|
| |
| |
| |
Vande vijfde Gheschiedenis, de tweede uytcomst.
Eerste, Tvveede der Borghermeesteren, Eenen Iongen, Een der borgheren, Lovvys Boysot, Een bootsghesel, De borghers al tsamen.
Twee borghemeesters voor de Stads poorte met eenen jongen bij haer.
Eerste der borghermeesteren.
HOe comt dat de Duyff ons nu doch dus heeft bedroghen
Sy is nu comen eerst, sy quam nu schier ghevloghen,
Van gister is sy uyt ghesonden met bescheet,
Van t'gheen vvy souden doen, en tis ons oock vvel leet,
Dat niet ghedaen en is, maer ten kond niet ghebeuren,
Roept tot de borgers op den wal.
O vrome Borghers, doet nu teecken vande meuren,
Dat vvy noch alles bly vervvachten met ghedult.
Ist niet in tijds gheschiet, ten is claer niet ons schult,
Sy sullen noch vvel sien, dat vvy naer haer verlangen.
Tvveede der borghermeesteren.
VVy hebben altijd dees goe tijding' nu ontfanghen,
Dat nu den dach is, dat sy meynen door Gods hand
Naer haer vermoghen cloeck, ons de doen onderstand,
de heer geef doch ghenaed' dat sy niet en verflouvven.
Eerste der borghermeesteren.
vvy moeten een ghebod doen dat kinders, en vrouwen,
Haer houden van den vval, maer al vvat vvapens draeght
Moet comen voor den dach-haer toonen onvertzaeght,
Op de bevolen plaets, en naer de oud' costuymen.
Tvveede der borghermeesteren.
den inganck moeten vvy van't vvater oock doen ruymen,
| |
| |
Op dat de schuyten al gheladen met eetvvaer,
Sulcx vinden al gheruymt, en den Stroom heel zy claer,
vvant ick en tvvijfel niet, het salder haest ghedijen.
Met het gheen ick ghesien heb, vvilt u doch verblijen,
Achtbare Heeren goet, en slaet mijn vvoorden acht,
Ick heb den heelen nacht ghehouden scharpe vvacht,
En vvel nau ghesien aen des vyands oud manieren,
Dat de schants Lammen, is ten drijen, oft ten vieren
Van al des vyands volck, gheheel en al verlaten.
Eerste der Borghermeesteren.
vvaerom dunckt u doch dat, tsal u noch naermaels baten,
Soo ghy goed reden seght, des en vveest niet confuys.
Ter middernacht hoord' ick een al te groot ghedruys,
My docht dat daer vvat svvaerts int vvater moeste vallen,
Ick gheloof, tvvas gheschut, ghestooten van haer vvallen,
Int vvater, het vvelck ghy sult vvaer bevinden haest,
Ick hoorden vvel scherp toe, en ick saght oock by naest,
Daer naer sagh ick veel volcx uyt de Schants snellick vvijcken,
Haer lonten branden noch, sy ginghen al stil strijcken,
Maer niemand quam daer in, maer vvel seer veel daer uyt,
vvaer door dat ick nu hier vvel sterck en vast besluyt,
Dat sy door groote vrees te samen ziin ghevveken,
Tis een saeck die claer is ick ken des vyands treken,
Ick gaen't seer gheeren sien, soot u o Heer belieft.
Tvveede der Borghermeesteren.
Iae gaet in Godes naem, vvy sijner met gherieft,
vvy sullen sulcx aen u ter deghen vvel verghelden,
Maer soo u noch yet ontmoet, seght dan als den ontstelden,
| |
| |
Dat ghy door honghers nood tot haer ghevloden zijt.
Nu Heeren, ick gae ras, vvant vvy verliesen tijt,
In sulcken nood als dit, en vvil ick my niet sparen,
vvant den bedroefden dunckt een uer vvel seven jaren.
De Jongen loopt naer de schants van Lammen ende niemant vindende winckt hij metten hoet. De Borgers comen voor de poort.
Eerste der borghermeesteren.
O vrome Borghers maeckt vreught, ick hoop tis al goet,
vvant al dat ick sien kan, hy vvenckt met sijnen hoet,
Des comt al voor den dach, geheel ziin al u vvonden:
Ghy zijt nu al verlost uyt handen der bloed-honden,
de Spaengnaerts ziin al vvech, des vveest doch al verheught.
En loopt ghy dervvaerts oock, soo ras als ghy meught,
En soeckt den Admirael, draeght ghy hem de tijdinghe.
Noyt en deed' ick oyt yet met meerder verblijdinghe,
Ick sal hem soecken ras, en vinden soo ick meyn.
De Jonghen comt wederom.
O Heeren, ick en vond daer niemand, groot noch cleyn,
Des vveest al verblijd, vvilt den Admirael verbeyden.
Lowijs Boijsot bij de schants te Lammen.
Van vvaer comt ghy doch vriend?
Ick com uyt de Stad Leyden,
Den vyand is al vvech, des vvilt den moet verstercken.
O goeden God, ghy zijt seer vvonderbaer van vvercken,
u zy nu loff en prijs, en altijd eer, en danck:
Hij roept de bootgesellen die korvenen manden vol etens hebben.
Sa goede mannen volght, ick neem naer Stad den ganck:
Laet d'eetvvaer al met vlijt nu dervvaerts gaen beschicken.
| |
| |
De flouvve herten al, hoe sullen sy verquicken,
Dus heer vvy volghen u, als bly daer toe ghesint.
Eerste der Borghermeesteren.
Och vvillecom o Heer, als onsen besten vrint,
Ontfanghen vvy o nu, vvel vvillecom mits desen.
Boijsot comt bij de Borghermeesters.
Danckt doch God boven al, den hooghsten Heer ghepresen,
Hy is voorvvaer alleen, die u nu heeft verlost,
Ick heb mijn besten oock ghedaen al dat ick cost,
Maer Godes arm ist, die den vyand verdreven,, heeft,
Die u een manlijck hert, en cloeckheyt ghegheven,, heeft,
Des bid ick, gheeft hem doch, en niet ons, daer aff d'eer.
De Borghers rapen Harinck, Brood, Kaes, dat de Bootsgesellen worpen: sy roepen en seggen:
VVy ziin ontset, ontset, ghelooft sy God de Heer,
Sij bijten met haer tanden in den harinck ende int broodt.
Och hoe smaeckt ons dit brood, nu hebben vvy vveer t'eten.
Eerste der Borghermeesteren.
Nu gaen vvy dan in Stad, God mach niet ziin vergheten,
Hem moeten vvy nu eerst gaen gheven, loff, en prijs,
En daer naer sullen vvy met een ghemeyn advijs,
Ons gaen aenstellen, soo't vvel naermaels sal behooren,
Maer Godes loff, en danck, moet eerst in als gaen vooren.
Blijven noch staende.
|
|
Auteursrechtvrij