|
| |
| |
| |
Vande vijfde Gheschiedenis, de derde uytcomst.
Een der Bootsghesellen, Eerste, Tvveede der Borghermeesteren, De Prins van Oraingnen, Lovvys Boysot, Al de borghers singhen ghelijck.
Eenen bootgesel comt voor uijtgeloopen.
Sij gaen wat tegen ende de Prins comt.
SYn Excellenci comt, laet niet oft gaet hem teghen,
De Borghers te sien, heeft hy grooten lust ghecreghen.
Eerste der Borghermeesteren.
Weest ons doch vvillecom o Hoogh-gheboren Vorst:
Noyt en heeft eenich hert, naer vvater soo ghedorst,
Als vvy naer u Genaed' nu vvaren hier hakende.
VVeest dan nu heel, en al, u onghenucht stakende,
uyt uvvens hertzen gront, danck God doch boven al,
Die de sijn altijt troost, en voorts bevrijden sal
Tis den Nood-helper claer, die in nood ons toevlucht,, is,
Cond ick uytspreken doch, hoe voor u svvaer ghesucht,, is,
Hoe des Lands Staten voor u vvaren seer besorcht,
vvy stonden op u trou, als eenen vasten borcht,
Maer in God vvas ons hoop, dat hy t'vverck soud' uyt richten,
Al hebben vvy ons vvel ghereet ghetoont om vichten,
Des niet ons, niet ons, Heer, maer eer sy uvven naem:
Die ons den VVind, en VVeer, ghegheven hebt bequaem,
En in den vyand hebt gheschickt een vrees nootelijck.
Tvveede der borghermeesteren.
Naest God, ziin vvy aen u verbonden, Heer, grootelijck,
En vvy bedancken u, van de bevvesen trou.
| |
| |
Miin vrome Borghers ick danck insgheliicx oock ou,
En eerst van vveghen al de Ridderschap en Steden,
Elck een bedanckt u dat ghy soo veel hebt gheleden:
Soo vromelijck oock hebt ghequeten uvven eed,
De Staten, en ick met, ziin vvederom ghereed
Om alles metter tijd soo't behoort te verghelden:
vvant sulcken trou als ghy hebt ghetoont, ghebeurt selden.
Niet alleen u self, maer t'heel Land hebt ghy bevvaert,
En voorvvaer uvve faem blijft eeulijck hoogh vermaert,
En men sal uvven loff seer vvijd en breed verbreyden,
Des bedanck ick noch eens de vrome Stad van Leyden:
En den Achtbaren Raed eerst voor al principael,
Hoplieden, Borghers trou, al tsamen al te mael:
Die niet hebt aenghesien om u eer te betrachten:
Heer Admirael ick salt oock houden in ghedachten
En naer verghelden vvel, u vroomheyd vroegh en laet.
Ick heb miin best ghedaen o heer naer uvven raedt,
En noch tot aller stond ben ick tot uvven dienste,
Ghebruijckt my vrij in als, ick vvil een vande minste
Van al u dienaers ziin, al vvaert oock totter doot.
Eerste der borghermeesteren.
Die liefde die vvy u ziin schuldich is seer groot,
O vroom trouhertich Prins, soo het kind aen den Vader,
Soo vvillen vvy u zijn ghehoorsaem alle gader,
Om u te dienen met lijf, bloed, hert en verstand,
En oock al de gheen die met u zijn int verband,
Ghetrou tot in der dood begheeren vvy te blijven,
Maer Heer, gaen vvy in Stad, der Borghers vreught verstijven
Sy vvachten u genaed' al met verlanghen,, goet,
| |
[Folio iiijr]
[fol. iiijr]
| |
Voor de bevvesen deucht, elck u ontfanghen,, moet.
Eer vvy van dees plaets gaen, en oock voor alle dinghen,
Soo moeten vvy den Heer, een vrolijck dancklied singhen,
VVy sullen in de Kerck den Heer oock loven,, schier,
VVant al des Heeren jonst comt ons van boven,, hier.
Al de Borghers singhen t'samen.
| |
[GHij Leijdsche scharen]
Aen onsen trouwen God, hooch verheven,
Wilt hem prijs en danck eeuwelijck gheven,
Die inden nood u wilt troost toesinden,
Den vijand is wegh, neemt in u vrinden,
Veel hongher, en pest hebt ghij gheleden,
Als u Naebueren haer beste deden.
| |
[Folio iiijv]
[fol. iiijv]
| |
Ghij had niet meer waer met u versaden,
Den vijand docht in u bloed te baden,
| |
Prince.
En danckt u lieve trou Magistraten,
Die u in nood niet hebben verlaten,
Gaen in.
| |
| |
Besluyt-reden by den dicht-stelder.
DIe van Betulien, Samarien oock meden,
En hadden voorvvaer niet sulck oorsaeck, oft reden,
Als vvel ghylieden hebt, o vrome Leydsche schaer,
VVant verlost vander dood, vvaert ghy den dagh van heden,
Danckt en looft nu den Heer, vvel luyd' int openbaer:
Eert altijd sijnen naem, die u veel deught doet claer,
Den vyand meynden u al'gader te doen sterven,
Dus prijst hem altijd dan, die u verlost heeft daer,
vvant salich is hy, die van hem mach troost vervverven:
O Leyden, Leyden, laet dees vreucht in u be-erven,
De Heeren Staten danckt, en Naerbuer-Steden met,
Sijn Excellenci oock, die gheen onrust vvoud' derven,
Om te volbringhen cloeck van uvve Stad d'onset:
Op den ghetrouvven dienst van mijn Heer Boysot let,
Die hy daer heeft ghetoont, voor t'Land end' d'Edel Staten,
En danckt uyt herten grond u Heeren vander VVet,
Ende Regeerders cloeck, u trouvve Magistraten,
vvilt doch deen dander voorts met trou, en liefd' omvaten,
Als ghy om hongher dinckt, verheughen laet den gheest,
Maer des Heeren Onset, vvilt uyt u hert niet laten,
Tvvas enckel Godes vverck, hy stierden sulcx doch meest,
Verheught u vanden dach, vveest vrolijck in dees feest,
Danckt, looft God boven al, o vrome Ingheseten,
En vvilt dees vvonderdaet, doch nimmermeer vergheten.
Eynde des derden Boeckx.
|
|
Auteursrechtvrij