|
| |
Vande derde Gheschiedenis, de tweede uytcomst.
Schoffierighe begheerte, Quaet regiment.
Comen tsamen uijt.
WEl schoon-spel slaept ghy noch, seght ons Nicht vvat maeckt ghy.
Ick vveet vvel Neeff dat ghy nacht en dagh seer haeckt bly,
En u hert dat blaeckt vrij om in de stad te vvesen.
Den grooten hoop van't ghelt sal my hoop ick ghenesen,
vvant ghy vvel dincken mooght dat my daer nae verlanght.
Siet doch vvel toe dat ghy niet achter t'net en vanght.
VVat lacht ghy, is het om u vuyl codden?
Neen voorvvaer, my docht dat ick begonst te modden,
| |
| |
Niet in d'oud vodden karr', maer in de kas met gout.
En oft silver vvaert, tis noch te vroegh, hout, hout,
Staet daer al ghereed, jae ghetelt op eenen rooster.
Tis ons al toe gheseyt van Parma onsen trooster,
Sy macht vvat houden noch int eynd moet sy daer aen,
Als sy besloten is, dan ist met haer ghedaen,
In stad is te veel volcx, haer sal van als ghebreken.
Sy vveten van nu daer vvel ghenoegh aff te spreken,
En Brussel ghebreeckt veel, Mechlen heeft veel van doen,
En die van binnen zijn in het uytvuren koen,
T'sal t'eer op vvesen Neef, de schepen blijven achter.
Ick sie vvel daer ghy vvoont is menich armen pachter,
T'vvord van u beschickt al, fray en van langher hant.
En hoe maeckt ghy't doch al int Legher lieve quant,
Gaet het daer oock voor vvind, vvilt ons sulcx eens verhalen.
Het gaet met allen vvel, ons en kan niet ghefalen,
Int Legher hebben vvy met allen seer gheviert,
Mids dat nu den Prins van Oraingnen is bestiert
Van eenen Borgoingnon hy cloeckliick is doorschoten.
Iae Neef, t'heeft haer in stad oock vvel vvat seer verdroten,
Graeff Mauritz sijnen Soon is nu int Vaders plaets.
Hy is noch veel te jonck, ick hoop het bier vvord vaets,
| |
| |
Naer Vranckrijck loopen sy om bystand haest te crijghen.
vvat sy doen tis om niet, ick raed' haer datse zvvijghen,
Van ons Ligueurs sal sulcx vvel vvorden fray belet.
Soo bliifter de stad haest, vvie sal haer doen ontset,
Der ghebuer-steden sy een altemet verliesen,
Aelst dat is met haer lang gheloopen inden biesen,
Vilvoorden ziin sy oock onlangs ghevvorden quijt,
En Liefkens-hoeck is vvegh, en Parma treckt met vlijt
Naer Dermond', dat daer oock niet te seer langh en toefde,
Dus sidt Antvverpen schier alleen als de bedroefde,
En Brussel, Mechelen oock, met den standaert van Gendt
Die zitten sober nu, elck een vervvacht het endt,
Gaet dat niet vvel om voor ons den moet te verstercken.
Maer in de stad sy oock al vvat bysonders vvercken,
Sy maken een groot schip, dat vreemd is om aensien.
VVel Nicht, vvat droes is dat, ist oock vvat te bedien,
Als ghy van schepen spreeckt, ick my al vvat ververe.
Het is scheut-vrij ghemaeckt, het heet Fin de la Guere:
Daer vvord vast op gheplant een deel seer schoon gheschut.
Hola, ick bid zvvijght stil.
Om t'Crijchs-volck met ghevveld van den Dijck haest te jaghen.
| |
| |
Och, nu vvord' ick heel bangh.
VVilt daer gants niet naer vraghen,
Laet haer daer aen vrij vvat verquisten d'meeste ghelt:
Ick vveeter vvel raed met, al ist groot van ghevvelt,
Ick salt alst ghereed is vvel binnen s'lands haest sturen,
Op het droogh erghens vast, tziin doch miin oude kuren,
Dus leeft vrij van gheschil, vveest nerghens voor besorght.
En boven houden vvy noch d'oude schants te Borght,
En nu beneden is ons Liefkens-hoeck ghevvonnen,
Soo vvorden vvy haest baes, en soo haest als vvy connen,
Sal van ons de Rivier besloten ziin gheheel,
Tot Calloo vvord een Schants ghemaeckt als een Casteel,
En op Oordam oock een nu schier van desghelijcken,
vvaer blift de schip-vaert dan, bangh sullen sy staen kijcken
Dan vvord daer met practijck een fray Stakaed' ghemaeckt,
Adieu dan al te mael, t'paert vvord in d'oogh gheraeckt,
Dan moet sy vvel vrij al danssen nae ons pijpen.
Svvijght, sonder handschoen en is sy soo niet te grijpen,
Eert daer toe comt, daer blijft noch menich vromen hals.
Sy moeten daer vvel aen, oft die kaert is heel vals,
Laet ons ghevvorden Nicht, vvy sullent u vvel claren.
Maer ghy en vertreckt niet, hoe dat ghy ziit ghevaren
Op Lillo, daer naer heb ick groot verlanghen siet.
| |
| |
Die ziin ons veel te cloeck, en vvy en vanghen niet,
Sy schieten dapper uyt, vvy vveten niet vvaer keeren.
VVel, hoe gaet dit te vverck, kond ghy't haer niet verleeren?
Vernielen vvoud ghy haer, en dat soo't scheen terstond.
Sulck een cloeck vvederstand, ick noyt sagh, noch en vond,
En van haer stucken moet ick u hier een vertrecken,
Nu onlangs als den nacht heel aerdriick ginck bedecken,
Siin daer drij cloecke Maets behendich sonder schromen,
Op het stuck vvel versien in onsen Legher komen,
En hadden over haer flaskens bereyt met vyer,
Om onder den vvind soo in het heel Spaensch quartier
Die in de hutten fray, al stil by nacht te steken,
Tis soo beschickt, en ziin vveer nae de Schants ghevveken,
D'uytcomst vervvachten sy van haer bedreven stuck,
Och my vvas al te bang van dit groot ongheluck,
vvant corten tijd daer naer stond Legher heel in branden,
Iae het gheheele Dorp, en Kerck, t'quam al ter schanden,
En vvorden van het vyer tot inden grond vernielt.
VVel doch vvaer bleeft ghy Neef, ick hoop ghy t'veld behielt
Oft ginckt ghy u van verr' soet achter een haegh borghen.
[Schoffierighe begheerte.]
Het vvas al quaet ghenoegh, ick begonst seer te sorghen,
vvant hedden sy uyt stad met paerden, oft met macht
Ons overvallen doen, t'had met ons ghevveest nacht,
Oft voor het minst, haes-op, maer t'quam noch al ten besten.
Neef, vvy verliesen tijd, gaen vvy naer ons ghevvesten,
| |
| |
En maken dat ons hert ter deegh magh ziin verquickt,
Ghy vveet dat ick voor u tot voordeel heb beschickt,
Dat Herentals de stad nu onlangs is verlaten.
Noyt en deed' ghy een stuck dat my meer quam te baten,
VVant al de Kempen heb ick nu heel los en bloot,
En ick en dacht die noyt al sonder slagh oft stoot
Te crijghen in miin hand, t'docht my een vreemde sake.
Laet dat daer, gaen vvy heen, vvant ick voorvvaer seer hake,
Hoe dit spel noch int lest voor ons al affloopen,, sal,
Daer leeft noch menich mensch diet eer lang becoopen,, sal.
Gaen in.
|
|
Auteursrechtvrij