|
| |
| |
| |
Vande vierde Gheschiedenis, de vierde uytcomst.
Eerste, Tvveede der borghermeesteren, Eenen borgher.
Twee borghermeesters comen uijt.
Eerste der borghermeesteren.
T'Hert is somtijds vvat blij, dan ist ghekarm, en suchten,
vvy zijn nu al gheliick, half bly, en half vol duchten,
Elck over dinckt hoe dat met ons afloopen sal,
vvy sien d'onset van veers, daer vvy op hopen al,
Al ist dat honghers nood ons bitterlick doet vveenen,
O goedertieren God vvoud ghy ons doch verleenen
Uyt der Noord-vvesten VVind, t'vvaer een gevvenschte saeck,
Hoe macht int Legher gaen, naer tijding' ick seer haeck,
En ick vervvonder my dat sy niet en ontbieden,
Hoe sy't al meynen nu, hoe d'onset sal gheschieden,
Ons verlangt al te seer naer dach, uer en manier:
Ick hoop, al toont hem den vyand soo trots en fier,
Dat hy de Stad eer lang sal moeten vvel verlaten.
heer Borghemeester, hier is tijdingh' t'onser baten,
Ick heb een Bode lang op't duyvencot vervvacht.
Tvveede der borghermeesteren.
Ick hoop hy brengt ons troost, laet ons soet, en bedacht,
Dees pen van het been doen, en t'briefken oock uyt trecken.
Och mocht dees tijding ons tot vreucht, en blijdschap strecken
Dat vvy van ons verdriet eens mochten ziin verlost.
| |
| |
Eerste der Borghermeesteren.
Ick vervvacht anders niet, dits noch den eersten Post,
En soo my dunckt tis van mijn Heer Boysot gheschreven,
Ick hoop de Heer sal ons een goe uyt comst gheven,
Al ist t'hert heel ontstelt, ick vervvacht alles goets.
De Burghermeester doet de pen af, ende doet het briefken op.
Ons Borghermeester soeckt te gheven ons vvat moets,
Leest eens den inhoud doch daer vvy heer naer verlanghen,
T'hert dat benout is soeck altijd troost te ontfanghen.
Eerste der borghermeester leest den brief.
Mijn Erntfeste, goe Ghetrouvve, Heeren, Vrinden,
Hoplieden vander Stad, en Borghers ons beminden,
Ick vveet met allen vvel, u lieden verlangt seer,
Naer het belooft ontset, mijn ghetuygh' zy den heer,
hoe geeren dat ick sulcx oock nu van herten saghe,
Maer vervvacht dat nu vrij, en dat van daegh te daghe,
Met Godes hulp soo ist nu vaerdich en ghereet,
vvant t'vvater daegh'licx vvast, ick heb last en bescheet,
Van mijn heer den Prins, die u ernstlijck seer doet groeten,
Hy is selfs hier ghevveest int Legher, des vvy moeten
Met een oprecht ghemoet God bidden al te saem,
Om den Noort-vvesten vvind, tot het ontset bequaem,
vvy en ontsien noch lijf, noch bloed, voor u te stellen,
houd u maer manlijck doch, en latet u niet quellen,
Al ziit ghy seer benout, denckt u vreucht is naer by,
Neemt doch gheen eetvvaer in, van vvie dat sulcx oock zy,
Ten vvaer dat ghy gheschrift saeght van die vanden landen,
Den vyand is seer loos, sijn list is veelderhanden,
Al is den hongher groot, niet licht doch en ghelooft,
Het vvaer claer te laet, als (van sinnen heel verdooft)
Ghy u in uvven nood, van hem nu liet bedrieghen,
| |
| |
Dus vveest standvastich doch, laet trou in u niet lieghen,
Den heer der heeren sal haest gheven sijn ghenaed',
Dat vvy u sullen al nu comen cloeck te staed',
Ick hoop eer yet lang by u in u Stad te comen,
Des vveest ghetroost, en houd u tsamen als de vromen,
uyt t'Legher te Noorda, ontfangt ghy desen brief,
God laet my haest sien, en spreken eens met lief.
By my die met de hulp van God,
u tonsetten hoopt Lovvijs Boysot.
Gaen vvy dan Godes naem hier voor ghebenedijen,
Ons mede-Broeders al, laet ons oock gaen verblijen,
En maken haer verheught, die zijn in groot verdriet.
Eerste der borghermeesteren.
vvy sullent laten nu af lesen, soo't gheschiet,
Met t'Clocken gheluyt, op dat elck dit eens mach horen,
Eendrachtich int verdriet, en in vreucht te oorboren.
|
|
Auteursrechtvrij