|
| |
| |
| |
Vande derde Gheschiedenis, de vierde uytcomst.
Eenen Soldaet van binnen, Eenen Soldaet van buyten, Eerste, Tvveede der Borgermeesteren, Eerste, Tvveede Hoplieden vander Stad, Eenen Bode.
Een Soldaet van binnen singt op den VVal.
O Heer helpt ons tis meere dan tijt,
Laet u volck doch niet bederven,
Hoort doch het jammer en ghecrijt,
Toont dat ghy ons Herder zijt,
Laet ons doch troost verwerven.
Sij spreken elck ander aen, deen vanden wal en dander van buijten.
Qui va la, ist vyand oft vriend daer?
Een cleyn vvoord ben ick u te spreken ghesint claer,
Dus houd van schieten op, ick vveet tsal u behaghen.
Spreeckt vrij vvat ghy vvilt, ick salt vvat tijts verdraghen,
Dan maeckt u redens cort, int spreken niet te bont.
Ick jon u vry vvat goets, u vry gheseyt goet ront,
Ick vraegh, vvilt ghy altiid noch so hertneckigh bliiven,
Soo ghy vvilt, ghy cond doch de svvaerheyd haest verdriiven
| |
| |
Begeeft u maer slecht tot den Coninck uvven Heer,
Denckt dat voor u haest naeckt een al te groot verseer,
Soo ghy u niet en vvilt in onse handen gheven.
Bloed-honden neen vvy niet, soo lang als vvy noch leven,
Te sterven liever dan u te betrouvven,, yet,
Had ghy ons vvat belooft, ghy soudet houvven,, niet,
Tot Narden hebt ghy sulcx al te vvel laten blijcken,
Ons ziin te vvel bekent u valsche snoo practijcken,
vvy hebben gants gheen nood, ghy bliift selfs inden loop.
En bedenckt u doch vvel, geeft het doch beter coop,
Hebt ghy niet lang ghenoech vuyl honden, katten gh'eten,
Ghy en criight gheen ontset, dat moeght ghy vrij vvel vveten
T'best dat ghy nu vervvacht, is claer de bitter dood.
Van honghers halven ist met ons noch al gheen nood,
VVy heben noch in stad, veel honden, paerden, koeyen,
Ghy hoorter baffen veel, iae briesschen, ende loeyen,
En den Heer sy ghedanckt, ons ontbreeckt gheenen moet,
Denckt vry ter letster nood, soo vinden vvy noch goet,
Den slincken arm eerst op t'eten, dan metten rechten
Te vechten noch met u bloed-honden, spaensche knechten,
Om sterven ziin vvy reed', en dat voor s'Lands vvelvaert,
Ons is te vvel bekend den vvreeden spaenschen aert,
vvy hebben liever doch hier den dood te verkiesen,
Dan t'Godlick vvoord, en des Lands vriiheyd te verliesen,
Het tijdlick is doch cleyn, maer d'eeuvvich is ghevvin,
VVy hebben al gheliick den Machebeesschen sin,
VVy bliivven liever dood, dan te zijn arme slaven,
T'soud' ons ghebeuren doch, soo vvy ons op gaven,
Dus packt u ras van hier, oft t'vergaet u vvel dier.
| |
| |
O Lutheranos boos, ghy toont u noch vvel fier,
Maer t'leger sal, hoop ick, u eer yet lang verrasschen,
Ick hoop miin handen noch int Leydsche bloed te vvasschen
Den Soldaet van buyten word van die van binnen geschoten, ende die vande Schants halen hem in.
Twee Borghermeesters comen uijt.
Eerste der borgermeesteren.
Hoe vvorden vvy nu doch met brieven soo gheplaeght,
Den vyand schrijft vveer selfs, tschijnt dat hy is vertzaeght
vvant somtijts fluyt hy soet, dan vvilt hy harde spreken,
Maer den Heer sy lof, noyt ziin vvy daer om besvveken,
Het is voorvvaer al voor een doof-mans deur gheclopt,
Haer oude vvreedheyd is te diep int hert ghecropt,
Elck een is liever dood, dan in haer hand te comen,
Die doot ziin dorven voor gheen slavernijen schromen,
Noch sorghen voor een lang' verdriet oft ongherief,
vvy hebben oock voor al ons eer, en trou seer lief,
Die is ghesvvoren aen den Prins en naebuer Steden,
Eendrachtich hebben vvy den trouvven God ghebeden,
En hopen vast dat het ontset is voor de hand.
Tvveede der borgermeesteren.
Maer my vervvondert dat de Staten van het Land,
Noch d'Excellenci oock, ons gants niet en ontbieden,
Het schijnt sy houden ons al voor verlaten lieden,
Daer moet vvat schuylen doch, dat merck ick voor ghevvis,
Oft dat den vvegh heel vast benout en besett is,
Oft dat ons brieven ziin in s'vyands hand ghevallen.
