| |
Vande eerste Gheschiedenis, de tweede uytcomst.
Schoffierighe begheerte, Quaet regiment.
Sij comen tsamen uijt.
WEl Nicht, vvat dunckt u van sulck eenen sanck,
Ist niet seer soet, en liefliick om te hooren.
Tis vvonder oft oock sal noch dueren lanck.
vvel Nicht vvat docht u van sulck eenen sanck.
vvist sy dat ick vveet, t'hooft vvaer haer haest cranck,
Al haer vreught soud' vvel haest gheheel versmooren.
vvel Nicht, vvat docht u van sulck eenen sanck,
Ist niet seer soet, en liefliick om te hooren.
Hebt maer vvat tijds ghedult, vvy sullent haest verstooren,
| |
[Folio Biijv]
[fol. Biijv]
| |
Ick vvedde by gants paert, tsal haer vvel schier vergaen.
Maer Nicht hoe comt ghy doch nu dus vroech inde baen?
Doet my sulcx eens verstaen, vvat is u vvedervaren?
Mits ick vernomen heb voor ons soo goe nieumaren,
Daer ick soo menichvverf vvel seer heb naer ghehaeckt.
Vertreckt sulcx hier oock eens, en my oock blijde maeckt,
Ghy moeght vvel dencken, dat thert haeckt nae goe tijdinge.
Maer eer ick oorsaeck sy van groote verblijdinghe,
Soo maeckt hier uvven naem voor al de vverelt bekent.
Daer ben ick toe ghereed, de beste van't Convent,
Schoffierich van begheert, die selden is te vreden,
En die't al bederf, jae veel Landen,en veel Steden,
En als een Echel dorst my naer d'onnoosel bloed,
En ick neemt hier doch al, den menschen haef, en goed,
Maer schoon-hert uvven naem vvoud' ick ooc seer vvel vveten.
Ick heet, Quaet regiment, ick derf my vrij vermeten,
Mijn oude deught te doen, heb ick niet veel ghemist,
T'gheen dat langh is verspaert, dat heb ick haest verquist,
De vverelt vvorp ick om, ick stelt al om in roeren,
Tvvist, tvveedracht, en oploop, zijn mijn daegh'licsche voeren
En t'gaeter al te niet, daer ick licht vvord ghelooft,
En daer ick meester ben, vvord elcx verstand berooft,
Ick maeck haer verdooft fijn, en baer al stil mijn kueren,
VVas ick niet, die soo fray van Troyen der stadts mueren
| |
| |
Deed' open breken haest, en brocht haer in den brand,
Quam oock Cartago niet door my met list tot schand,
Miin cloeck verstand heeft al de vverelt door ghebleken.
En ick en soeck niet dan te vechten, houvven, en steken,
En al miin bejaegh is, te soecken goeden buyt,
En daeghlicx gae ick vroech met miin volck daerom uyt,
Brand-stichters, moordenaers, dat ziin miin beste knapen,
Sy moeten crijghen oock, al vvaert int vyer te rapen,
Sy laten daer oock niet, dan dat haer te zvvaer is,
Tot ruyten, rooven oock, ben ick van moede fris,
Heel Coninck-rijcken brengh' ick gants te niet, en t'onder,
En als ick een Stad vvinn', seer geeren ick die plonder,
En het vvaer vvonder, dat daer erghens noch vvat bleef,
Des houd my alom vrij voor uvven besten Neef,
En verclaert my recht uyt, tgheen datter nu mach schuylen.
Dat vy dees schoone Maeght eens doen vvel deerlick huylen,
In plaets van dit soet lied, dat sy songh onverflout.
Ghy hebt de VVesp int hooft, vvant ghy spreect veel te bout,
Dus vvilt den rechten text eens vvel ter deegh uyt legghen.
De Prins van Parma is int velt, (ick salt uyt segghen)
Met eenen Legher schoon, jae al des Conincx macht,
Als eenen blixem comt, hy gantschlick on vervvacht,
Lillo, en Liefkens-hoeck, die moeten daer eerst blijven,
De Geusen sal hy haest uyt Vlaenderland verdrijven,
Soo vvord Antvverpen de bruyd, daer't al om danst,
dan tpijt my, dat sy soo sterck rond om is beschantst,
In mijnen sin acht ick haer heel onvvinnelijck,
| |
| |
En tiert soo luyd' doch niet, u is noch vvel kennelick,
Hoe ick soo cloecklick tot onsen voordeel vvrocht,
Doen ick den Spaengnaert fray langs het Casteel brocht,
t'Fora veillaco, ick soo moetvvilllichlick speelden,
vvy dreven haer vvat uyt de over groote vveelden,
Ick maeckten haer vrij noch meer beschaemt en confuys,
Als ick in Stad brocht al dat vvreed en boos ghespuys,
Dat de stad roofden heel, veel moorden en verbranden.
