|
| |
| |
| |
Vande tweede Gheschiedenis, de tweede uytcomst.
Schoffierighe begheerte, Quaet regiment.
WEl Nicht, sy singht ons nu een ander liet,
Naer miin verstand ist eenen and'ren toon.
Haer oude vreught is al te mael te niet.
VVel Nicht sy singht ons nu een ander liet.
Van iammer ist, van elend', en verdriet,
Maer sy crijght vvel den rechten goeden loon.
VVel Nicht, sy singht ons nu een ander liet,
Naer miin verstand ist eenen andren toon.
Iae sy moet leeren Neeff, sy en ist niet ghevvoon,
Tis voorvvaer noch al vroegh, sy moet het suer eens proeven.
VVel anders sal sy haer noch metter tijd bedroeven,
Sy magh vvel jancken vvat, sy moet doch nu haest voort.
Och mocht ick haer doch eens cloeck vallen aen haer boort,
Nae u begheert en sin, hoe soud ghy haer verrasschen.
| |
| |
Mocht ick miin handen in dat Lutheraens bloed vvasschen,
En in haer kassen zvvaer een ramlen in dat ghelt.
Laet dat noch daer, maer seght ons hoe dat is ghestelt
Int Legher, vvaer ist nu, oft vvat vvord daer bedreven.
Sulck eenen hoop fray volck, en sagh ick al miin leven,
Die daer soo vroom en cloeck zijn, jae tot strijd ghesint,
De Prins van Parma selfs, hem lustich ondervvint,
Met macht langhs t'Vlaemsche Land nae Liefkens-hoeck te trecken,
En Mons Dragon die sal al t'Crijchs-volck haest vervvecken,
Om den Brabandsche kant te straffen met heyrcracht,
De Schants van VVilmerdonck, dvvelck ick noyt had gedacht
Is nu verlaten haest, als oock meer ander plaetsen.
Goe Vriend dat is miin schult, vvant ick vvist af te kaetsen,
Dat elck met vreden liet den Couvvensteynschen dijck,
Had hy heel aff ghekeert gheveest tis kennelijck,
VVy vvaren noyt aen de Oordamsche Sluys ghecomen,
Noch den dijck en vvaer noyt van ons volck inghenomen,
Het vvater dat soud claer vvel hebben sulcx belet,
T'vvas door quaet regiment, dat daer niet op gheset
En vvaren met verstand de Garen, ende Sluysen.
Had dat ghedaen gheveest, t'had my vvel doen verhuysen,
Oft ick en vvaer niet daer ick bin, ick seght recht uyt,
Quaet regiment ghy ziit voor ons een lieve bruyt,
En denckt oock niet oft vvy en sullen uvv's ghedencken.
Meer dit en is noch niet om sulcke stadt te krencken,
| |
| |
Sy passen op ons niet, sy zijn vol ghelt en goet,
En daer dat ghenoech is, en ontbreeckt gheenen moet,
Soo sy behoeven yet, t'comt haer van allen canten.
Bey, bey, vvy sullen sulck gheschut op den dijck planten,
De Schepen sullen vvel thuys bliiven soo ick meyn,
En schaed' scheyd vriendschap claer, het gebeurt veel certeyn
Als vvy dan Liefkens-hoeck en Lillo hebben creghen,
Soo bliiven sy van daer al, die te comen pleghen,
Dus schept vrij eenen moet. tvvord haest van ons beschickt.
Cond' ghy't met segghen doen, sy ziin soo niet verschrickt,
Dus houd u vvat gherust, t'moet eerst veel halsen costen.
Maer vvat schuylt daer in stad, en loopen nu gheen Posten,
Om hulp, om onderstand, hoe ziin sy daer al aen.
uyt Holland vvord vervvacht een groote vloot met graen,
Om de stad te versien en langh ghenoech te houvven.
Kan u quaet regiment nu niet met allen brouvven,
Daer met dat haer sulcx niet oft luttel oock mach baten.
Ten schaed niet, comt daer veel sy sullent over laten
Aen ander Steden, die daer ziin in honghers noot,
Den yever en sal oock niet vvesen al te groot,
Om al de schepen daer met vlijt, en ernst t'ontladen,
En comen sy niet licht vveer, dat sal ons niet schaden,
VVant het langh ligghen sal te grooten verdriet ziin.
| |
| |
Voorvvaert Nicht sulcx is van u seer vvel bespiet fijn,
Ick laet u dan begaen, ghy vveet raed tot veel dinghen,
Ick vvil ras gaen int veld, om Liefkens hoeck te dvvinghen,
Ick hoop te bringhen goe tijdingh' uyt ons ghevvest.
En ick gae naer de stad om daer te doen miin best,
Daer ick veel saken meyn, die crom gaen te richten vvel,
Ick hoop ick salder veel al heymeliick biechten vvel.
Gaen in.
|
|
Auteursrechtvrij