|
| |
| |
[Folio giijv]
[fol. giijv]
| |
Vande vierde Gheschiedenis, de derde uytcomst.
Een, Tvvee, bootsghesellen.
Sij comen wat verre van de stad uijt.
Eerste der bootsghesellen.
WEl Matroos, het lijf is voor ons noch al behouvven,
Sa, sa, met eenen moet, vvy moghen niet verflouwen
vvy hebben ons vvel cloeck en dapperlick ghevveirt,
Maer t'vvas vrij in het eerst niet al te vvel ghescheirt,
Doen vvy de Landscheyding' met luttel vvaters vonden.
Den vyand sagh vreemd op dat sy so haest verstonden,
Dat een Fransch Coronel (La Gard' vvas sijnen naem)
Met Catteviel Durant oock lustich en bequaem:
Een Schansse inder eyl daer hadden op ghevvorpen.
Hoe quam den vyand snel: rond om van allen dorpen.
Hy meynden ons vvel haest te brenghen op den loop.
Maer die Van Soutermeir die gavent goeden coop:
Als ooc die van VVilts-veen. en Leydsche-dam haest svvichten.
Hoe lustich saghment volck op onser sijden vichten
den vyand moest daer vvel haest vvijcken met veel schant.
VVat trouvven held is doch mijn heer Boysot voor't Land,
| |
| |
Hy toont hem voorvvaer cloeck, elc moet sijn eer verbreyden,
Hy neemt ter herten seer t'ontset van dees stad Leyden,
So haest alst vvater comt, salt al vvel lucken haest.
Doen men den dijck doorstack, hoe heeft het volck geraest,
Dat tvvater over al het land terstont soud' drijven.
Sy meynden dat den VVind altijd Noord-vvest soud' blijven,
Maer hy staet in Gods hand, staet al in sijnder macht.
Hoe haest vvas daer een Schants fray ghemaeckt inder nacht,
Al op den Groenen vvech met gheen verlies van menschen.
Op't Soutermeersche meir, ginckt niet al naer ons vvenschen
vvy toefden by de brugg' vvel teghen onsen danck,
vvant onsen vyand ons daer uyt de huysen dvvanck.
Dat vvy naer meer gevvelds en gheschut moesten toeven.
maer den Ysbreker quam van Delft, naer ons behoeven,
met Coren-schuyten sterck en vvel daer toe gherust,
maer ten hielp noch al niet, ick meynden miinen lust
Te sien, maer ten vvas noch gheen tijd, ten vvoud niet lucken.
maer doe men ons soo cloeck naer Benthuysen sagh rucken,
Nae den Zeegvvaertschen vvech, doen vvast gevvonnen kans,
vvant het verliep doch al, vvast Spaengnaert, VVael, of hans,
Sy zijn al ghelijck snel naer Soutervvou ghevveken.
vvaer maerden vvint Noort-vvest, men sou daer anders spreken
| |
| |
vvant vvy op de VVijda int vyands sterckten zijn.
Maer den Zeghvvaertschen vvegh deed' ons al vvat pijn,
Mits d'vvater, dat daer doen al vvat hoogh vvas ghevvassen.
Hoe sagh men Capiteyn Creet, en Oraingois, passen
Met d'Arck van Delft, die recht uyt voer naer Soetermeir,
Doen sy daer vvaere, vvast in corter tijd haest cleir,
vvant onsen Admirael den vyand snel nae jaeghden,
Tot int ghesicht des Stads, dvvelck haer seer vvel behaeghden,
Men hoorden het gheschut, fray clincken uyt der Stad.
Mijn heer den Prins, om dat met ons soud' gaen te bat,
Is in ons Legher nu, des salt eer yet lang ghelden,
vvant hy terstont tot als last en goed middel stelden,
En doorstack daer terstont den Kerck-vvegh soo't behoort.
vvilt dan den vvind Noord-vvest zijn, soo gaen vvy ras voort
Des gaen vvy flucx aen boort, ons schicken cloeck om vechten.
T'hert lacht my int lijff als ick te doen heb met Spechten,
VVant ick sal haer doch al aff snijden oor' en neus,
Gaen vvy Matroos, tsal doch haest zijn, Vive les Geus.
|
|
Auteursrechtvrij