|
| |
| |
| |
Vande tweede Gheschiedenis de eerste uytcomt.
Antvverpia, Schaldis, Ghemeynen Man.
Antwerpia comt uijt.
O Heer, hoe bang ist hert, miin beenen die beven my,
En al miin leden teer van floutheyt begheven my,
Hoe salt met my doch ziin, hoe sal ick't nu bestaen.
O miin almachtigh God siet my ghenadich aen,
Al dees veranderingh' comt my aen boort te snellick,
Als den vervvoeden VVolf comt onsen vyand fellick,
Hy comt te stoutlijck aen, als nerghens voor bevreest,
De Prins van Parma treckt langs het Vlaemsch quartier meest
En Mons Dragon die comt langs de Brabantsche zijde,
Ick vind my selfs verschrickt, ick sulcx recht uyt belijde,
vvy ziin noch onversien, ons ghebreeckt noch van als,
Den vyand heeft veel volcx, hy is seer loos en vals,
Sy sullen soo ick sorgh gaen op miin diicken stellen
Veel ghevveld van gheschut, jae al de schepen quellen,
Om te beletten de toevoeringh', en de vaert,
Siet Schaldis comt naer my, nu ben ick heel besvvaert,
Sijn comst is niet om niet, miin hert begint te suchten.
Schaldis comt uijt.
Och schoon Antvverpen rijck, ick ben vol schricx en duchten
D'vvelck my doet nu tot u dus nemen miinen ganck,
u is vvel kenlick dat ick al miin leven lanck
Soo menich heerlijck schip heb laten u toe vueren,
Den trousten ben ick vert' van allen u ghebueren,
| |
| |
Maer ick sorgh dat my sal verboden vvorden haest,
VVant uvven vyand comt, al sijn volck te seer raest,
Lillo, en Liefkens hoeck vvilt hy met cracht bevechten,
De Dijcken zijn vol van sijn Ruyters en sijn Knechten,
Hy sal daer sterckten op gaen maken, d'vvelk ick claegh,
Hy is al op den Tocht, vvaer om ick nae hulp vraegh,
Hy en soeckt anders niet, dan my heel te benouvven.
VVy moeten God den Heer t'best altiid vast betrouvven,
Selfs niet verflouvven oock, maer doen nae onsen plicht,
Al is de saeck heel svvaer, al is sy van ghevvicht,
Ons ghemoet en mach doch gants niet verslaghen vvesen.
Antvverpen hoogh vermaart, ick segh recht uyt mits desen,
Den vyand is gheen kind, daer ghy met hebt te doen,
Het is een strijdbaer volck, cloeckmoedich en seer koen,
Iae schuym van boven claer, en volck van alle soorten,
Dat ghy my eens vvaert quijt, sy quamen voor Stads poorten,
Dus ist voorvvaer vvel tijd dat ghy opt stuck versint,
En vvilt vvijslijck doen, siet by tijds in den vvint,
Dat sy u my dan niet aff handich connen maken.
Zvvijght Schaldis, de doot soud my schier door sulcx genaken,
Ick hoop ten sal niet zijn, maeckt daer aff gheen verhael
En mijn goe Overheyd draeght oock sorgh altemael,
Betrout ons dat vrij toe, dat sulcx niet sal gheschieden,
Och den Ghemeynen man comt hier, vvat salt bedieden,
Mistroostich schiint hy heel, tis vvonder vvat daer schuylt.
Den Gemeijnen man comt uijt.
Och, ist om lijden oock dat t'Land-volck soo seer huylt,
Het vvelck comt van rond om nu naer de Stad gheloopen,
| |
[Folio Ciijr]
[fol. Ciijr]
| |
Haer beesten zijn sy quijt, naeckt uytgheschut met hoopen,
Sy zijn daer qualiick aen, men hoort niet dan ghecrijt,
Och dees veranderingh' is al te seer subijt,
Dus Maeght seght ons doch een vvat is hier nu voor handen.
Laet ghy soo haest den moet nu sincken, fy der schanden,
Ick hoop miin groote macht vvort nu oock haest ghetoont,
En ghy ghemeenen man, ick hoop ghy vvord verschoont,
Ick hoopt te maken dat u niet en sal ontbreken,
vvant ick sal met al miin Cooplieden eerst daeghs spreken,
Ons nood-druft vvord van haer seer vvijd en breed gebrocht,
En boven al vvord daer al om voor u ghecocht
Veel boter, kaes, en speck, en overvloet van coren.
En oft vvy ons Rivier ten letsten noch verloren,
Hoe soud' dan met ons gaen, het vvaer een druckigh vverck,
Den vyand dervvaerts treckt met macht van volck seer sterck
En Lillo meynt hy nu vvel haestelijck te vvinnen.
O ghy ghemeynen man, vvilt u doch vvel versinnen,
VVeest vvel gherust in als, en nu niet en verschrickt,
Ick heb met grooten vlijd nae Liefken-hoeck gheschickt,
Coronel Petin, met veel knechten en oock Borghers,
Miin Colonnels ziin van die sterckte de besorghers,
Op Lillo is Goddijn een trouvven Colonnel,
De jongh-mans vander Stad bevvaren t'selfde vvel,
Van Mons de Tempel is een vaendel daer ghegaen,
En dan Capiteyn Duym treckt nu oock dervvaerts aen,
Met Crijchs-volck goet, dvvelck is tot onse Gildens laste,
Dus schept al goeden moet, vvant oock als den ghepaste
Miin Heer van Tilingni treckt dervvaerts nu terstond,
| |
[Folio Ciijv]
[fol. Ciijv]
| |
Fransoysen, Schotten oock, en Engels volck goet rond,
Al onder sijn ghebied, niet dan eer en prijs soecken,
In Godes stercken arm moet elck van ons vercloecken,
En nemen ons toevlucht aen d'Edel Heeren Staten,
Sy sullen ons in nood nu gheensins doch verlaten,
En op dat ghy te bet o Schaldis blijft ghesust,
Soo vvord den gulden Leeuvv ter oorlogh op gherust,
Om soo den vyand met lust van u cloeck te keeren.
Als ick sulcx hoor' begint vreught in my te vermeeren,
En ick ben vroegh en spaed' oock, tot uvven dienst ghereed,
Dat u yet over quam, vvaer my van herten leed,
Maer ick seght recht uyt, oft my den nood daer toe dronghe,
En dat ick gants gheen hulp van yemand en ontfonghe,
Ten soud betamen niet dat yemands my gaff schult.
En ghy ghemeynte hebt in lijden doch ghedult,
Houd u in alles stil, vliedt t'qualijck boos spreken al,
Ick hoopt te maken vvel, dat u niet ontbreken sal,
vvilt al met my nae u verlossingh' haken,, dan,
En denckt dat God voor ons ghetrouvvelijck vvaken,, kan.
Gaen in.
|
|
Auteursrechtvrij