijck zand versmoort,
En dus com ick van daer, ben ick niet fray bestreken.
Iae tis voor u cleyn schaed', ghy sult u noch vvel vvreken,
De heeren die dood ziin dat is een hert ghelagh.
VVy porren al vveer aen, men vverckter nacht en dagh,
vvy sullen de Rivier vast sluyten t'onser baten,
Comt daer noch een sulck schip, vvy sullent stil door laten,
Laet haer nu comen vrij, vvy vveten nu den vond.
| |
| |
Sy soecken nochtans raed en list tot aller stont,
Om de Stakada heel en in den grond te schenden,
Ghy vveet vvel hoe ghy voert ontrent u Spaensche benden,
Nu in Novembri letst, ghy liept doen al vvat aen.
Sulcx vvas om dry oft vier hondert voetvolcx ghedaen,
Die van Antvverpen de brug lustich doen bespronghen,
Maer sy vertrocken haest, eer sy den loon ontfonghen,
Maer laetse comen nu, op haer is al ghecoockt,
Maer vvat doet ghy in stad, vvord daer niet nieus gestoockt,
Is daer noch goeden moet, ziin sy noch even prat.
Sy kijcken al vvat bang, den moet die sinckt al vvat,
Mids dat sy Brussel en oock Mechlen moeten derven,
D'een is voor, d'ander naer, sy meynent te besterven,
Antvverpen die schoon bruyd die sitt nu gants alleen,
Sy vvord gheholpen haest, maer ick denck vvel neen,
Ick sagh daer een gat in, vvoud een saeck achter blijven.
Seght my doch vvat sulcx is, vvat meynen sy bedrijven,
Is by haer noch vvat hoops, vervvachten sy ontset?
En trouvven jae sy oock, daer dient vvel op ghelet,
Van Holland, Zeeland oock sal haer troost en hulp comen:
Is niet al reed' van haer Liefkens-hoeck inghenomen?
Met schepen hebben sy't met gevveld cloeck verrast.
Op Liefkens-hoeck en vvord voorvvaer niet veel gepast,
Daer moest al meerder macht ziin die ons sou doen ruymen,
Sy vvorden al vervvacht, vvy liggen op ons luymen,
| |
[Folio Fiijr]
[fol. Fiijr]
| |
En om een cleyn gherucht ick voorvvaer niet en vvijck.
Met ghevveld sullen sy den Couvvensteynschen dijck
Met schepen en cloeck volck vvel ernstlijck over vallen.
Laet haer doch comen vrij de dijcken ziin als VVallen,
Met boomen vvel soo sterck als muren vast bepaelt,
De droes en heefter niet an, Parma niet en faelt
Haer met vlijt al den dagh te comen eens bescoeken.
Beroemt u niet te seer, sy sullen haer vercloecken,
u dijcken vallen aen, en stormen met ghevvelt,
Alst soo gheschiet, soo seght dat ick u heb ghespelt,
Sy ligghen al ghereed, het salder haest ghedijen,
Des moet ghy als een Held op u vvacht ziin by tijen,
vvant het hangt hier al aen, verloren heel, oft baes.
Ick bid daer om zvvijght stil, van quaetheyd ick schier raes,
Haer schepen ick seer vrees, och vvaert te doen te lande,
Daer ziin vvy meester doch, daer bestaen sy't met schande,
Ons volck vvord oock haest al by een int veldt gheruckt.
Och ginck naer onsen sin, vvaer doch d'ontset misluckt,
Met de rest vveet ick raed, dan soud' ick vvonder vvercken,
Quaet regiment soud' daer oneenicheyd verstercken,
Ter rechter tijd soud ick dan stoken int begin.
VVat soud ghy dan gaen doen.
Veel tvveedracht bringhen in,
| |
[Folio Fiijv]
[fol. Fiijv]
| |
Het ghemeynt al om peys doen roepen en seer tieren.
Nicht, ghy hebt dien bal vast, t'ziin u oud' manieren,
Ghy hebt sulcx letst tot Gend en elders meer beschickt.
Gaen vvy op ons bejagh, t'hert is my half verquickt,
den Couvvensteynschen dijck, moet ghy doch vvel bevvaren
u houden als een Leeuvv, gheen volck en moeght ghy sparen,
In stad sal ick t'ghemeynt tot tvvist verstijven,, al,
Gaen vvy door, my dunckt dat de bruyd daer blijven,, sal.
|
|
Auteursrechtvrij