Iae sonder miin goe hulp, bleeft ghy daer schier in schanden,
vvant miin quaet regiment, vvas daer gheopenbaert,
Door my quaemt ghy in als te boven onbesvvaert,
Al dat u letten kond' deed' ick op een zijd' stellen,
Men sagh u gheensins niet met des stadts ketens quellen,
En al het Staten volck, vvas daer vernielt vvel ras,
Het moest soo ziin, mits dat t'verraet van binnen vvas,
De Borghers leyden ick vvech op den Nieu-stads zijde,
Ick beken dat ghy seght, ghy maeckten my vvel blijde,
Quaet regiment en vvas daer voorvvaer gheen ghebreck,
En menich cloeck Soldaet, die schooter in den beck,
Sy vvorden veel te vroegh al met den spit ghesmeten.
Sy liepen aen, eer sy van't ghebraet hadden ghe'eten,
Ghy hebt u rol daer vrij ter deghen vvel ghespeelt,
vvant u quaet regiment heeft menich mensch bequeelt,
En door u heb ick schier, het heel Land in ghecreghen,
vvy tvvee verstaen ons stuck, als ons gheliicx vvel pleghen,
vvat vraghen vvy daer naer vvie datter comt in noot,
Ghy gheeft u op d'een zijd', en ick op d'ander bloot,
Dan gaet het al voor vvind, en t'luckt voor ons ten besten,
| |
| |
Maer bedinckt u nu vvel, hoe dat vvy noch ten letsten
Verschalcken sullen eens dees over schoone bruyt.
Als ick daer om peys, dan is claer het lieken uyt,
Tis veel te schoone spruyt, ick vvilder niet om dincken,
VVy soud Antvverpen doch ter vverelt connen crincken,
Nu het Casteel aff is, en t'regiment is goet,
En men seght, daer ghelt is en ontbreeckt gheenen moet,
Dus laten vvy dat daer, t'soude doch al zijn van't Vercken,
Neen Nicht, ghy moeter aen, vvy moeten tsamen vvercken,
Dus schept vrij moet, en vveest in alles vvel gherust,
Och, mocht ick doch dees reys hier blusschen miinen lust,
En vvaert ghy slechts in stad, elck een soud' door u beven.
Neen, dat ick daer quam, men soud my een briefken gheven,
Het vvaer bedreven claer van my een stout stuck vrij,
Colonnels, Capiteyns, al t'volck is teghen my,
Aen de Fransoysen hebt ghy't seer vvel fray sien blijcken,
Hoe elck int ghevveyr vvas in allen des stadts vvijcken,
Iae arm, en rijcken, elck cloeck op sijn vecht-plaets ginck.
Ghy vvaert daer ghebreck, dan tis nu een ander dinck,
Ick hoop sy sullent nu al tseffens een betalen,
Daer ziin voor ons int veld veel Spaengnaerts, Duytschen, VValen,
Niet can ons falen schier, sy moeten nu vvel voort,
Men sal de Rivier nu gaen vallen ras aen boort,
Aen den bestemden oort, en een Stakada maken,
Cond' ghy Quaet regiment, maer slechts in stad gheraken,
T'sou nae ons haken claer, seer vvel ghelucken snel.
| |
| |
Nu ick gae erghens in een ravot hucxken vvel,
En houden my al stil in eenen hoeck verborghen
Tot dat pas gheven sal, dus laet my vrij vvat sorghen,
T'vvord stil en dier beschickt, en elck op sijnen tijd.
Nu loopt dan nae de stad, ick sal met grooten vlijd
Naer t'Legher loopen ras, en elck tot lust vervvecken,
Schoffierich begheert' sal selfs het veld gaen ontdecken,
Elcx hert sal trecken nu om plucken dees schoon roos,
Nicht, als schijnt ghy nu hier te ziin een oud Frandoos,
Oft een vrou gheldeloos, het sal vvel anders tieren,
Ghy sult noch seer fray gaen als Venus camerieren,
Met een ferdegalijn aen't lijff, groen kouskens net,
De muylkens gheborduert, en t'hooft seer vvijd gheset,
En Nicht, ghy sult dan ziin van d'amoreuse slooren.
Sett my met eenen aen tvvee langhe esels ooren,
Ick merck ghy soeckt met my te houden uvven spot,
Criight vrij een ander om te houden uvven Sot,
Tis langh ghenoegh ghegeckt, ick vvil ras naer stad loopen.
Nu vvel aen als een vvijf, drinckt vrij den vvijn met stoopen,
Maer ziit doch vvijs in als, versint, eer ghy begint,
En alst den rechten tijd is, siet dan in den vvint,
T'sal al ghedijen vvel, en vvilt u niet verveiren.
Loopt ghy oock henen, vvilt int Legher u gheneiren,
Ick sal my oock terstont nae de stad spoeyen dan,
Als vvy ghetrouliick ons d'vverck vvillen moeyen man,
Soo ist dat groeyen kan, t'sal claer ongheloghen,, zijn,
En die ons ghelooft sal niet lutter bedroghen,, zijn.
|
|