|
| |
Vande derde Gheschiedenis, de derde uytcomst.
Carion een der Spaenscher Hoplieden, Ioncheer Ian vander Does, Hopman vander Stad: Meeus Havicx, mede Hopman vander Stad.
Carion binnen de Schants van Bos-huijsen.
WAt hoor ick, vvat sien ick, ick hoor een groot gerucht
Hou, tsal ons gelden Maets, ick hebber voor geducht,
Sa, sa, laet ons met lust den vyand stil verbeyden,
vveert u nu doch vvel cloeck, vvilt u daer toe bereyden,
Den Coninck uvven heer toont nu den trouvven dinst,
Tvvord u vergolden al, vvie ghy ziit meest en minst,
| |
| |
Dees Lutheranen vvilt nu cloecklick van u vveeren,
vvy hebben cruyt, en loot, ons kan doch niemant deeren,
Vander Does aende poorten vander Stad.
Hij spreect sijn volck aen.
Elck een houd hem doch vroom, toont u vvie dat ghy ziit,
Elck stae siin stad nu voor, tis nu den rechten tijt,
Die een cloeck ghemoed heeft, die laet sulcx hier nu blijcken
T'ghelt ons nu al den hals, vvy moghen nu niet vvijcken,
De Schants moet ons ziin, des in Godes naem versint,
Denckt dat elck een nu vecht voor de stad, vvijf, en kint,
En dat god met ons is, die ons vvel kan behouvven,
Dus valt doch cloecklick aen met een oprecht betrouvven,
Sij loopen met een ghedruijs aen ende de voorsten worpen vijer werc en Carion loopt uijt.
Loopt Schelmen, loopt, dat u den Necker schenden moet,
En spaerter niet een doch, sy dorsten naer ons bloet,
Laet haer het selfde sop, nu bid ick eens uyt drincken.
Dit segt hij alverre wegh gheloopen zijnde.
Ba schelmen, ick vvedd' t'sal ons eer yet lang ghedincken,
t'volck comt van breed en vvijd, ghy crijcht haest uvven loon.
Binnen de Schants sijnde ende een deel gebroken hebbende.
goe mannen ter vviil dat ons saken nu staen schoon,
Laet ons op maken ras, en naer de Stad ons voeghen,
Met dat ghebroken is, laet ons doch nu ghenoeghen,
De Pioniers om meer doen, comen veel te laet,
Maer Mannen, ick bid u noch desen hoop vveerstaet,
Die vvy als helden cloeck noch van pas vvel ziin machtich,
Elck sy doch eer, en eed, en des Stad trou ghedachtich.
| |
| |
Den Vyand meynt de Schants weder in te nemen, dan word af gheslaghen, ende tusschen beyden comt den alarm int Legher.
Houd op, houd op, t'vvord tijd, den alarm vvord ghemeen,
Tis haest al int ghevveir, jaer tis al op de been,
vvy moeten naer de Stad, tis tijd dat vvy vertrecken,
Den vyand comt naer ons, om ons te doen opvvecken,
vvy konnent houden niet, daer dient vrij op ghelet,
Dus trecken vvy naer Stad, vervvachten ons ontset.
De Borghers wijcken naer de Stad, en Carion comt met meer volcx naer de Schants.
In de Schants zijnde.
Iae sy zijn al haes-op, fy dat sy zijn ghevveken,
Ick meynden haer den beck naer miinen sin te breken,
Miin eer die meynden ick vveer halen alsoo vvel:
Tis my vvel grooten spijt, sy ziin ghevlucht te snel,
Ick kanner niet toe doen, het stond soo te gheschieden,
Nu vvel ick beveel u de Schants, vvaeckt vvel ghylieden.
ghy ziit nu sterck van volck, vvel op den haspel past,
Siet vlijtich toe, dat ghy niet meer en vvord verrast,
Ick gae naer den haegh, om voor u van als besorghen,
vvy crijghen haest de Stad, licht eer den dach van morghen.
Carion gaet wech.
|
|
Auteursrechtvrij