Ghedenck-boeck

[fol. Aijr]

[Belegheringhe der stadt Antwerpen,
by den prince van Parma uyt crachte van sijne conincklijcke majesteyt van Hispaignen, in den jaere 1584.]

Den Edelen, Erntfesten, Hoog-gheleerden, VVijsen Heeren, Lodevvijck Meganck, eersten Raed des Raeds van Braband, sampt allen den anderen Edele, Erntfeste, Hoogh-gheleerden, VVijse Heeren Raden, representerende te samen den Raed des Lands van Braband, in Holland, mijne jonstighe Heeren.

WY hebben dickmaelende seer geeren verstaen Edele, Erntfeste, Hoogh-gheleerde, VVijse Heeren, hoe dat den Almachtighen God soghenadelijc ende ghetrouvvelijc gehandelt heeft met de belegerde Stadt Leyden, och had den ghenadigen God belieft de belegherde Stad Antvverpen, nae haer lang-duerighe elend ooc sulcke een uytcomst te verleenen, maer ten is sijnen Godlicken vvil niet gevveest, des macht voor alle Vrome ende uytghevvekenen vvel een oprechte Tragedie ghenaemt vvorden, dat sulcke en treffelijcke Stad, die in sulcke vveelde zat, soo starc van ghelegentheyd, van ghelde, en van volck vvesende, in der Spaingnaerden hand ende onder haer jock gheuallen is: een Stad daer alle uytheemsche Natien vvillecom vvaren, en daer al de vvereld troost, en profijt in socht, ende nu als een verlatene Stad, sonder merkelijcken handel, ofte neeringhe moet voor alle oude Preuilegien ende Vrijheyd onder het bedvvanck van een Casteel ende de Spaensche Natie staen, die doch haer erf-vyanden zijn, maer vvy moeten ons troosten

[fol. Aijv]

ende segghen dat het onser sonden schult is, ende God bidden dat hen de ooghen van alle Brabanders ghelieue te openen, dat sy haer bekeerende eens een salighe veranderinghe ende uytcomste moghen sien, hoe nu de Stadt van Antvverpen in desen haren bedroefden staet ende ongheluc gheraect is, sal ons dese in dicht gestelde Tragedie cortelijc aenvvijsen, ende heb het selfde daerom by der hand ghenomen, op dat onse Naecomelinghen de oude Brabanders sulcx niet tot schande als door cleynmoedicheyd oft onachtsaemheyt gheschiet, en souden naer segghen, maer dat sy den armen bedroefden staet der de ghemeen Landen alsdoen in vvaren eeuvvelijc souden onthouden, als daer vvas het onvervvacht mis-verstand ende vertreck des gecoren Hertochs van Braband, Anjou, ende Alenson, Broeder des Conincx van Vranckrijck, ende ooc de onversienighe dood des Princen van Oraingnen, vvaer door de Landen in groote verfloutheyt ende verslaghentheyt gheraect vvaren. Dan ick sorghe soo ic schrijve van dese Belegheringe de vvaerheyt sal moeten verhalen, dat ick van sommmighe ondanc vercrijgen sal: secundum illud Terentij: veritas odium parit. Dan alsoo eensdeels van uvve E. Heeren alsdoen binnen der Stad Antvverpen zijn ghevveest, hoop ick dat haer sal ghelieuen de vvaerheyt gestand te doen, ende desen mijnen arbeyt niet te verachten: Hebben vvy niet al gheschreven, soo hebben vvy nochtans de principaelste stucken verhaelt, die gheduerende dese Belegeringe gheschiet zijn. Ende alsoo ick in dese Vereenichde Landen ende Pro

[fol. Aiijr]

vincien van gheen andere vergaderinghe van Brabantsche Heeren (eenige Collegie representerende) en vveet, als dese van V.E. soo heeft my goet ghedocht desen overganc van Antvverpen, als van het voornaemste Lid van Braband, V.E. toe te eyghenen, ende te dediceren, hopende dat t'selfde als van eenen met uytghevvekenen Brabander, sal int goede genomen vvorden, ende dat den lieven God ons ofte onse naercomelinghen noch sal jonnen, dat sy met belijdinghe van Godes vvoord ende met lieff sullen moghen in haer Provincie van Brabant vveder keeren. Het vvelck ons den goeden God vvil gheven dat in onse daghen mach gheschieden. In Leyden des eersten Maens des Iaers 1606.

uvve E. goetvvillighen Dienaer:

Iacob Dvym