De Bode comt uijt door des vijands hoop.
Van vvedercomst en is hier gants gheen hoop met allen,
| |
[Folio fiijr]
[fol. fiijr]
| |
Den vvech die is te seer nau over al beset,
Hier vind' ick juyst te pas de heeren vander VVet,
Hij comt naerder.
Miin brieven sal ick haer in handen gaen bestellen,
O vrome heeren goet, gheen saeck en mach my quellen,
Als ick u noch ghesont, en vvel ghemoed sien mach.
Eerste der borgermeesteren.
Bringht ghy goed' tijdingh' oft quaed, bringhet aen den dach
Al vvat daer omgaet, vvilt ons dat int cort uyt legghen.
Die tijdingh' die daer is, sal u den brief vvel segghen,
D'ontset sal ghereed zijn, vveet ick, en dat vvel haest.
Tvveede der borghermeesteren.
Van vreuchden vvord miin hert seer ontstelt en verbaest,
Laet hier ras een oft tvvee vande hopIieden halen.
De Bode loopt in.
De Hoplieden comen uijt.
O heren, elck van ons comt naer de brieven talen,
Mits hier nu een Bod' is, brengt hy ons slechts vvat goets.
Eerste der borghermeesteren.
vvy hopen voorvvaer jae, des vveest met ons goet moets,
De brieven sullen vvy gaen open doen en lesen,
Van al de Staten s'Lands, is ons gheschreven desen,
Ick sal hem open doen, daer stae in vvat mach,, doch,
Ick hoop God vertroost ons, soo hy eertijds plach,, noch.
Hij leest den Brieff.
O Erntfeste, seer ghetrouvve Bondghenoten,
Het schrijven van u. E. heeft ons al vvat verdroten,
Daer met dat soo het schijnt ghy heel verlaten zijt,
vvelck seer verr' van daer is, vvant nu noch gheenen tijt,
En rusten vvy voorvvaer, den kenner aller dinghen
vveet hoe vvy met ernst en trou, en hoe sonderlinghen
| |
[Folio fiijv]
[fol. fiijv]
| |
T'uvvaerts gheneghen ziin, voor den aenstaenden nood,
vvy en ontsien bederf, s'Lands schaed', noch gheenen dood,
Als ghy gheholpen ziit, niet en sal ons verdrieten,
vvy sullent liever al bysetten, om ghenieten,
Van uvve verlossing' de vvel ghevvenschte vreucht,
En om dat ghy sulcx oock heel vast ghelooven meucht,
vvilt van u Borgers, een, tvvee, oft drij oversenden,
Om te sien, met vvat vlijt vvy u ontset aenvvenden,
Des draeght u manlick doch, vveest nerghens in besvvaert,
De Sluysen, Dijcken oock, niet en vvord daer ghespaert,
Om t'vvater haest te doen, al over t'Land te loopen,
Des vveest al vvel ghemoed, den vyand salt becoopen,
Maer bid den heer altijd, houd niet op vroegh noch spaed',
Dat door siin goetheyd groot hy ons jonn' siin ghenaed',
Dat den bequamen VVind uyt het Zuyd-vvest mach vvaeyen,
Het groot ghetal van't volck, en schepen vvel ghelaeyen,
Ziin lustich om sien, die daer ligghen al ghereet,
Den bringher deses sal voorder al t'bescheet
VVat dat hy heeft ghesien, vrij de vveet moghen laten,
Al dat in ons macht is, sal vvesen t'uvver baten,
Betrout ons dat vvel vast, en hebt vvat tijds ghedult,
En den ghesvvoren eed, plicht, en al onse schult,
VVord nu ghequeten haest, vvilt oock in als trou bliiven,
vvy hopen dat dit is ons alder leste schrijven,
Des vervvacht de daed vrij, ghy crijght ontset ten loon,
Die tot het eynd trou is, die crijght der eeren croon,
En sulcke siin haer selfs, en tghemeyn Lands behoeders,
Des Erntfeste, seer ghetrouvve, lieve Broeders,
De Heer die sy met u, en met de vromen,, al,
En tvvijfelt niet, d'onser nu eerst-daeghs comen,, sal.
VVT Rotterdam Septembri vier als heden,
u Bond-ghenooten, Ridderschap, en Steden,
| |
| |
God de heer sy ghelooft, die tijdingh' is seer goet,
God gheve dat het soo, en haest gheschieden moet,
Het vvaer voor ons voorvvaer een fray ghevvunste sake.
Dit is tijding', daer ick nacht en dach om vvake,
In't soo is, t'liiden vvord van ons vergheten haest.
Eerste der borghermeesteren.
t'Ghemeynte dat daer is cleynmoedich en verbaest,
Laet ons gaen troosten nu, met dees seer goed' tijdinghe,
Het lijden vvord ghestilt, door hoop van verblijdinghe.
Gaen al in.
|
|
Auteursrechtvrij